Interleukine-1-gentest

De interleukine-1 gen testen (IL-1 gen test​ interleukinetest 1) is een methode om iemands genetisch materiaal te bepalen parodontitis risico. De IL-1 gen polymorfisme wordt beschouwd als een pro-inflammatoire (ontstekingsbevorderende) risicofactor. Patiënten bij wie het genoom een ​​positief IL-1-genotype vertoont, zijn vatbaarder voor de ontwikkeling van parodontitis (ontsteking van het parodontium) en sterkere ontstekingsreacties vertonen indien parodontopathogeen bacteriën aanwezig zijn in de omgeving van de mondholte​ Als de genetische test positief is, helpt het resultaat de behandelende tandarts, vooral op de lange termijn therapie planning. Chronisch parodontitis is geassocieerd als de genetische code op chromosoom 2 allel 2 van het IL-1A-polymorfisme of allel 2 van het IL-1B-polymorfisme heeft. Als zelfs beide gen loci dragen allel 2, dit resulteert in een sterk verhoogde afgifte van interleukine-1 uit monocyten (behoren tot de witte bloed celgroep; cellen van de immuunsysteem en voorlopers van macrofagen / etende cellen) wanneer ze oppervlakkig contact hebben met Gram-negatief bacteriën​ Patiënten worden IL-1-genotype-positief genoemd. Het cytokine IL-1, interleukine-1, wordt alleen in de inflammatoire toestand geproduceerd en heeft een pro-inflammatoir (ontstekingsbevorderend) effect. Het wordt gebruikt voor communicatie tussen immuunafweercellen en veroorzaakt de vorming van prostaglandines (PGE2; prostaglandine E2) in het lichaam. Deze bevorderen op hun beurt de botresorptie. Tegelijkertijd worden de parodontale ligamentcellen die de tand met de alveolus (tandholte) verbinden, beschadigd. IL-1 remt collageen synthese terwijl het de productie van collagenase (enzym voor afbraak van collageen). Evenzo heeft het een stimulerend effect op osteoclasten (botafbrekende cellen). Een ongepast hoge productie en afgifte van interleukine-1 kan een verscheidenheid aan verschillende symptomen veroorzaken (artritis/ gewrichtsontsteking, exantheem /huiduitslag, koorts, conjunctivitis/ conjunctivitis, serositis / ontsteking van een sereus huid (bijv. als buikvliesontsteking/ peritonitis, pleuris/ peritonitis, pericarditis/ pericarditis), en gehoorverlies) en "ontstekingsziekten" (de ziekte van Bechterew/ Morbus Bechterew, type 2 suikerziekte mellitus, familiaire midden koorts, jicht, De ziekte van Behçet / reumatoïde ziekte, de ziekte van Still (vorm van reumatoïde artritis bij kinderen), plasmocytoom (multipel myeloom; kanker van de beenmerg), Schnitzler-syndroom (combinatie van chronisch urticaria/ netelroos, een monoklonale IgM-gammopathie en artralgie /gewrichtspijn​ belangrijkste criteria: IgM monoklonale gammopathie en terugkerende urticaria vasculitis​ bovendien moet aan twee van de volgende secundaire criteria worden voldaan koorts, botveranderingen, leukocytose of verhoogde CRP, bewijs van een neutrofiel infiltraat in de huid biopsie (weefselafname van de huid) van urticaria), Sicca-syndroom /droge ogen, synovitis (synovitis), systolisch hart- mislukking/hartfalen​ Interleukine-1 kan worden gedetecteerd in sulcusvloeistof (vloeistof uit gingivale pockets) en parodontale weefsels. Hoe meer interleukine-1 aanwezig is, hoe sterker de immuunrespons van het lichaam op de veroorzaker is kiemen en hoe sneller het bot wordt afgebroken tijdens parodontitis. Op basis van erfelijke aanleg is het dus mogelijk dat patiënten met een hoog aantal parodontopathogenen bacteriën (kiemen die parodontitis veroorzaken) en zwaar gedenkplaat kolonisatie kan een langzamere botresorptie hebben dan patiënten met weinig plaque, goed mondhygiëne techniek en een IL-1-genpolymorfisme aanwezig. Het zijn interleukine-responders met een hoge respons en hebben een hoger risico op het ontwikkelen van ernstige parodontitis vanwege de hoge interleukineproductie. Voorafgaand aan verdere diagnostiek moet eerst een gedetailleerd klinisch onderzoek en diagnose worden uitgevoerd. Als klinische en radiografische schade aan het parodontium aanwezig is, in combinatie met de beoordeling van bestaande risicofactoren zoals:

  • Roken
  • Diabetes mellitus
  • Spanning
  • Immunodeficiëntie
  • Positief IL-1-genotype
  • Andere beperkingen van de algemene gezondheid

Ontwikkel een behandelplan voor de lange termijn en rem zo de progressie (progressie) van parodontitis.

Indicaties (toepassingsgebieden)

In principe is de IL-1 gen test kan worden gebruikt in de context van individuele risicoanalyse, zelfs in het geval van beginnende parodontitis, om een ​​zo nauwkeurig mogelijke prognose te maken over het verdere verloop van de ziekte. Het gebruik ervan is daarentegen bijzonder nuttig, bijvoorbeeld in het geval van

  • Juveniele parodontitis (bij adolescenten).
  • Agressieve parodontitis
  • Therapie-resistente parodontitis met progressief verlies van hechting (progressieve vernietiging van het parodontium).
  • Gevorderde ernstige chronische parodontitis.
  • Parodontaal zieke familieleden van patiënten die IL-1 genotype-positief testten.
  • Patiënten die al een verhoogd risico lopen op parodontitis als gevolg van roken; als ze ICL-1-genotype-positief zijn, neemt hun risico op parodontitis bijna 8 keer toe
  • Vóór implantaatherstel

Contra-indicaties

Omdat de procedure niet-invasief is (het lichaam niet binnendringt), zijn er geen contra-indicaties.

De procedure

Om de genetische test te laten uitvoeren, neemt de tandarts een buccaal slijmvlies monster met een wattenstaafje dat voldoende celmateriaal bevat voor laboratoriumanalyse. Het resultaat is geen momentopname van de huidige IL-1 concentratie, maar geeft een indicatie van de immuunrespons van de patiënt op bacteriën, of de neiging en het vermogen om interleukine te produceren voor ontsteking. Het is levenslang deugdelijkheid​ Ongeveer 30 procent van de blanken (synoniem voor Europeanen en mensen met een lichte huid) zal positief testen. Als het testresultaat een IL-1-genotype bevestigt, is het therapeutische doel om de biofilm (het gedenkplaat tandplak) en de parodontopathogene bacteriën (kiemen die het parodontium beschadigen) die erin leven. Dit komt doordat hun aanwezigheid en contact met cellen van het immuunsysteem leidt tot het vrijkomen van interleukines die botresorptie bevorderen.

Voordeel

Het testresultaat geeft u en uw tandarts belangrijke informatie over de verwachte progressie (progressie) van de ziekte. Als er een positief IL-1-genotype ontstaat, betekent dit intensief en nauw verweven therapie en vervolgmaatregelen waarop u gedurende uw hele leven moet worden voorbereid om uw gebit te behouden volksgezondheid​ Immers, alleen de combinatie van tandheelkundige behandeling en consistent mondhygiëne thuis kan ziektekiemen permanent worden verminderd en parodontitis een halt worden toegeroepen.