Miltruptuur is een mogelijk levensbedreigende traan van de milt dat kan resulteren in ernstige bloedingen en meestal het gevolg is van bot abdominaal trauma De verschillende graden van ernst van miltruptuur worden anders behandeld. In de meest ernstige mate van breuk, de milt is operatief verwijderd.
Wat is een miltruptuur?
Mensen zijn niet per se afhankelijk van de milt Wel een zogenaamd miltruptuur, in de zin van een gescheurde milt, kan levensbedreigende gevolgen hebben. Bij miltruptuur vormt zich een traan in de miltcapsule die is gemaakt bindweefsel Klinisch worden verschillende graden van ernst van de ziekte onderscheiden.
- De eerste ernst komt overeen met een geïsoleerde kapselscheur in de vorm van een subcapsulaire, niet-expanderende hematoom.
- Type 2 miltruptuur is een verwonding van de capsule en het parenchym. De milt hilus en segmentale slagaders zijn niet gewond.
- Bij type 3 zijn naast verwondingen aan het miltkapsel en het parenchym ook bloedingen van de segmentale slagaders aanwezig.
- Type 4 bestaat met letsel aan de capsule, het parenchym en segmentaal en hilarisch schepen geassocieerd met avulsie van de vasculaire pedikels.
- Bij de meest ernstige vorm van miltruptuur breekt de milt als het ware uit elkaar. Het orgel breekt uit de milthilus en de vasculaire toevoer wordt volledig afgesneden.
De klinische symptomen van miltruptuur kunnen eenzijdig of bilateraal zijn. Een eenfasige miltruptuur resulteert in hemorragische hypovolemie onmiddellijk na de ruptuur. Bij een breuk in twee fasen ontwikkelt hypovolemie pas enkele uren of zelfs dagen na de gebeurtenis.
Oorzaken
In de meeste gevallen treedt miltruptuur op in de setting van een ongeval en heeft vervolgens een traumatische oorzaak. In deze context wordt miltruptuur beschouwd als een gevolg van bot abdominaal trauma, vaak geassocieerd met arbeidsongevallen, maar ook verkeersongevallen en sportongevallen. Als de patiënt een polytrauma Bij de patiënt is miltruptuur vaak de meest bedreigende van alle traumacomponenten. In sommige omstandigheden kan scherp trauma, naast stomp trauma, ook miltruptuur veroorzaken, zoals mes wonden of ribben doorningen. Minder vaak wordt de traumatische oorzaak van miltruptuur beschouwd als intraoperatief letsel. Naast traumatische oorzaken kunnen een aantal niet-traumatische verschijnselen miltruptuur veroorzaken. Een dergelijke associatie wordt als veel minder vaak beschouwd dan miltruptuur na trauma. Desalniettemin bestaat de mogelijkheid van miltruptuur in de context van virale infecties zoals EBV-infectie. Hetzelfde geldt voor malaria In geïsoleerde gevallen veroorzaken milttumoren of lymfomen dat de milt scheurt. Portaal ader trombose behoort ook tot de mogelijke oorzaken van breuk, maar komt vrij zelden voor.
Symptomen, klachten en tekenen
De klinische symptomen van miltruptuur hangen voornamelijk af van de ernst van de uitlokkende oorzaak. Het klinische beeld kan dus worden gekenmerkt door significante verschillen van geval tot geval. Het spectrum van letsel begint met een milde kneuzing van de milt, waaronder water retentie en oedeemvorming en kan overgaan tot volledige miltruptuur met aanzienlijke bloeding in de buikholte. Bijna altijd klagen patiënten met miltruptuur over meer of minder ernstig pijn in de buik voornamelijk gelegen in het kwadrant linksboven, vaak uitstralend naar de linkerarm. In het kwadrant linksboven van de buik zijn patiënten gevoelig voor druk en hebben ze bewaking. Vaak een hematoom vormt ook. Als er ernstige bloeding optreedt, kan hemorragische hypovolemie optreden schokken kan resulteren. Zo'n schokken wordt meestal herkend door tachycardie en hypotensie Omdat miltruptuur soms ook irriteert diafragma en phrenic zenuw, ernstige bloeding of kapselvorming hematoom veroorzaakt ook pijn aan de linkerkant van de nek, ook bekend als het teken van Saegesser.
