De huid schimmel of dermatomycose is een van de meest voorkomende huidaandoeningen in alle landen, maar deze ziekte is eigenlijk gemakkelijk te vermijden. Wie toch infecteert, moet onmiddellijk naar de dokter gaan om zo snel mogelijk van de ziekte af te komen.
Wat is een huidschimmel?
In de dermatologie, a huid schimmel wordt ook wel dermatomycosis of tinea genoemd. Dit is een infectie die resulteert in een ziekte van de huid De ziekte manifesteert zich door jeuk, roodheid en schilfering van de aangetaste huidgebieden. Het wordt veroorzaakt door bepaalde schimmels, die in technisch jargon ook dermatofyten worden genoemd. Gewoonlijk veroorzaken drie verschillende soorten schimmels deze ziekte: trichofyten, microsporen of epidermofyten. Trichophytes zijn de pathogenen die worden beschouwd als de oorzaak van een huidschimmelziekte in ongeveer 70 procent van de gevallen in Centraal-Europa. De oppervlakkige huidschimmel wordt ook wel tinea superficialis genoemd en kan op alle mogelijke delen van het lichaam voorkomen. Bij de zogenaamde tinea profunda zijn de diepere huidlagen van harige lichaamsdelen, voornamelijk van de hoofd en baardgebied, worden meestal aangetast.
Oorzaken
Om een huidschimmel te laten uitbreken, moeten bepaalde delen van de huid in contact komen met een ziekteverwekker. De ziekteverwekker komt het lichaam binnen, verspreidt zich rond het gebied van binnenkomst en veroorzaakt ontsteking van de huid. Huidschimmel komt vooral veel voor op voeten. Vooral openbare gebouwen zoals zwemmen zwembaden of buitenzwembaden, waar mensen blootsvoets lopen en waar een warm en vochtig klimaat heerst dat schimmels bevordert, zijn vaak plaatsen waar u gemakkelijk besmet kunt raken met huidschimmel (of voetschimmel Maar naast vloeren kunnen ook besmette voorwerpen een oorzaak zijn van huidschimmelinfectie. Dieren kunnen ook drager zijn van schimmelziekten. De pathogenen worden overgedragen op mensen wanneer dieren worden geaaid of wanneer kooien of borstels worden schoongemaakt. Het gevaar voor de mens is dat de schimmels vaak lang kunnen overleven in het hoornmateriaal van de dieren zonder dat de dieren symptomen van de pathogenen Mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn bijzonder vatbaar voor schimmelinfecties van de huid.
Symptomen, klachten en tekenen
Huidschimmel wordt in de regel geassocieerd met zeer onaangename symptomen die een zeer negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt en deze ook aanzienlijk verminderen. Patiënten hebben voornamelijk last van roodheid die direct op de huid optreedt. Deze roodheden verspreiden zich over het hele lichaam en verminderen zo ook de esthetiek van de getroffen persoon. Als gevolg hiervan lijden veel patiënten ook aan een aanzienlijk verminderd gevoel van eigenwaarde en minderwaardigheidscomplexen, met mogelijk psychisch ongemak tot gevolg. De roodheid wordt ook vaak geassocieerd met jeuk, die alleen wordt verergerd door krabben. Bovendien kunnen zich abcessen vormen. Als de getroffen persoon de roodheid krabt, littekens kan daardoor ook optreden. De huidschimmel kan ook op andere mensen worden overgedragen als er onvoldoende hygiëne in acht wordt genomen. Patiënten verliezen vaak haar in de getroffen gebieden, waardoor deze gebieden kaal en lelijk lijken. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt echter niet negatief beïnvloed door de huidschimmel. Speciale complicaties treden meestal niet op bij deze ziekte als deze op tijd wordt behandeld. Het kan daarbij ook relatief goed worden beperkt door middel van zelfhulp.
Diagnose en verloop
Een oppervlakkige huidschimmel manifesteert zich door rode en schilferende huidgebieden die erg jeuken. Typisch, haar breekt ook af in geïnfecteerde huidgebieden. Bij een infectie van de diepere huidlagen verspreiden de ziekteverwekkers zich meestal langs de haar wortel. Dit leidt tot ontsteking met abcessen en ophopingen van pus, die in het verdere verloop korsten vormen. De ontstoken haren kunnen gemakkelijk worden uitgetrokken en niet zelden leiden tot kale plekken. Door de vele gemakkelijk waarneembare symptomen is een diagnose vaak snel te stellen. Meestal wordt een huidschimmel gediagnosticeerd door onderzoek met een microscoop of door de Wood light-methode te gebruiken, waarbij de aangetaste huidgebieden worden bestraald met ultraviolet licht en de kleur van de huidgebieden duidt op een ziekte.
