Hemorragisch koorts is een zeer gevaarlijke ziekte voor de mens, die vooral voorkomt in subtropische tot tropische gebieden. Toch is men zelfs in Duitsland niet beschermd tegen de ziekte, waartegen er uiterst weinig behandelingsmethoden zijn.
Wat is hemorragische koorts?
Hemorragisch koorts is een besmettelijke ziekte met koorts die wordt veroorzaakt door virussen Daarom wordt het vaak virale hemorragie genoemd koorts, of afgekort VHF. Hemorragische koorts is echter alleen de algemeen term, omdat er veel verschillende soorten van de ziekte zijn. Daarom zijn er voor elke infectie ook specifieke behandelingen en vaccinaties. Als iemand is geïnfecteerd met een vorm van hemorragische koorts, zijn ze vatbaarder voor bloedingen. In Duitsland is infectie met deze vorm van koorts uiterst zeldzaam. Het kan echter gebeuren dat reizigers tijdens hun verblijf in het buitenland besmet raken met hemorragische koorts en zo de ziekte meenemen naar Duitsland. Voor deze gevallen zijn er echter speciale isolatieafdelingen in verschillende Duitse ziekenhuizen.
Oorzaken
De oorzaken van hemorragische koorts zijn bijzonder virussen die in grotere aantallen voorkomen, vooral in tropische en subtropische streken zoals Afrika, Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië. Omdat er verschillende soorten virussen, het voorkomen van een bepaald type verschilt ook van regio tot regio. Over het algemeen is het pathogenen worden ook liefkozend zoönotische ziekten genoemd, omdat ze voornamelijk afkomstig zijn van apen, huisdieren en knaagdieren en door muggen en teken op de mens worden overgedragen. Specifieke soorten hemorragische koorts worden echter ook overgedragen door contact tussen twee mensen. Dit gebeurt bijvoorbeeld via bloed contact, lichamelijke uitscheidingen of zelfs druppel infectie Het duurt meestal een week voordat hemorragische koorts merkbaar wordt en uitbreekt.
Symptomen, klachten en tekenen
Hemorragische koorts manifesteert zich vaak door hevige koorts, bloeding en nier disfunctie. Spier pijn en pijnlijke ledematen die ook aanwezig zijn in de eerste dagen na infectie, vaak vergezeld van krampen en verlamming. Sommige patiënten ervaren bloed in de urine of ontlasting. Afhankelijk van het type met koorts gepaard gaande ziekte kunnen andere symptomen en klachten optreden. In de klassieke vorm van hemorragische koorts kan er bijvoorbeeld sprake zijn van toename 피로 Patiënten voelen zich extreem moe en kunnen nauwelijks uit bed komen. Bij het opstaan zijn er hartkloppingen, duizeligheid en zwaar zweten In ernstige gevallen kunnen snelle bewegingen leiden tot verminderd bewustzijn en zelfs de bloedsomloop schokken Een van de belangrijkste symptomen van de ziekte is oedeem. Deze kunnen zich over het hele lichaam vormen en meestal ernstig zijn pijn Daarnaast is er een verhoogd risico op bloeding, infectie en de vorming van littekens Als hemorragische koorts niet voldoende wordt behandeld, kunnen deficiëntieverschijnselen optreden. De koorts treedt meestal relatief plotseling op en kan een tot twee weken aanhouden voordat ze langzaam afneemt. De bovengenoemde symptomen kunnen in deze periode met wisselende intensiteit optreden.
Diagnose en verloop
Hemorragische koorts manifesteert zich vaak door hoge koorts, nierfunctiestoornissen of oedeem. De laatste worden ook wel weefseloedeem genoemd. Inwendige bloedingen, weefselbloeding in de vorm van blauwe plekken en bloeding in ontlasting en urine komen bij veel infecties voor. Dit zijn echter slechts een handvol symptomen van de verschillende soorten met koorts gepaard gaande ziekten. Afhankelijk van het type varieert het optreden van symptomen echter. Daarom is hemorragische koortsziekte buitengewoon moeilijk op te sporen. Voor een definitieve diagnose is een zogenaamde virologische diagnose vereist. Dit blijkt echter vaak erg moeilijk te zijn, omdat het hanteren van de pathogenen vereist een hoog veiligheidsniveau. Niet elke Duitse kliniek is dus in staat om een dergelijk onderzoek uit te voeren.
Complicaties
Er zijn meestal maar weinig opties om deze koorts te behandelen. Om deze reden is koorts gevaarlijk voor mensen en kan het ook leiden tot de dood van de patiënt in het ergste geval. De symptomen lijken erg op gewone koorts. Een verhoogde temperatuur treedt op en de aangedane persoon voelt zich misselijk en moe. In de meeste gevallen zijn er ook veel voorkomende pijnen en pijnen in de ledematen en spieren, zodat de beweging van de aangedane persoon wordt beperkt door de ziekte. Bovendien komen ook bloedige urine en stoelgang voor, wat bij veel mensen tot een paniekaanval leidt. Evenzo verlamming en krampen kunnen in verschillende delen van het lichaam voorkomen, waardoor de kwaliteit van leven afneemt. Behandeling van koorts niet leiden tot complicaties als dit vroeg wordt gedaan. Bij dit proces worden medicijnen gebruikt. Complicaties kunnen optreden als de behandeling te laat is en er al onomkeerbare schade is opgetreden. Bovendien kan de getroffen persoon ook worden ingeënt tegen bepaalde koortsziekten om deze te voorkomen. De levensverwachting wordt alleen verminderd als de behandeling te laat wordt gegeven.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Personen die koorts krijgen na een reis naar een tropisch of subtropisch land, dienen onmiddellijk hun huisarts te raadplegen. Symptomen zoals ernstige koorts, vermoeidheid en spier- of pijn in de ledematen wijzen op infectie met zoönotische ziekten, die onmiddellijk moeten worden opgehelderd en behandeld. Uiterlijk bij verdere waarschuwingssignalen zoals bloeding, krampen or bloed in de urine en ontlasting worden opgemerkt, medisch advies is vereist. Symptomen moeten worden onderzocht als ze vrij plotseling optreden en binnen enkele uren tot dagen in intensiteit toenemen. Bij ernstige lichamelijke malaise kan de getroffen persoon het beste naar een ziekenhuis worden gebracht. In het geval van bloedsomloop schokken of tekenen van verlamming, moet de ambulancedienst worden gebeld. Begeleidend eerste hulp maatregelen moet mogelijk worden toegediend. De patiënt moet dan enkele dagen in het ziekenhuis doorbrengen, waar de hemorragische koorts wordt gediagnosticeerd en behandeld. Verdere bezoeken aan de arts zijn vereist als er een vermoeden bestaat dat het virus zich heeft verspreid of als er bijwerkingen zijn of interacties optreden tijdens de follow-up met medicatie.
