Keratodermie: oorzaken, symptomen en behandeling

Keratodermie is een aandoening van de huid dat leidt tot verhoogde keratinisatie fϋ. Dit voorwaarde ook bekend als hyperkeratose, waarin de bovenste laag van de huid verdikt.

Wat is keratodermie?

menselijk huid is samengesteld uit verschillende lagen. De epidermis, ook wel de cuticula genoemd, is de bovenste laag van de huid. Deze laag dient om de huid te beschermen tegen invloeden van buitenaf. De epidermis bestaat ook uit verschillende lagen. Deze omvatten de binnenste basale laag, stratum balase, de stekelige laag, stratum spinosum, de korrelige laag, stratum granulosum, de doorschijnende laag, stratum lucidum en de buitenste hoornlaag, stratum corneum. De epidermis bestaat voornamelijk uit keratinocyten. Dit zijn cellen die keratine produceren. Deze cellen worden hoornachtig wanneer ze van de onderste lagen naar de bovenste laag van de epidermis gaan. In dit geval worden ze hoorncellen of corneocyten genoemd. De hoornlaag bestaat uitsluitend uit corneocyten. De cellen zijn dood en vormen de hoornlaag. Als er een storing is in de vorming van deze hoornlaag, wordt deze ziekte keratodermie genoemd. Verdikking van deze hoornlaag vindt plaats in verschillende delen van het lichaam. Deze verdikkingen kunnen in grote gebieden voorkomen of alleen in bepaalde gebieden.

Oorzaken

Keratodermie verwijst naar een groep ziekten met dezelfde symptomen. Ze worden echter veroorzaakt door verschillende etiologieën. Erfelijke palmoplantaire keratosen zijn erfelijke aandoeningen. Deze groep omvat ziekten zoals diffuus of focaal palmoplantair hyperkeratose​ Deze twee groepen zijn weer onderverdeeld. Diffuus palmoplantair hyperkeratose omvat aandoeningen zoals het Greither-syndroom of het klik-syndroom. Focale palmoplantaire hyperkeratose omvat zowel acrokeratoelastoidosis Costa als keratosis palmoplantaris striata. Folliculaire hyperkeratose behoort ook tot de keratodermagroep. Erythrokeratodermie is ook een erfelijke ziekte. Bovendien is porokeratose een autosomaal dominante erfelijke ziekte. Dyskeratotisch-acantholytisch keratosen zoals de ziekte van Darier zijn ook autosomaal dominante erfelijke ziekten. Naast mutaties, die worden overgeërfd, kunnen er andere oorzaken zijn voor kerotodermie. Deze omvatten bepaalde infecties en toegenomen UV straling​ Milde vormen van keratodermie kunnen ook voorkomen. Deze manifesteren zich door eelt, vooral op de handen en polsen, wanneer de huid aan zware slijtage wordt blootgesteld. Dit wordt meestal hyperkeratose genoemd. De verhoorning van de huid kan ook worden veroorzaakt door andere ziekten zoals psoriasis, ichthyose or acne​ Keratodermie treedt op als gevolg van een verhoogde celproliferatie in de epidermis of een verminderde natuurlijke loslating van het stratum corneum.

Symptomen, klachten en tekenen

Bij keratodermie treedt verhoorning van de buitenste laag van de epidermis op. Afhankelijk van de ziekte worden verschillende delen van het lichaam aangetast door deze verhoorning. In erfelijke palmoplantaire keratosen, komt keratinisatie meestal voor op de handen en Fϋβen. Folliculaire hyperkeratose is mild voorwaarde dat leidt slechts tot een geringe verhoorning van de huid fϋ. De getroffen persoon wordt slechts in geringe mate getroffen, omdat er geen bewegingsstoring is, wat kan optreden bij ernstige verhoorning. Bij eryhrokeratodermie treden verhoorning en roodheid van de huid op. Deze roodheid van de huid wordt ook wel erytheem genoemd en treedt op als gevolg van een lokale stoornis in de bloedsomloop. Prokeratose manifesteert zich door het verschijnen van laesies en schilfers op de huid. Deze komen vooral voor op de ledematen, maar ook op de romp en slijmvliezen. Dyskeratotic-acantholytische keratosen manifesteren zich al in de adolescentie door het optreden van keratinisatie op het lichaam.

Diagnose en verloop van de ziekte

De diagnose bij keratodermie wordt gesteld door onderzoek van de huid. De merkbare veranderingen in de huid in de vorm van verhoorning, de toegenomen vorming van schilfers en roodheid konden door een specialist worden opgespoord. Als de keratodermie niet wordt behandeld, kunnen de aangetaste gebieden zich verspreiden, afhankelijk van het type keratodermie. Bovendien kan de keratinisatie van de huid voortschrijden totdat de patiënt niet in staat is zich in de getroffen gebieden te bewegen.

