Risicogroepen voor een tekort
- Vrouwen en mannen, respectievelijk> = 65 jaar (door onvoldoende voedselinname, frequent medicijngebruik - diuretica, laxeermiddelen).
- Besprak een verhoogde behoefte aan atleten en zware werkers (na enkele uren continu trainen ongeveer 300 mg kalium / L gaan verloren door zweet).
Personen met
- Verhoogde gastro-intestinale verliezen (als gevolg van ernstige diarree (diarree), brakenof intestinale fistels).
- Het nemen laxeermiddelen en bètablokkers (leidend tot grote verliezen).
- Verhoogde nierfunctie kalium uitscheiding door inname van het thiazide-type diuretica en lus diuretica, bij nierinsufficiëntie en osmotische diurese in suikerziekte mellitus.
- Inname van diuretica, antibiotica en alcohol (vanwege de enorme verliezen aan gastro-intestinale kationen treedt hypomagnesiëmie op, wat de doorlaatbaarheid van kalium door de kaliumkanalen verhoogt, wat leidt tot kaliumverlies in de nieren - bovendien beïnvloedt de hoge doorlaatbaarheid van kalium het actiepotentieel van het myocard)
- Overmatig natrium inname (can leiden naar kalium uitputting).
- Verhoogde intracellulaire opname van kalium (tijdens acidose behandeling, glucose-insuline therapie).
Als gevolg van verhoogde kaliumverliezen is het risico van hypokalemia (kaliumgebrek kalium concentratie <3.5 mmol / L) stijgt. Bovendien kan een hoge kaliumuitscheiding het aritmogene effect van versterken Cardiale glycosiden.
Risicogroepen voor overmaat - risico van hyperkaliëmie (overmaat kalium; kalium concentratie > 5.5 mmol / L)
Personen met
- Verhoogde inname, bijvoorbeeld door overmatige orale of parenterale voeding, kaliumhoudend drugs of zoutvervangers, supplementen.
- Leeftijd> = 65 jaar
- Onbekende nierfunctiestoornis
- Hartfalen
- Hypoaldosteronisme
- Neiging tot acidose
- Hoog alcoholgebruik
- Diabetes mellitus met stoornissen in de autonome cardiovasculaire functie
- Verminderde renale kaliumuitscheiding (bij acute en chronische nierinsufficiëntie, bijnierschorsinsufficiëntie - de ziekte van Addison, inname van drugs - heparine, kaliumsparend diuretica, aldosteron antagonisten, ACE-remmers (angiotensine-converting enzyme), spironolacton, niet-steroïde ontstekingsremmend drugs, cyclosporine A, en perifere analgetica.
- Distributiestoornissen van de intracellulaire ruimte naar de extracellulaire ruimte - bijvoorbeeld bij respiratoire en metabole acidose, trauma, brandwonden, rabdomyolyse, acute hemolyse, er is een afgifte van kalium uit de weefsels
Een toename van extracellulair kalium concentratie vermindert het effect van Cardiale glycosiden.
