Genitale wratten: oorzaken, symptomen en behandeling

Genitale wratten of puntige condylomen zijn het symptoom van een ziekte met het humaan papillomavirus (HPV). Dit wordt er onder meer van verdacht baarmoederhalskanker. Genitale wratten behoren tot de groep van geslachtsziekten.

Wat zijn genitale wratten (HPV)?

Genitale wratten zijn bruingrijze, kleine tot grote en platte wratten in de genitale en anale gebieden. Ze ontwikkelen zich door genitale overdracht van het humaan papillomavirus en kunnen daarom niet alleen in het genitale gebied voorkomen, maar ook in andere delen van het lichaam die in nauw contact komen met de geslachtsorganen. De incubatietijd is van enkele dagen tot meerdere jaren, en meestal genitaal wratten volledig genezen. Bij ernstige plagen kunnen ze echter openbreken en bloedingen veroorzaken. In aanvulling op, pijn komt zelden voor, dus het geslachtsdeel wratten kunnen lange tijd onopgemerkt blijven - soms vormen ze ondanks HPV-infectie.

Oorzaken

De oorzaak van genitaal wratten is een infectie met het humaan papillomavirus. Deze worden ervan verdacht kankers te veroorzaken zoals baarmoederhalskanker, peniscarcinoom, of kankers van de mond en keel - maar genitale wratten worden veroorzaakt door een type met een laag risico. Ze worden veroorzaakt door contact of besmetting met het virus tijdens geslachtsgemeenschap of andere seksuele activiteit. Om infectie te laten optreden, moeten echter ook andere bevorderende factoren aanwezig zijn. Als er bijvoorbeeld minimale verwondingen aan de slijmvliezen zijn, die snel onopgemerkt kunnen optreden, is de virussen nest door hen heen. Vocht of een algemeen verzwakt immuunsysteem, bijvoorbeeld door stroom koud, zorgen er ook voor dat genitale wratten zich kunnen ontwikkelen, omdat de HPV zich gemakkelijker nestelt.

Symptomen, klachten en tekenen

De meerderheid van de infecties met het humaan papillomavirus is volledig asymptomatisch, dus de getroffen personen ervaren geen symptomen van hun ziekte, ondanks dat ze geïnfecteerd zijn met het genitale wrat ziekteverwekker. Niettemin zijn ze virusdragers en kunnen ze dienovereenkomstig besmettelijk zijn. In sommige gevallen zijn genitale wratten die zich ontwikkelen ook zo klein en laaggroeiend dat ze niet opvallen. Ook genitale wratten groeien op moeilijk te zien plaatsen (bijvoorbeeld intrarectaal) slechts in beperkte mate te detecteren. Individuele genitale wratten veroorzaken meestal niet pijn of andere irritatie. Soms kunnen de gezwellen echter kleine bloedingen veroorzaken of secreties afgeven. Dit hangt ook af van waar ze groeien en in hoeverre de aangetaste delen van het lichaam mechanisch worden blootgesteld spanning​ Gekweekte genitale wratten zijn vanaf een bepaalde grootte goed zichtbaar als donkere verhogingen. Dit kunnen verschillende kleuren zijn en zich vormen in het genitale, rectale of orale gebied. Ze vermenigvuldigen zich met verschillende snelheden en in sommige gevallen leiden tot een regelmatige overgroei van het getroffen gebied. Verschillende kleine wratten kunnen worden gecombineerd om grotere te vormen. Individuele wratten kunnen een gestage groei vertonen. Vooral genitale wratten kunnen dat wel leiden te scheuren of eczeem - maar dit is alleen te vrezen als de ziekte voortschrijdt zonder behandeling. Terwijl ongeveer 90 procent van alle infecties wordt veroorzaakt door typen HPV met een laag risico, die alleen leiden te behandelen genitaal wrat vorming is degeneratie mogelijk bij de resterende infecties. Tumorvorming kan optreden - ook afhankelijk van de locatie - door weefselovergroei en beschadiging. Onbehandelde infecties en groter wrat ophopingen kunnen degenereren en soms leiden tot de zogenaamde Buschke-Löwenstein-tumoren. Dit zijn gevaarlijke degeneraties.