Complicaties

Keratodermie veroorzaakt voornamelijk ernstig ongemak, voornamelijk op de huid van de patiënt, en in veel gevallen resulteert dit ook in een verminderd zelfbeeld of minderwaardigheidscomplexen, omdat getroffenen zich niet meer mooi gedragen. Depressie kan ook ontstaan ​​als gevolg van deze ziekte. De verhoorning komt vooral voor op de voeten en handen. Dit is in de regel niet het geval leiden op bepaalde beperkingen in beweging of in het dagelijks leven. Er kunnen zich echter ook schubben op de huid vormen, die het uiterlijk van de getroffen persoon beïnvloeden. Bovendien is het niet ongebruikelijk bloed circulatie worden gestoord, zodat ledematen kunnen verschijnen koud​ Keratodermie wordt meestal behandeld met behulp van medicatie en cosmetische chirurgie​ De symptomen kunnen relatief goed beperkt zijn, hoewel de cosmetische ingrepen meestal meerdere keren moeten worden herhaald. De levensverwachting wordt niet veranderd of beperkt door keratodermie. Dit is niet ongebruikelijk voorwaarde optreden naast andere huidaandoeningen, dus complicaties of ongemak kunnen ook het gevolg zijn van de andere aandoeningen.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Veranderingen en afwijkingen van het gebruikelijke uiterlijk van de huid moeten door een arts worden onderzocht en behandeld. Als er zonder duidelijke reden keratinisatie van de bovenste huidlaag van de voeten optreedt, moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon geen verbeteringen in zelfhulp bereikt. In veel gevallen is voldoende voetverzorging en het dragen van gezond schoeisel voldoende om de bestaande klachten te verlichten. Als, aan de andere kant, de symptomen zich blijven verspreiden of als pijn en verkeerde plaatsing van de voeten optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. Een bezoek aan de arts is aan te raden bij beperkte mobiliteit, verkeerde houding van de heupen of bekken, of verslechtering van de normale fysieke prestaties. Als er problemen met de bloedsomloop zijn, koud ledematen, een algemeen gevoel van malaise of een voortdurende afname van de gebruikelijke spiermassa sterkte in de benen is een bezoek aan de dokter vereist. Laesies, schilfering van de bovenste huidlagen of roodheid van de huid moeten worden onderzocht en behandeld. Als zich naast de fysieke problemen mentale en emotionele onregelmatigheden voordoen, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Bij depressieve stemming, ontwenningsgedrag, intense schaamtegevoelens of gedragsafwijkingen is het risico van geestesziekte stijgt zonder voldoende ondersteuning. Preventieve zorg is nodig om verdere verslechtering van het welzijn te voorkomen.

Behandeling en therapie

Afhankelijk van de ernst kan keratodermie cosmetisch worden behandeld met keratolytica​ Dit zijn stoffen die de verhoorning verzachten en oplossen. Ze veroorzaken keratolyse, een proces waarbij de hoorncellen worden losgemaakt van de epidermis. Retinoïden zoals isotretinoïne or acitretine zijn effectief keratolytica​ Ze bevatten ook ureum, salicylzuur, alfa-hydroxy zuren, azelaïnezuur en Benzoylperoxide​ Dit leidt tot verzachting van de hyperkeratose, die vervolgens moet worden verwijderd. Dit gebeurt met behulp van scrubs, puimsteen of eelt krullen. Keratodermie kan, afhankelijk van het geval, ook hormonaal worden behandeld. Keratodermie kan ook optreden als gelijktijdig met andere ziekten. Dit zijn ziekten zoals dermatitis, schurftSyndroom van Sézary, Reiter's syndroom of reactief artritis en humaan papillomavirus. In dergelijke gevallen moet de onderliggende ziekte worden behandeld om de oorzaak van keratodermie aan te pakken.

