Iritis is de naam die wordt gegeven aan ontsteking van de iris In dit geval lijdt de getroffen persoon aan oogpijn en zichtproblemen.
Wat is iritis?
Met iritis bedoelen medische professionals een ontsteking van de iris Iritis is een vorm van uveitis (ontsteking van het vaatmembraan) waarin sprake is van een ontsteking van het midden huid van het oog (uvea), waarvan de componenten de iris in aanvulling op de choroïde en het straallichaam. Iritis wordt gekenmerkt door oogpijn en wazig zien. Iris kan op elke leeftijd verschijnen. In Duitsland worden ongeveer 100,000 mensen per jaar getroffen door ontsteking van het mediane oog huid Het optreden van iritis is zowel in één oog als in beide ogen mogelijk. Of de symptomen plotseling beginnen of zich geleidelijk ontwikkelen, hangt af van het zieke deel van het oog.
Oorzaken
In de meeste gevallen wordt iritis veroorzaakt door een bacteriële infectie zoals een chlamydiainfectie met yersinia of borrelia. De reden voor de ontsteking van de iris is niet de directe besmetting met kiemen, maar de eerste infectie met de pathogenen Dus de mens immuunsysteem wordt ter plaatse geroepen, wat leidt tot een immuunactivering van het lichaam. Na voltooiing, een ontstekingsreactie van de iris treedt op. Tijdens dit proces geeft de iris een soort reactie op de lichaamsreactie. Diagnose van iritis door een uitstrijkje is dan niet mogelijk omdat de kiemen bevinden zich in een ander deel van het lichaam. In sommige gevallen is er geen reden voor de ontsteking kan überhaupt worden bepaald omdat de kiemen zijn al onschadelijk gemaakt. Een afweerreactie is dus niet meer nodig. Het is echter niet ongebruikelijk dat iritis wordt veroorzaakt door andere redenen, zoals een auto-immuunreactie of reumatische aandoeningen. Waaronder de ziekte van Bechterew, artritisontsteking van de peesinserties (enthesiopathie), tenosynovitis, reumatisch koorts, ontsteking van de wervelkolom, of vroegtijdig polyartritis (De ziekte van Still). De veroorzakers van iritis omvatten ook bepaalde herpes virussen. Deze kunnen leiden tot herpes simplex of herpes zoster (gordelroos Andere mogelijke oorzaken van irritis zijn onder meer sarcoïdose (De ziekte van Boeck) en toxoplasmose.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van iritis kunnen variëren en zijn afhankelijk van het aantal aangetaste ooglagen. Typische kenmerken zijn echter het verschijnen van een sluier voor het oog, het gevoel van een vreemd lichaam, ernstige gevoeligheid voor licht, een rood gekleurd oog dat hevig tranen, en oogpijn Als de ontsteking naar de achterkant van het oog, dit leidt tot problemen met de gezichtsscherpte, wat op zijn beurt de gezichtsscherpte van het oog vermindert. Sommige patiënten hebben ook het gevoel kleine 'wolken' te zien. Als iritis wordt geassocieerd met een ziekte van de wervelkolom, leidt dit meestal tot een acuut beloop van de ziekte. Deze acute gevallen zijn goed voor ongeveer 75 procent van alle gevallen van iritis. De getroffen personen lijden aan een uitgesproken visuele beperking, aanzienlijk pijn en roodheid. Als iritis langer aanhoudt, bestaat het risico dat de iris en de lens van het oog zullen aan elkaar vast komen te zitten, wat resulteert in een chronische vermindering van het gezichtsvermogen. De ontwikkeling van secundair glaucoma is ook mogelijk. In sommige gevallen veroorzaakt iritis echter tijdelijk helemaal geen symptomen. Dit is vaak het geval bij kinderen met reumatische aandoeningen. Soms verschijnen de symptomen in beide ogen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als iritis wordt vermoed, kan een oogarts moet snel worden geraadpleegd. Dit behandelt eerst de medische geschiedenis van de patiënt. Daarbij is hij of zij vooral geïnteresseerd in eerdere ziektes van de patiënt. De volgende stap is om het oog te onderzoeken met een spleetlamp. Hier worden de middelste en voorste oogmembranen en het achterste ooggebied onderzocht door belichting. Een andere belangrijke diagnostische methode is funduscopie (oftalmoscopie Deze procedure geeft het oogarts de mogelijkheid om de zieke delen van het oog te visualiseren en te onderzoeken. De aangrenzende bloed schepen kan ook op deze manier worden opgenomen. De oogarts voert ook tonometrie uit om de druk in het oog te bepalen. Deze methode kan worden gebruikt om mogelijke secundaire uit te sluiten glaucoma Omdat er direct contact is tussen het oog en het meetapparaat, krijgt de patiënt een plaatselijke verdoving Het is ook nuttig om de bezinkingssnelheid van erytrocyten te meten om informatie te verkrijgen over mogelijke eerdere ziekten. Acute iritis kan meestal na korte tijd met succes worden behandeld, zodat de ontsteking afneemt. In sommige gevallen kan chronische ontsteking echter blijven bestaan. Bovendien is een terugkeer van iritis denkbaar.
