Isofluraan is een vluchtig anestheticum met hypnotische en spierverslappende effecten. Als vluchtig, gehalogeneerd inhalatie-anestheticum is het geschikt voor inductie en onderhoud van anesthesie voor chirurgische ingrepen.
Wat is isofluraan?
Isofluraan behoort enerzijds tot de groep van fluranen en tot de klasse van inademing anesthetica aan de andere kant. Isofluraan is een vluchtig anestheticum. Als structureel isomeer van enfluraan wordt het sinds 1984 gebruikt voor anesthesie. Het hypnotische effect en ook het spierverslappende effect worden als goed beschouwd. Het effect is echter slechts zwak pijnstillend. Isofluraan heeft de moleculaire formule C3H2CIF5O. De kies massa is 184.49 g / mol. Isoflarone heeft een aangename geur en is bij kamertemperatuur in een kleurloze vloeibare toestand. De kookpunt is 48-49 graden Celsius. Het heeft een lage oplosbaarheid in water De verbindingen dimethylsulfaat en 2,2,2-trifluorethanol vormen de synthese van isofluraan.
Farmacologische effecten op het lichaam en organen
De metabolisatiesnelheid van isofluraan is extreem laag. Dit heeft als voordeel dat het kan worden gebruikt bij patiënten met nier- of leverinsufficiëntie. Het tarief is ongeveer 0.2%. Een goed hypnotisch effect en ook spierverslappende effecten zijn bekend. De toename van de intracraniale druk is laag. In vergelijking met andere anesthetica wordt de elektrische activiteit van het CZS meer onderdrukt. Acetylcholine receptoren worden onderdrukt en NMDA-receptoren worden geblokkeerd. Aan de andere kant worden GABA-receptoren geactiveerd. Dit ondersteunt de hypothese dat een van de anesthetische mechanismen ten minste gedeeltelijk gebaseerd is op verzwakking van cholinerge cellen. Isofluraan heeft ook invloed op de cardiovasculair systeem Hier heeft het een vaatverwijdend effect. Een duidelijke vermindering van de perifere vasculaire weerstand en een daling van bloed druk is het resultaat. Het hartminuutvolume blijft vrijwel ongewijzigd. Het effect op de myocard is negatief introp, maar het myocard Depressie is vrij klein in vergelijking met halothaan. Isofluraan verlaagt het myocard zuurstof consumptie en coronaire vasculaire weerstand zonder merkbaar coronair te beïnvloeden bloed stroomsnelheid. De penetrante geur kan de luchtwegen. Dit kan leiden naar hoesten irritatie, afscheiding van bronchose maar ook het inhouden van de adem. Elke ademhaling Depressie dat kan voorkomen is dosis-afhankelijk. Opgemerkt moet worden dat de pulmonale vasculaire weerstand toeneemt en de pulmonale uitzetbaarheid tijdelijk kan afnemen. Een afname van de ademhalingsfrequentie is gebaseerd op een centrale Depressie van respiratoire neuronen van de medulla oblongata. Dit veroorzaakt aan de andere kant een verminderde contractiliteit van de diafragma Een toename van arteriële PaCO2 treedt op tijdens anesthesie spontaan ademhaling Dit veroorzaakt een verlaging van de arteriële pH. Dit kan uiteindelijk leiden tot ademhaling acidose De afgenomen bloed druk heeft ook invloed op de nierfunctie. Dit vermindert zowel de glomerulaire filtratiesnelheid als de renale bloedstroom. Het resultaat is een verminderde urineproductie. Deze processen zijn omkeerbaar. De automatische regeling van de nier functioneert bij mensen tot een gemiddelde arteriële druk van 70 mmHg. Diurese wordt daarom niet beïnvloed. Een nefrotoxisch effect is niet aangetoond voor isofluraan.
Medisch gebruik en gebruik voor behandeling en preventie.
Als vluchtig gehalogeneerd inhalatie-anestheticum is isofluraan niet alleen geschikt voor inductie, maar ook voor het onderhoud van anesthesie Als eerste concentratie voor inductie van anesthesie dient de concentratie van isofluraan 0.5% te zijn voor voldoende diepte van anesthesie bij chirurgische ingrepen. Chirurgische diepte van anesthesie binnen 7 tot 10 minuten wordt bereikt met een concentratie van 1.5 tot 3% in inademingslucht. Voor het onderhouden van anesthesie in combinatie met zuurstof en lachgas, een concentratie van 1.0 tot 2.5% wordt toegediend. Als isofluraan wordt gegeven met zuurstof alleen, de dosis moet worden verhoogd met 0.5 tot 1%. spierverslappers moet worden toegediend om extra spiermassa te krijgen ontspanning Isofluraan kan ook worden gebruikt in combinatie met kunstmatig geïnduceerde weeën, narcose en keizersnede Er mag gedurende 8 tot 12 uur voorafgaand aan de operatie met isofluraan geen voedsel worden ingenomen inademing anesthesie. Voor anesthesie met isofluraan moet rekening worden gehouden met de leeftijd en eerdere ziekten en bestaande ziekten, maar ook met de inname van andere medicijnen en met het operatiegebied.
Risico's en bijwerkingen
Het anestheticum isofluraan veroorzaakt vasodilatatie. Afhankelijk van de dosering veroorzaakt het daarom een daling van de slagader bloeddruk en een toename van hart- tarief. Het bloed stroomt naar de hart- wordt verminderd, evenals het hartminuutvolume. Met betrekking tot de nieren moet worden opgemerkt dat hun bloedstroom is verminderd en de glomerulaire filtratiesnelheid is verminderd, evenals de urineproductie. Het actieve ingrediënt in het medicijn vermindert de ademhalingsactiviteit, daarom is het geclassificeerd als een ademhalingsonderdrukker. Irritatie van de slijmvliezen kan ook gemakkelijk optreden. In Boston kon een experimentele laboratoriumreeks aantonen dat isoflaron enerzijds de afzetting van amyloïden in zenuwcellen bevordert en anderzijds apoptose verhoogt. Dit zijn processen die kenmerkend zijn voor Alzheimer ziekte. Of het nu is ingeademd verdovend is ook verantwoordelijk voor de frequente postoperatieve cognitieve stoornissen (COPD) bij ouderen is nog niet definitief vastgesteld. Ook of een direct schadelijk effect op hersenen te vrezen cellen kunnen nog niet overtuigend neurologisch worden bewezen door in vitro onderzoek. Er is echter aangetoond dat niet alleen de vorming van amyloïde bèta-eiwit, maar ook geprogrammeerde celdood (apoptose) wordt bevorderd door toxische producten.