Vooruitzichten en prognose

Bij een mildere vorm van keratodermie is medische behandeling niet altijd nodig. De voorkomende verhoorningen zijn meestal te behandelen keratolytica zoals salicylzuur or urinezuur, die een hoornoplossend effect vertonen en de hoornlaag verminderen. Als verdere mogelijkheid bieden zich baden aan, waarbij de Verhornung door middel van Hornhautraspel of puimsteen wordt verwijderd. Ook bijzonder peelings of Hornhautmasken voor de voeten kan voor verlichting zorgen. In het dagelijks leven moet ervoor worden gezorgd dat de huid niet onnodig geïrriteerd raakt en letsel wordt voorkomen. Losse kleding van linnen en katoen kleeft, in tegenstelling tot zijden stoffen, niet aan de verhoorning en irriteert de huid niet. Als de weersomstandigheden het toelaten, zijn schoenen met open tenen aan te raden zodat de huid kan ademen en er niet te veel druk op wordt uitgeoefend. Dit voorkomt ook zweten, wat op zijn beurt zou kunnen leiden tot mogelijke huidirritatie. Als er verwondingen, roodheid of andere symptomen optreden of als er ondanks de maatregelen toegepast, moet beslist een arts worden gecontacteerd. Hij zal nagaan of er daadwerkelijk keratodermie aanwezig is of dat de symptomen op een andere ziekte berusten en zal een passende inleiden therapie​ In de regel is dit hormoon therapie Met thyroxine, aangevuld met voldoende vitamine A.

het voorkomen

Afhankelijk van het type keratodermie, preventief maatregelen kan genomen worden. In het geval van milde keratodermie, die optreedt als gevolg van ernstig spanning op de huid kan de oorzaak van deze belasting worden vermeden. Een voorbeeld hiervan is het dragen van niet-vleiende schoenen, wat wel kan leiden tot hyperkeratose aan de voeten. Er zijn geen preventieve maatregelen maatregelen voor erfelijke vormen van keratodermie. Deze vormen moeten worden behandeld, maar komen altijd terug. Bij ziekten die verband houden met keratodermie, zoals infectie met het humaan papillomavirus, kan vroege behandeling de ontwikkeling van keratodermie voorkomen.

Follow-up

De nazorg voor keratodermie is afhankelijk van de aard van deze ziekte. Als de aandoening slechts mild is, is het mogelijk om huidproblemen te verlichten door de blootstelling te verminderen. Zo kan verhoorning op de voetzolen worden voorkomen door patiënten comfortabeler schoeisel te laten dragen. Als het een erfelijke vorm van de ziekte is, is directe preventie niet mogelijk. Vervolgbehandeling is bedoeld om verhoorning op lange termijn te verminderen. Met behulp van keratolytica kunnen patiënten de aangetaste huidgebieden zelf verwijderen. Dit kan bijvoorbeeld met salicylzuur waarin de voeten zijn doorweekt. Daarna volgt een gerichte behandeling met puimsteen of een eelt rasp. Peeling producten, eventueel samen met kalmerende middelen, kunnen ook gebruikt worden voor een succesvolle nazorg. In een moeilijk geval adviseert de arts een hormoonbehandeling. Patiënten moeten dan het voorgeschreven innemen hormonen zoals voorgeschreven door de dokter. Ongeacht de behandelingsmaatregel is het belangrijk om voor de huidplaatsen te zorgen. Anders bestaat het risico op complicaties of letsel. Als andere lichaamsdelen dan de voeten worden aangetast, adviseren artsen om losse kleding te dragen. Dit irriteert de gevoelige huid niet en laat goede lucht toe circulatie​ Om infectie uit te sluiten, moeten patiënten niet alleen vertrouwen op zelfhulpmaatregelen, maar moeten ze medische hulp inroepen.

Wat u zelf kunt doen

Keratodermie vereist niet altijd medische behandeling. In milde gevallen kunnen keratolytische middelen zoals salicylzuur, azelaïnezuur or Benzoylperoxide kan worden gebruikt om de verhoorningen zelf te behandelen. De verzachte huid kan vervolgens worden verwijderd met een eelt rasp of puimsteen. Peels exfoliëren ook de huid en kunnen worden gebruikt in combinatie met een milde kalmerend​ In ernstige gevallen vereist keratodermie een hormonale behandeling. Als de keratodermie niet met de bovenstaande maatregelen kan worden behandeld, moet in elk geval een arts worden geraadpleegd. Als de klachten optreden als een bijkomende ziekte, is medisch advies ook geïndiceerd. Tegelijkertijd moet de huid worden gespaard om verwondingen en verdere complicaties te voorkomen. Als keratodermie op de voet aanwezig is, is het het beste om schoenen met open tenen te dragen. Als andere delen van het lichaam worden aangetast, wordt aanbevolen om losse kleding te dragen die de huid niet irriteert. Katoen en linnen zijn ideaal. Bij het sporten dient polyester kleding te worden gedragen. Als de verhoorning ondanks alle maatregelen niet verdwijnt, moet medisch advies worden ingewonnen. In geval van verwondingen, roodheid en ander ongemak, dient u zich te onthouden van verdere zelfhulpmaatregelen.