Complicaties
Iritis veroorzaakt in de meeste gevallen ernstig ongemak voor de ogen. De getroffenen lijden aan visueel ongemak en ook aan het oog pijn Vooral bij jongeren kunnen visuele klachten leiden naar Depressie of andere psychologische stoornissen. In het ergste geval kan dit leiden tot een volledig verlies van gezichtsvermogen en dus tot blindheid Patiënten hebben ook last van zogenaamd sluierzicht. De gevoeligheid van de ogen voor licht neemt ook aanzienlijk toe, wat resulteert in beperkingen en ongemak in het dagelijkse leven van de getroffen persoon. Het is niet ongebruikelijk dat de ogen rood of waterig worden. De ogen worden snel moe, waardoor normaal werk voor de getroffen persoon niet meer mogelijk is. Als iritis niet wordt behandeld, kan onherstelbare schade aan de ogen optreden, wat kan leiden tot blijvende zichtproblemen. Glaucoma kan ook voorkomen. Iritis beperkt of verkort de levensverwachting echter niet. Er zijn geen bijzondere complicaties tijdens de behandeling. Iritis kan worden behandeld met behulp van medicijnen of zalven Het is niet ongebruikelijk dat patiënten tijdens hun leven opnieuw iritis ontwikkelen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Oog pijn, rode ogen, en andere symptomen van iritis moeten onmiddellijk door een arts worden beoordeeld. Verminderde gezichtsscherpte of a gevoel van vreemd lichaam in het oog zijn ook typische waarschuwingssignalen die door een arts moeten worden beoordeeld en behandeld. Patiënten die tekenen van glaucoom opmerken of andere oogklachten hebben, kunnen het beste onmiddellijk een oogarts raadplegen. Soms kan iritis echter asymptomatisch zijn en na een paar weken of maanden vanzelf verdwijnen. Een arts moet worden geraadpleegd als het gezichtsvermogen plotseling verslechtert of als het wazig zien terugkeert. Personen die besmet zijn met Borrelia of Chlamydia zijn bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van iritis. Patiënten met reumatische aandoeningen of een auto-immuunziekte behoren ook tot de risicogroepen en moeten de genoemde symptomen snel laten verhelderen door een medische professional. De juiste contactpersoon is de huisarts of een oogarts. Bij bestaande ziekten dient de betreffende specialist te worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Behandeling van iritis bestaat aanvankelijk uit de administratie van ontstekingsremmend drugs. Dit zijn cortisone-vrije ontstekingsremmende druppels of zalven Sommige artsen dienen echter ook onmiddellijk toe oogzalven die bevatten cortisone. Het gebruik van een leerling-dilaterende medicatie is ook belangrijk om adhesie te voorkomen.
