Gezwollen vingers

Introductie

Gezwollen vingers kunnen vele oorzaken hebben. Naast een blessure, zoals een verstuiking, kunnen algemene onderliggende ziekten ook leiden tot gezwollen vingers. In dit geval komen de gezwollen vingers meestal voor op beide handen. De bijbehorende symptomen en de situaties waarin zwelling optreedt, kunnen indicatief zijn voor de oorzaak en dus ook voor de optimale behandeling.

Oorzaken

Er zijn veel verschillende oorzaken voor zwelling van de vingers. In de meeste gevallen stofwisselingsstoornissen met veranderingen in de elektrolyt ("zout") en eiwit evenwicht leiden tot het vasthouden van water. Als er te veel zouten of eiwitten in het weefsel kunnen deze waterretentie veroorzaken, wat leidt tot de ontwikkeling van oedeem.

Enkele van de meest voorkomende oorzaken zijn: Doorbloedingsstoornissen or hart- problemen kunnen de bloed bloedsomloop en dus verantwoordelijk voor een achterstand van bloed en bijgevolg zwelling van de vingers. Ontstekingsziekten zoals artrose, reumatiek or jicht kan er ook voor zorgen dat er meer vloeistof in de weefsels lekt als gevolg van de ontsteking die plaatsvindt en de boodschappersubstanties die tijdens dit proces vrijkomen. Soortgelijke mechanismen zijn ook de oorzaak van het opzwellen van de vingers na een ongeval of letsel.

Na ziektes of operaties in de omgeving van het lymfestelsel, bijv. na verwijdering van weefselvocht knooppunten in de context van kankerkan ook zwelling van de vingers optreden. Ziekten van de bindweefsel, waaronder "collagenose", maar ook ziekten zoals fibromyalgie or sclerodermie, kan verantwoordelijk zijn voor gezwollen vingers. Zwelling treedt dan vaak op in combinatie met pijn en beperkte mobiliteit.

Naast deze uiteenlopende oorzaken kan vloeistofdruk die op het vasculaire systeem inwerkt eenvoudigweg verantwoordelijk zijn voor de zwelling. De bloed "Zinkt" in de handen als ze lange tijd niet worden gebruikt en komt in het weefsel terecht, vergelijkbaar met de manier waarop vocht zich ophoopt in de voeten en onderbenen na een lange tijd zitten. Vinger zwelling kan ook optreden als de vinger wordt gestrekt.

• Hartfalen ("hartinsufficiëntie")
• Ziekten van de schildklier
• Ziekten van de nieren
• Cortison gebruiken
• Herziening

Een zwakte van rechts hart- kan ook leiden tot het vasthouden van water in de handen en voeten. Vanwege het ontbreken van pompkracht van de hart-, bloed van het rechterhart hoopt zich weer op in de aderen van het lichaam en hoopt zich op in de handen en vingers, waar vloeistof uit de schepen stroomt dan in het weefsel. Dit leidt tot zogenaamd cardiaal (veroorzaakt door het hart) oedeem.

Bijkomende symptomen van hartinsufficiëntie zijn stressgerelateerde kortademigheid, blauwe verkleuring van slijmvliezen en vingertoppen en een algemene afname van de inspanningstolerantie. Schildklier aandoeningen kunnen ook de handen en vingers treffen. Als het schildklier traag is, kunnen de vingers en handen opzwellen.

De bloedcirculatie wordt vertraagd in het geval van een onderactiviteit schildklier vanwege de veranderde hormoonsituatie. De schildklier hormonen hebben invloed op de kloppende kracht van ons hart, beïnvloeden de stofwisseling en de energie evenwicht. Als de schildklier niet actief is, vertraagt ​​het vermogen van het hart om te kloppen en bloeddruk is lager.

Vloeistof hoopt zich op in het weefsel. Vooral de handen en oogleden worden aangetast door de zwelling. In jichteen stofwisselingsstoornis leidt tot een verhoogde concentratie van urinezuur in het bloed, dat vervolgens wordt afgezet in het gewrichten in de vorm van urinezuurkristallen.

Dit kan ernstige ontstekingen veroorzaken en pijn, wat ook gepaard kan gaan met een zwelling die beweging beperkt. Jicht aanvallen worden versterkt door de consumptie van alcohol en vlees. Ze duren van enkele uren tot dagen en verdwijnen dan.

Indien de jicht aanval komt voor op de vingers, het wordt "Chiragra" genoemd. Vaker wordt echter het basisgewricht van de grote teen aangetast. Meer werk met de handen kan de gewrichten en spieren.

Overbelasting kan leiden tot irritatie van handstructuren en vervolgens tot zwelling in de zin van een milde ontstekingsreactie. Dergelijke overbelasting is een teken dat de vingers boven het juiste niveau zijn belast en moet ter bescherming worden vermeden kraakbeen, pezen en ligamenten. Zwelling moet worden beschouwd als een waarschuwingssignaal van het lichaam.

cortisone is een geneesmiddel dat wordt gebruikt om ontstekings- en immuunreacties te bestrijden. cortisone heeft ook effecten op het water en de elektrolyt evenwicht. Het is vergelijkbaar met het hormoon Coritsol dat het lichaam zelf aanmaakt en heeft een vergelijkbare werking. In het lichaam maakt de bijnierschors dit cortisol aan.

cortisone heeft ook een effect op de waterbalans en beïnvloedt de nier. Als gevolg van verminderde wateruitscheiding via de nier, er blijft meer vloeistof in het vasculaire systeem en bloeddruk stijgt. Vochtophoping kan dan optreden, vooral in de handen en het gezicht.

In het geval van een insectenbeet of allergische reactie in de vinger gebied geeft het lichaam de boodschappersubstantie af histamine. histamine zorgt ervoor dat cellen van de immuunsysteem zijn geactiveerd, schepen worden verwijd en een ontstekingsreactie wordt in gang gezet. Vanwege de verwijding van de schepen en de permeabiliteit van de vaatwand, die ook wordt geactiveerd door histamine, vloeistof uit het vasculaire systeem komt het weefsel binnen en kan ernstige zwelling veroorzaken. Koeling, compressie en medicijnen zoals antihistaminica helpen.