Complicaties
Huidschimmel veroorzaakt zeer onaangenaam ongemak en symptomen op de huid van de patiënt.In de meeste gevallen wordt de huid rood en ontstaat er jeuk. Dit wordt meestal nog versterkt wanneer de patiënt de huid krabt. In het verdere verloop komt het tot de vorming van abcessen. De huidschimmel heeft ook een negatief effect op het gevoel van eigenwaarde van de patiënt en leidt niet zelden tot minderwaardigheidscomplexen. De getroffenen schamen zich vaak voor de symptomen en worden sociaal uitgesloten. Bij kinderen kan de huidschimmel ook leiden tot uitsluiting of pesten. Verder psychische klachten en niet zelden Depressie kan ook ontstaan als gevolg van de huidschimmel. De getroffen gebieden kunnen ook worden geassocieerd met pijn, wat de slaap soms nadelig beïnvloedt. De huidschimmel verdwijnt meestal niet als deze niet expliciet wordt behandeld. De behandeling zelf doet dat niet leiden tot verdere complicaties of ongemak. Met behulp van medicatie kan het ongemak relatief goed worden verlicht. In sommige gevallen wordt de huidschimmel veroorzaakt haaruitval Dit kan ook worden gestopt met behulp van medicatie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Veranderingen in de huid worden vaak als ongebruikelijk beschouwd en moeten in acht worden genomen. Als roodheid of zwelling optreedt, is een bezoek aan de arts noodzakelijk zodra deze enkele dagen aanhouden. Elke verspreiding van de veranderingen moet ook door een arts worden onderzocht. Bij jeuk of blaarvorming op de huid moet een arts worden geraadpleegd, tenzij deze wordt veroorzaakt door licht insectenbeet Een droge of licht ontstoken huidkwaliteit is reden om medische hulp in te roepen. Als in sommige delen van het lichaam schilfering of de vorming van een hoornlaag optreedt, wordt een bezoek aan de arts aanbevolen. Zodra de eigen gerichte lichaamsverzorging geen verbetering oplevert, is er sprake van een huidaandoening die onderzocht dient te worden. De getroffen persoon kan proberen de symptomen te verlichten met een bijzonder vochtinbrengende crème schoonheidsmiddelen Lukt dit niet binnen enkele weken of neemt de verharding van de huid toe, dan is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Met name verdikte en verkleurde huidlagen moeten worden onderzocht. Als er scheurtjes in de huid of open zijn wonden, steriel wondverzorging moet worden verstrekt. Ziekteverwekkers kunnen het organisme via de huidgebieden binnendringen en verdere ziekten veroorzaken. Pijn van de huid, een gevoel van gevoelloosheid of sensorische stoornissen moet ook worden onderzocht en behandeld door een arts.
Behandeling en therapie
Zonder behandeling verdwijnt een schimmelziekte van de huid niet. In plaats daarvan blijft het zich verspreiden en leidt het meestal tot infectie van andere mensen. Het moet daarom in alle gevallen medisch worden behandeld. De behandeling van een huidschimmelziekte hangt af van het type en de verspreiding van de huidschimmel. Als de ziekte oppervlakkig is en relatief vroeg wordt ontdekt, is behandeling met een geschikt medicijn, een zogenaamd antimycoticum, dat verkrijgbaar is in de vorm van een crème of een vloeibare oplossing bij de apotheek, meestal voldoende. De symptomen van een huidschimmelziekte worden dus vaak na uren verlicht en de ziekte is na slechts enkele dagen volledig genezen. De behandeling van schimmelinfecties van de huid van de diepere huidlagen duurt daarentegen veel langer. Dit vereist zowel de administratie van een medicijn dat lokaal op de getroffen gebieden wordt aangebracht en een ander medicijn dat gedurende een langere periode oraal moet worden ingenomen. Dit medicijn zorgt er vervolgens voor dat de ziekteverwekkers van binnenuit worden geëlimineerd. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kan de behandeling tot enkele maanden duren. In de regel is genezing echter in alle gevallen mogelijk; alleen een infectie van de diepere huidlagen kan blijvend zijn haaruitval in de getroffen gebieden. Bovendien is het, om een succesvolle genezing te garanderen, ook mogelijk om eventuele oorzaken van de ziekte te elimineren en preventief te nemen maatregelen te verwijzen in de toekomst.