medicatie om adhesie tussen de iris en lens tegen te gaan. Als iritis ernstig is, hogere doses cortisone moet worden toegediend in de vorm van tablets Bij sommige patiënten injecteert de oogarts ook de cortison onder de bindvlies van het oog. Als de ontsteking van de iris een recidiverend beloop heeft, moet de patiënt de cortison preparaten permanent en in lage doses. Deze procedure is bedoeld om mogelijke terugval te voorkomen. Als bacteriën zijn verantwoordelijk voor het uitbreken van iritis, schrijft de arts antibiotica.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van iritis is gunstig wanneer medische zorg wordt gezocht. De administratie van medicijnen doodt de pathogenen en aanwezige ziektekiemen. Ze worden vervolgens uit het lichaam verwijderd. Het ongemak wordt geminimaliseerd totdat herstel optreedt. Zonder de hulp van een arts of het gebruik van medicijnen zullen de symptomen waarschijnlijk toenemen. De pijn neemt toe en het gezichtsvermogen wordt verminderd. In bijzonder ernstige gevallen, blindheid van de getroffen persoon optreedt. Bij deze ziekte kan onherstelbare schade aan het oog optreden, maar dat is niet het geval leiden tot een volledige genezing, zelfs met daaropvolgende medische zorg. de gezichtsscherpte is verminderd en kan leiden tot het gebruik van AIDS Ondanks de fundamenteel gunstige prognose kan de ziekte in de loop van het leven terugkeren. Bij recidiverende iritis blijft het vooruitzicht op herstel onveranderd. Hoe eerder de behandeling plaatsvindt, hoe beter het genezingsproces en de kans op symptoomvrij worden. Als het gezichtsvermogen al verminderd is, worden meer complicaties gedocumenteerd. Een verdere vermindering van het gezichtsvermogen is mogelijk. Bovendien kunnen secundaire ziekten optreden. In de meeste gevallen zijn dit psychische aandoeningen die ontstaan door het mentale spanning.
het voorkomen
Er zijn geen maatregelen waarmee iritis kan worden voorkomen. Regelmatige controles door een oogarts zijn belangrijk.
Nazorg
In de meeste gevallen zijn de mogelijkheden van directe nazorg bij iritis zeer beperkt, zodat de getroffen persoon primair afhankelijk is van een snel en vooral vroegtijdig onderzoek en behandeling door een arts. Dit is de enige manier om verdere complicaties of andere aandoeningen te voorkomen, daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van iritis. Zelfgenezing kan in de regel niet plaatsvinden. De meeste mensen met iritis zijn afhankelijk van het nemen van verschillende medicijnen. De getroffenen moeten altijd letten op de juiste dosering en de medicatie regelmatig blijven innemen om de symptomen goed en permanent te verlichten. Bij onduidelijkheden of vragen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd zodat er geen verdere complicaties optreden. Bij het nemen van antibiotica, moet ook worden opgemerkt dat ze niet samen mogen worden ingenomen alcohol, anders wordt hun effect verminderd. Het verdere verloop van de ziekte is sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is. In de meeste gevallen vermindert deze ziekte de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Hier is wat u zelf kunt doen
Iritis vereist in ieder geval medische behandeling. Begeleidend de respectieve therapie, Diverse huismiddeltjes en zelfhulp maatregelen worden aangeboden. Ten eerste kan de genezing van de iris worden bevorderd door een betere ooghygiëne. De eerste dagen na de behandeling dient het aangedane oog te worden gespaard en beschermd tegen irriterende invloeden zoals water, stof, hitte of fel zonlicht. Daarbij moet het oog en in het bijzonder het vastzittende gebied regelmatig worden gereinigd en van resten worden ontdaan. De arts zal hiervoor speciale preparaten van de apotheek voorschrijven. Daarnaast zijn er enkele natuurlijke remedies en huismiddeltjes zijn ook geschikt. Bijzonder effectief: de homeopathische preparaten Euphrasia C5, Mercurius corrosivus C5 en Rhus toxicodendron C5. Deze preparaten moeten drie keer per dag worden ingenomen totdat de ontsteking volledig is genezen. Indien droog of koud winden zijn verantwoordelijk voor de ontsteking van de iris, het bolletje Aconitum napellus helpt. Een bewezen huismiddeltje zijn kompressen met kamille or citroenmelisse Voordat u deze middelen gebruikt, moet u de arts raadplegen. Deze laatste kan verdere tips geven over de behandeling van iritis en de genezing van irisdermatitis volgen.