Type cursus

Het verloop van de genitale wratziekte is als volgt: Na infectie met het humaan papillomavirus is de incubatietijd. Gemiddeld duurt het enkele dagen of weken voordat de eerste symptomen optreden. Zelden verschijnen ze na een paar dagen of zelfs na meerdere jaren. Aanvankelijk vormen zich enkele wratten in het getroffen gebied. Deze hebben de neiging om bedden te vormen en de genitale wratten verspreiden zich verder:

Ze zijn met elkaar verbonden en beslaan een steeds groter gebied van de huid​ In sommige gevallen genezen de genitale wratten vervolgens vanzelf; in ernstige gevallen vormen ze grote tumorclusters die aanzienlijk kunnen bloeden.

Complicaties

Genitale wratten kunnen operatief worden verwijderd door een arts. Diverse procedures (laser, cryotherapie en elektrotherapie zijn hiervoor beschikbaar.Afhankelijk van de procedure kan de arts letsel oplopen bloed schepen, wat vervolgens leidt tot bloeden. Genitale wratten kunnen ook worden behandeld drugs in zichzelftherapie. In dit geval, tincturen van de actieve ingrediëntgroep Podofyllotoxine or Imiquimod worden op de wratten aangebracht, wat tot zeer onaangenaam kan leiden huid irritaties. Het is daarom essentieel om ervoor te zorgen dat alleen de wratten zijn bedekt en de omgeving huid zorgvuldig bedekt. De medicatie mag niet worden gebruikt tijdens zwangerschap, omdat het complicaties kan veroorzaken tijdens het verdere verloop van de zwangerschap. De patiënt kan gebruiken trichloorazijnzuur, die ongeveer 20 procent van de genitale wratten kan verwijderen. Bij ongeveer 30 procent van alle getroffen patiënten kunnen de genitale wratten niet met de bovengenoemde middelen worden behandeld. Bovendien merken niet alle getroffen personen de infectie met het HP-virus op, zodat a therapie is weggelaten. In dergelijke gevallen beginnen de genitale wratten zich te vermenigvuldigen en, in het meest ongunstige verloop, tot de vorming van een kwaadaardige tumor. Als zich prolifererende genitale wratten voordoen tijdens zwangerschap en worden niet behandeld of reageren niet op therapiekan het geboortekanaal worden verplaatst. Vaginale bevalling is dan niet meer mogelijk en de arts zal een keizersnede.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als de genitale wratten cosmetisch hinderlijk zijn, moet bij de eerste gelegenheid een arts worden geraadpleegd. Ontstekingbloedingen en hevige jeuk zijn goede redenen om onmiddellijk een arts te raadplegen. Een bezoek aan de huisarts of dermatoloog is ook aan te raden als de wratten zich snel verspreiden. Als de puntige condylomen zich 'hechten' aan andere huidziekten (zoals neurodermitis), moet een dermatoloog worden geraadpleegd. Hetzelfde geldt als de gezwellen 's nachts op andere delen van het lichaam verschijnen of plotseling veroorzaken pijn, jeuk en andere symptomen. Medische opheldering is ook aan te raden als er een acuut infectierisico voor anderen is. Kinderen en mensen ouder dan 45 zijn bijzonder vatbaar voor genitale wratten. Deze moeten, net als patiënten met neurodermitis of een verleden HPV-infectie, praten naar een dokter en laat de huidveranderingen verduidelijkt. De medische professional kan de groei snel en zonder pijn verwijderen en de getroffen persoon informeren over de seksuele en hygiënische problemen die genitale wratten opleveren.