Diagnose en verloop van de ziekte
Een tijdige diagnose bepaalt in grote mate de prognose van de patiënt bij miltruptuur. In acute gevallen kan de diagnose worden gesteld door middel van abdominale echografie, omdat hierdoor vrij vocht rond de nierpolen kan worden gedetecteerd. Als de echografische bevindingen onopvallend zijn, hoewel de patiënt symptomen van ruptuur bij palpatie blijft vertonen, wordt het onderzoek nauwkeurig herhaald. Een tweetraps ruptuur en toename van eventuele capsulaire hematomen kunnen op deze manier niet worden gemist. Een abdominale CT is altijd het veiligste diagnostische hulpmiddel voor een miltruptuur. De circulatiestatus van de patiënt kan het verkrijgen van deze beeldvorming echter verhinderen.
Complicaties
Door miltruptuur lijden de meeste patiënten aan relatief ernstige pijn in de onderbuik. Het is niet ongebruikelijk dat deze zich verspreiden naar andere delen van het lichaam, wat resulteert in zeer ongemakkelijk ongemak door het hele lichaam. Niet zelden worden de armen ook beïnvloed door de pijn In sommige gevallen kan de pijn ook leiden tot verlies van bewustzijn. In de meeste gevallen is de diagnose miltruptuur relatief eenvoudig en snel, zodat een vroege behandeling kan worden gestart. In een acute noodsituatie moet de milt in het ergste geval volledig worden verwijderd. Omdat de milt geen vitaal orgaan is, kan de getroffen persoon zonder deze milt overleven. De getroffen persoon zonder milt is echter vatbaarder voor verschillende infecties en ontstekingen, dus dit kan leiden op verschillende complicaties of een verminderde levensverwachting. Miltruptuur kan ook worden behandeld met behulp van medicijnen en chirurgische ingrepen. In de meeste gevallen zijn er geen bijzondere complicaties. Het is niet te voorspellen of de levensverwachting zal afnemen als gevolg van behandeling of verwijdering van de milt.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
De milt is geen vitaal orgaan, dus leven zonder milt is heel goed mogelijk. Een breuk is echter nog steeds een medische behandeling voorwaarde dat vereist een verplichte medische en medicamenteuze behandeling. Een miltruptuur wordt meestal veroorzaakt door kracht van buitenaf. Omdat de milt verantwoordelijk is voor de filtratie van bloedzijn de cellen daar rijkelijk gevuld met bloed. Als er een traan optreedt, kan er een inwendige bloeding optreden, die onmiddellijk moet worden gestopt en gestabiliseerd. Anders bestaat het risico dat de getroffen persoon doodbloedt. Zelfs de vorming van een abces is mogelijk als de wond geïnfecteerd raakt in de milt. In dit geval is er een onaangenaam gevoel van spanning, omdat de druk binnenin toeneemt. In het geval van dergelijke symptomen mag het bezoek aan de dokter niet worden uitgesteld. Dus in de regel een gescheurde milt moet altijd medisch en met medicatie worden behandeld. Anders bestaat het risico op ernstige en gevaarlijke complicaties die kunnen worden vermeden door een bezoek aan de dokter. In het ergste geval bestaat zelfs het risico op levensbedreigende complicaties of blijvende gevolgschade die achteraf niet meer te behandelen is.