Behandeling en therapie
Voor de meeste soorten hemorragische koorts zijn er weinig behandelingen op basis van het gebruik van medicijnen. Echter, voor tal van soorten, het gebruik van het antivirale medicijn ribavirine is aanbevolen. Dit biedt echter geen honderd procent genezing van de infectie, maar bereikt alleen dat de pathogenen vermenigvuldig niet verder. Er zijn zelfs vaccins tegen sommige soorten hemorragische koorts, zoals gele koorts Er is ook een vaccin tegen de Argentijnse vorm van de koortsinfectie, het zogenaamde Junin-virus. Het gebruik van dit vaccin is momenteel echter uiterst controversieel in alle landen van de wereld, behalve Argentinië zelf, en wordt daarom daar niet gebruikt. Andere vaccins worden nog steeds ontwikkeld en getest op dieren. Dit duurt voor veel mensen al te lang, omdat hemorragische koorts erg gevaarlijk is. Infectie met een van de soorten van deze ziekte kan zelfs levensbedreigend zijn. Als een besmette persoon een vorm van hemorragische koorts heeft die van persoon op persoon kan worden overgedragen, is isolatie of zelfs quarantaine in een speciaal uitgeruste kliniek een topprioriteit. Bovendien moet hemorragische koorts in ieder geval onmiddellijk worden gemeld, volgens de Wet Infectiebescherming.
het voorkomen
Er zijn weinig vaccins tegen hemorragische koorts. Daarom is het erg belangrijk om zelf enkele preventieve maatregelen te nemen. Insectenwerend middel is in dit opzicht buitengewoon nuttig. Dit voorkomt dat muggen de infectie overbrengen op mensen. Daarnaast dienen in ieder geval de belangrijkste hygiënische basisregels in acht te worden genomen om voldoende bescherming te bieden tegen infectie met hemorragische koorts.
Follow-up
Nazorg na behandeling of overlevende hemorragische koorts is afhankelijk van het soort gevolgen en symptomen. Zo is in bijna alle gevallen een lange observatieperiode in het ziekenhuis noodzakelijk, ook nadat de meest ernstige symptomen zijn verdwenen. De patiënten, die dan erg verzwakt zijn, worden soms kunstmatig of spaarzaam gevoed dieet Voeding via de administratie of infusies misschien ook de betere optie. Als de nieren ook ernstig beschadigd zijn, dialyse kan nodig zijn. In de meeste gevallen blijven patiënten in quarantaine totdat zeker is dat de virale ziekteverwekker die hemorragische koorts veroorzaakt, niet langer detecteerbaar is. Over het algemeen wordt nazorg voor hemorragische koorts meestal gekenmerkt door een lange periode van bedrust. Het verzwakte lichaam van de getroffen persoon wordt ook geleidelijk weer opgebouwd. Spanning en voeding moet geleidelijk opnieuw worden ingevoerd. Verlies van bloed en vocht moet ook na de behandeling worden gecompenseerd. Patiënten moeten ook worden onderzocht nadat ze de bloeding en koorts hebben overleefd om een orgaan of te detecteren hersenen schade. Sommige patiënten herstellen daarentegen snel en hebben geen vervolgonderzoeken of maatregelen zijn noodzakelijk. Dit is echter de uitzondering.
Hier is wat u zelf kunt doen
Degenen die aan hemorragische koorts lijden, kunnen hun toevlucht nemen tot verschillende medicijnen. Maar conservatief therapie belooft geen zekere genezing, daarom zelfhulp maatregelen moet altijd worden gebruikt om de te behandelen besmettelijke ziekte In eerste instantie zijn de klassieke koortsremedies zoals rust en bedrust, veel drinken en verkoelende kompressen nuttig. Een zachte dieet en regelmatige huisbezoeken door de arts zijn ook essentieel om snel te herstellen en complicaties te voorkomen. Omdat hemorragische koorts aanzienlijk gevaarlijker is dan normaal griep koorts, moet de patiënt constant worden gecontroleerd. Als zich ernstige complicaties voordoen, zoals krampen, verlamming of bloedsomloop schokken, kunt u het beste de hulpdiensten bellen. Nabestaanden kunnen de zieke ondersteunen tijdens zijn ziekenhuisopname en wat thuis nodig is voorbereiden op de tijd na de behandeling. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat de besmettelijke ziekte wordt gemeld, omdat hemorragische koorts kan worden gemeld. Mensen die nauw contact hebben gehad met de besmette persoon, moeten zich voor de zekerheid laten testen. De verantwoordelijke arts kan antwoorden welke andere maatregelen kunnen worden genomen om herstel te bevorderen.
