Hypertensiologie verwijst naar de behandeling van hoge bloeddruk. hypertensie is een veel voorkomende ziekte geworden, maar niet iedereen kent hun voorwaarde. Hoe werkt het hoge bloeddruk ontwikkelen en welke methoden worden gebruikt om te behandelen hypertensie Hypertensie is een vaatziekte die nu 50% van de Europese burgers treft. Vaak is er geen kennis over een ziekte en het heeft een negatieve invloed op het menselijk organisme en veroorzaakt langdurige schade. Vooral op oudere leeftijd neemt het aantal patiënten aanzienlijk toe. Twee soorten hypertensie worden onderscheiden, de ene is hypertensie en de andere is secundaire hypertensie. Met hypertensiologie hebben artsen een manier gevonden om te behandelen hoge bloeddruk en bevatten blijvende schade op basis van ziekte.
Wat is hypertensiologie?
Hypertensiologie is de behandeling van high bloed druk. Als er aanhoudende hoge druk is, noemt de arts dit hypertensie. Bloed druk is de druk in de schepen die van binnenuit druk uitoefent op de vatwand. Bloed wordt gepompt uit de hart- in het bloed schepen. De normale bloeddruk waarde is 120/80 mmHg (millimeter van kwik Een waarde van 140 mmHg of hoger wordt milde hypertensie genoemd, dwz eerstegraads hypertensie. Een waarde boven 180 mmHg is ernstige hypertensie. Als de persoon zich in buitengewone situaties bevindt, zoals spanning of opwinding, de bloeddruk kan stijgen, maar zakt in de rustfase weer naar de normale waarde. Pas als er permanent hoge druk is, spreekt de arts van hypertensie. Er worden twee basisvormen van hypertensie onderscheiden:
Primaire hypertensie is de meest voorkomende vorm van hypertensie en wordt ook wel essentiële hypertensie genoemd. Meer dan 90% van de patiënten lijdt aan deze vorm. Dit voorwaarde treedt op zonder enige detecteerbare onderliggende ziekte. Secundaire hypertensie is de bijwerking van een bestaande ziekte. Bijvoorbeeld, nier ziekte of een stofwisselingsstoornis kan niet-essentiële hypertensie veroorzaken. Het gebruik van bepaalde medicijnen kan de ziekte echter ook bevorderen. Geïsoleerde klinische hypertensie, ook wel bekend als witte vacht hypertensie, is een andere en veel voorkomende variant van hypertensie. De patienten bloeddruk is aanzienlijk hoger op het kantoor van de dokter dan de waarde die de patiënt thuis meet. De reden ligt in de angst om naar de dokter te gaan, waardoor de bloeddruk stijgt.
Behandelingen en therapieën
De oorzaken van hypertensie kunnen veel verschillende factoren zijn die een rol spelen bij de ontwikkeling ervan. Een erfelijke oorzaak kan een rol spelen bij het ontstaan van hypertensie. Als een van de ouders aan hypertensie lijdt, heeft het kind twee keer zoveel kans om het te krijgen als wanneer er geen ziekte aanwezig is. Evenzo kan een genetisch defect in combinatie met externe factoren hypertensie veroorzaken. Andere risicofactoren dat kan leiden tot primaire hypertensie omvatten zwaarlijvigheid, hoge gehaltes aan tafelzout, alcohol consumptie, roken, chronisch spanning en gebrek aan lichaamsbeweging. Bij secundaire hypertensie is een risicofactor niet duidelijk te definiëren. De patiënt lijdt aan een ziekte die leidt tot de ontwikkeling van hypertensie. Wanneer u lijdt aan arteriosclerose (verharding van het bloed schepen) of een vernauwing van de nier slagaderkan hoge bloeddruk ontstaan. Lijders zijn meestal ouder dan 55 jaar en rokers. In zeldzame gevallen kan secundaire hypertensie ook optreden als medicatie wordt ingenomen. Onder de triggers drugs zijn hormoonpreparaten. voorbehoedsmiddelen, in dit geval de oestrogeenpil, en drugs ingenomen voor reumatische aandoeningen veroorzaken hoge bloeddruk. Als er hoge bloeddruk optreedt, leven de getroffenen vaak jarenlang zonder duidelijke symptomen te herkennen. Daarom is het risico op blijvende schade aan het lichaam erg hoog. Mogelijke symptomen die optreden bij hypertensie zijn onder meer duizeligheid, hoofdpijn, oorsuizen en ernstig neusbloedingen Als hypertensie onopgemerkt blijft, kan langdurige schade optreden aan de hart-, hersenenogen, nieren en bloedvaten. Als daardoor schade aan de organen optreedt, verschijnselen zoals kortademigheid, kortademigheid, pijn op de borst en moeite met staan verschijnen. Het risico van een hart- aanval of beroerte Om hypertensie te diagnosticeren, wordt de bloeddruk eerst gemeten. In samenhang met andere bevindingen wordt beoordeeld welke behandeling de juiste is voor de betrokkene. Vaak is de patiënt erg onrustig bij een bezoek aan de dokter, daarom is het raadzaam om de patiënt te laten kalmeren voor de meting. Door een langdurige meting door het dragen van een 24-uurs bloeddrukmeter kan de hoge bloeddruk worden bepaald. Spanning maten (ergometrie) en zelfmetingen geven de arts ook een duidelijk beeld van de bloeddruk. Bij een onderzoek wordt ook rekening gehouden met de leefomstandigheden van de patiënt. Naast de bloeddruk meten, een bloed Test en een onderzoek van de urine wordt bevolen. Om secundaire hypertensie te detecteren, voert de arts een ECG uit (elektrocardiogram), een ultrageluid onderzoek, en een borst Röntgenstraal.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Om de ontwikkeling van een secundaire ziekte te voorkomen, wordt hypertensiologie onmiddellijk na de diagnose gestart. De therapie gebruikt hangt af van de patiënt. Over het algemeen moeten patiënten hun leefgewoonten veranderen en stress te verminderen In veel gevallen moeten antihypertensiva worden ingenomen. Bij secundaire hypertensie wordt de behandeling van de uitlokkende ziekte aangepast aan de getroffen groep mensen. Combinatietherapieën zijn nodig als er sprake is van een zeer hoge bloeddruk of een bijkomende ziekte of orgaanschade. Hier twee antihypertensiva drugs worden tegelijkertijd genomen. Als het effect onvoldoende is, kan de dosis kan worden verhoogd. Een effect is zichtbaar na twee tot zes weken. Om hypertensie te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat u evenwichtig eet dieet en voldoende lichaamsbeweging krijgen.