Behandeling en therapie
De behandeling van patiënten met miltruptuur hangt in elk individueel geval af van de klinische ernst. In de eerste plaats bepaalden de mate van bloeding en de hemodynamische relevantie de therapie Als de capsule van de milt nog intact is, conservatief therapie kan vaak worden gegeven, afhankelijk van de mate van bloeding. Vloeistof administratie en bloed transfusies verbeteren de hemodynamische situatie. Patiënten op conservatief therapie nauwlettend gevolgd moeten worden. Als de situatie verslechtert, moeten invasieve procedures worden uitgevoerd. Deze invasieve procedure bestaat uit een operatie gericht op het behoud van het orgaan, vooral bij kinderen of adolescenten. Type 2 of 3 miltrupturen worden lokaal operatief behandeld maatregelen om bloeden te stoppen, zoals infraroodcoagulatie, elektrocoagulatie of interventie met fibrinelijm. Een keer hemostase wordt bereikt, kan mesh-compressie plaatsvinden. Hiervoor gebruikt de arts meestal een opneembaar plastic net. Als er sprake is van ernst 4 of zelfs 5, moet het orgel meestal in delen worden verwijderd. In individuele gevallen is een totale splenectomie vereist. De timing van de diagnose heeft een grote invloed op de prognose. Als een miltruptuur vroegtijdig wordt ontdekt, is de prognose gunstig. Als een gescheurde milt laat wordt ontdekt, kan dit levensbedreigende gevolgen hebben. Bij het maken van een prognose moet niet alleen rekening worden gehouden met het tijdstip van diagnose, maar ook met de leeftijd van de persoon met de ziekte. Kinderen, die vaak zonder operatie kunnen worden behandeld, hebben een zeer goede prognose. De prognose is slechter bij oudere of zieke personen. Als de milt gedeeltelijk wordt verwijderd, kan de getroffen persoon dat leiden een normaal leven. De reden hiervoor is dat de milt teruggroeit en daardoor zijn functies weer volledig terugkrijgt. Zelden ervaren mensen bij wie de gehele milt is verwijderd ernstige gevolgen, zoals bloedvergiftiging. bloedvergiftiging wordt geassocieerd met een hoge mortaliteit. Gemiddeld zijn 80 van de 100 mensen met een gescheurde milt volledig genezen. De kans op herstel is het grootst als het individu binnen 72 uur wordt behandeld. Lichamelijke rust tot genezing heeft ook een positief effect op de prognose van een gescheurde milt. Genezing wordt meestal binnen twee tot drie maanden bereikt.
het voorkomen
Miltruptuur kan alleen worden voorkomen in de mate dat deze bot is abdominaal trauma kan worden voorkomen.
Nazorg
Een miltruptuur is een medisch noodgeval en vereist daarom onmiddellijke medische aandacht. Eens het levensbedreigend voorwaarde overwonnen wordt, is de nazorg gericht op het versterken van de patiënt. Na een chirurgische ingreep om miltruptuur te behandelen, moet een hoge hygiënestandaard worden gehandhaafd om er zeker van te zijn dat het miltbed niet geïnfecteerd en ontstoken raakt met kiemen Daarom moeten getroffen personen het in de nasleep van de operatie rustig aan doen om niet verder te gaan spanning de verzwakte immuunsysteem Om deze redenen moeten personen met een gescheurde milt uitvoerig worden geobserveerd en gecontroleerd als intramurale patiënten. Dit is de beste manier om mogelijke complicaties op te sporen, zodat er vroegtijdig kan worden ingegrepen. Indien onvoldoende gecontroleerd en verzorgd, vormt miltruptuur de dreiging van talrijke ernstige gevolgen. Aangezien de behandeling zelfs na de acute fase aanhoudt, moeten de getroffen personen proberen een positieve houding ten opzichte van de situatie op te bouwen om het gemakkelijker te maken om met de voorwaarde In dit opzicht meditatief ontspanning oefeningen kunnen helpen de geest te kalmeren en zich te concentreren op herstel.
Hier is wat u zelf kunt doen
Een gescheurde milt vereist medische evaluatie en behandeling. Medische therapie kan echter door verschillende worden ondersteund maatregelen Allereerst is het belangrijk om zo snel mogelijk een afspraak te maken voor een operatie om verdere schade te voorkomen. Na een operatie - meestal een zogenaamde laparoscopie wordt uitgevoerd, waarbij de breuk wordt gesloten met een weefsellijm - de patiënt moet het rustig aan doen. Afhankelijk van de grootte van de breuk en de constitutie na de ingreep, is er minimaal één tot twee weken bedrust van toepassing. Als het hele orgel is verwijderd, is rust op langere termijn noodzakelijk. Een gepersonaliseerd dieet en matige lichaamsbeweging zal het herstel helpen versnellen en het risico op complicaties verminderen. Slechts beperkte preventie van verdere miltruptuur is mogelijk. Er moeten inspanningen worden geleverd om het risico op buiktrauma te verkleinen, bijvoorbeeld door te zorgen voor betere beschermende kleding tijdens het sporten. Begeleidende regelmatige controles zijn geïndiceerd. De arts moet de ruptuur of de plaats van de ingreep controleren (als de milt is verwijderd) en ervoor zorgen dat de wond zonder complicaties geneest. Als een gaas is gebruikt om de delen van de milt bij elkaar te houden, moet regelmatig worden gecontroleerd of het goed door het lichaam wordt opgenomen.