Vooruitzichten en prognose
Huidschimmel kan zeer hardnekkig zijn en zal, indien onbehandeld, gedurende enkele maanden niet verdwijnen bij een verder gezond persoon met een intacte huid. immuunsysteem Het komt echter vaak voor bij immuungecompromitteerde patiënten. Omdat de huid vaak slecht wordt voorzien van bloed hoe dan ook en de immuunsysteem heeft daarom moeite om het aan te vallen, de huidschimmel kan in deze gevallen heel lang aanhouden en zich ook blijven verspreiden. in het ergste geval verzwakt het het immuunsysteem zodanig dat het verder in het lichaam kan doordringen en interne structuren kan infecteren en orgels. Behandeling met fungiciden voor orale inname en uitwendige toepassing helpt huidschimmel sneller en zonder dergelijke gevolgschade te genezen. Echter, vanwege de armen bloed toediening aan de huid, weken of zelfs maanden moeten worden verwacht, zelfs bij een dergelijke behandeling. Bij verder gezonde patiënten kunnen de eerste resultaten sneller worden waargenomen dan bij immuungecompromitteerde mensen. Als er geen ander is volksgezondheid problemen afgezien van de huidschimmel, kan zelfs een vrij verkrijgbare fundicide als zalf van de apotheek voldoende zijn, en de huidschimmel kan vanuit huis worden behandeld als deze zich slechts in geringe mate heeft verspreid. Als het fungicide begint te werken, wordt het aangetaste huidgebied eerst droog en schilferig, waardoor de schimmel zijn basis van leven verliest. Vervolgens verdwijnt de zichtbare roodheid en na verloop van tijd ziet de huid er precies zo uit als vóór de schimmeluitbraak.
het voorkomen
Er zijn verschillende manieren om een schimmelinfectie van de huid te voorkomen. Blootsvoets lopen in openbare gebouwen moet worden vermeden. Het dragen van badslippers of slippers zwemmen zwembaden, sauna's, hotelkamers en andere plaatsen is aan te raden. Daarnaast zijn er sprays en crèmes op de markt die daarna profylactisch op de voeten kan worden aangebracht zwemmen Vooral na het zwemmen of douchen moet erop worden gelet dat alle delen van het lichaam goed worden afgedroogd, ook de gebieden tussen de tenen. Schoenen en sokken kunnen ook extra worden gedesinfecteerd. Bij het reinigen van items die in contact zijn geweest met dieren, wordt het aanbevolen om een fungicide te gebruiken ontsmettingsmiddel spuiten.
Nazorg
Een genezen huidschimmel leidt niet tot immuniteit tegen herinfectie. Ex-patiënten hebben een hoge mate van persoonlijke verantwoordelijkheid om herhaling te voorkomen. Preventief maatregelen beloof een remedie. Geschikt schoeisel moet bijvoorbeeld worden gedragen in drukbezochte en risicovolle gebieden zoals zwembaden en hotelkamers. De huid moet grondig worden gedroogd op de tenen, in het genitale gebied en onder de oksels. Er is echter geen systematische nazorg inclusief geplande doktersafspraken na een succesvolle behandeling. Zoals bekend zijn er geen symptomen meer. Een schimmelinfectie is niet zelden persistent. Vooral patiënten met chronische immuundeficiëntie lijden maanden of zelfs jaren. Afhankelijk van de ernst worden bepaalde medicijnen gebruikt. In milde gevallen wordt externe behandeling uitgevoerd met zalven, sprays of crèmes. Als dit therapie leidt niet tot het gewenste succes, schrijft de behandelende arts meestal voor tablets Om de therapeutische middelen aan te vullen, regelen de arts en de patiënt verplichte afspraken. De arts onderzoekt het verloop van de ziekte en neemt indien nodig wattenstaafjes. Met de laatste creëert hij een schimmelcultuur en kan zo de therapie Bij hardnekkige vormen van de ziekte speelt de ondersteuning van de arts in het dagelijks leven een belangrijke rol. Zo maakt hygiëneadvies het aanbod aan consulten compleet.
Wat u zelf kunt doen
Bij vermoeden van huidschimmel dient de huisarts of een dermatoloog geraadpleegd te worden. Soms kan een medische behandeling door verschillende worden ondersteund huismiddeltjes en zelfhulp maatregelen Droog de huid allereerst altijd zorgvuldig af na het baden of wassen. Ademende kleding van katoen, linnen of microvezel vermindert transpiratie en daarmee de ontwikkeling van huidschimmel. Omdat de ziekte besmettelijk is, moeten handdoeken, kleding en beddengoed op meer dan 60 graden worden gewassen. In aanvulling op, huismiddeltjes zoals baby poeder or zuiveringszout kan worden gebruikt. Beide voorkomen schimmel en verlichten de onaangename jeuk op de huid. Bewezen alternatieven zijn onder meer kokosolie, knoflook, lavendel olie of natuurlijk yoghurt, die rechtstreeks op het getroffen gebied worden aangebracht. Snelle verlichting wordt ook geboden door aloe vera De remedie verlicht jeuk en voedt tegelijkertijd de huid. Externe en interne toepassing is mogelijk. In geval van ernstige schimmelinfectie, alcoholGebaseerde ontsmettingsmiddelen kan worden toegepast. Medisch alcohol in de vorm van ontsmettingsmiddel solutions kan ook verdere verspreiding van de infectie voorkomen. Om complicaties zoals huidletsel en uitdroging, dergelijke agressieve middelen mogen alleen worden gebruikt na overleg.