Behandeling en therapie

De eerste prioriteit bij de behandeling van genitale wratten is om de patiënt te informeren over het type virus dat de genitale wratten veroorzaakt. Als het een type met een laag risico is, is er geen gevaar - er zijn echter ook kankerverwekkende vormen die zeer gevaarlijk worden, vooral voor vrouwen, en kunnen leiden tot baarmoederhalskanker​ De focus ligt dan op screening voor snelle detectie bij calamiteiten. Het type met een laag risico wordt echter naadloos verder behandeld. Ten eerste is er de mogelijkheid om de genitale wratten operatief te verwijderen, bijvoorbeeld operatief of door methoden zoals cauterisatie of ijsvorming. Dit wordt gevolgd door een behandeling met medicatie. De wratten worden meestal met de medicatie ingewreven, zodat deze direct kan werken. Allereerst, cytostatica, die ook worden gebruikt in kanker, worden geacht de groei van de genitale wratten te stoppen - 5-fluoruracil wordt beschouwd als het standaardgeneesmiddel. In aanvulling op, drugs zoals interferon worden voorgeschreven om de lokale immuunafweer te stimuleren en het lichaam aan te moedigen om zijn eigen immuuncellen te produceren om de genitale wratten van binnenuit te doden. Interferonenhebben met name een tumorremmende werking en bieden bescherming tegen mogelijke kankers, daarom worden ze ook gebruikt voor het hoog-risico type humaan papillomavirus.

Vooruitzichten en prognose

Genitale wratten hebben over het algemeen een goede prognose, ondanks hun hoge infectierisico. Wratten veroorzaakt door het papillomavirus kunnen zich in korte tijd snel verspreiden. Zonder medische zorg bestaat het risico op een gestage toename van goedaardige aandoeningen huidletsels​ Bovendien kunnen ze leiden tot complicaties van de menstruatiecyclus of binnen een bestaande zwangerschap​ Bovendien is de kans groot dat toekomstige seksuele partners zowel met het virus als met de wratten worden besmet. De bijzondere moeilijkheid ligt in de detectie van de genitale wratten. Vaak zijn de huidveranderingen blijven onopgemerkt, omdat ze bij veel getroffen personen geen verdere symptomen veroorzaken en zich nestelen in delen van het lichaam die moeilijk toegankelijk en moeilijk te zien zijn. na een diagnose en medische behandeling is de patiënt in de meeste gevallen vrij van symptomen . Bij een medische ingreep worden de wratten volledig verwijderd. Dit wordt gevolgd door medicamenteuze behandeling om het papillomavirus te doden. Binnen een paar weken kan de getroffen persoon uit de behandeling worden ontslagen. Ondanks de goede kans op genezing, kunnen de wratten op elk moment weer verschijnen. In zeer zeldzame gevallen muteren geïsoleerde genitale wratten in kwaadaardige tumoren. De verder gunstige prognose verslechtert bij deze patiënten en hangt samen met het stadium van de ziekte aan het begin van de behandeling. Er bestaat een risico op fatale ziekteprogressie.

het voorkomen

Genitale wratten kunnen het beste worden voorkomen door veilig anticonceptiemiddel en voorzichtigheid bij de keuze van seksuele partners. anticonceptiemiddel moet begrijpen van methoden zoals de condoom of femidom als je elkaar niet kent of niet monogaam leeft, want alleen zij kunnen direct contact tussen de twee mensen voorkomen. Om genitale wratten te voorkomen, moet men echter vooraf worden geïnformeerd over het seksuele gedrag en mogelijke infecties van de partner. Mensen die nog geen geslachtsgemeenschap hebben gehad, kunnen een preventieve vaccinatie tegen HPV krijgen. Het vaccin is echter nog nieuw en er kunnen geen betrouwbare uitspraken worden gedaan over de duur van het effect. Bovendien zijn er onverklaarbare plotselinge sterfgevallen onder jonge vrouwen na vaccinatie geweest, maar deze zijn tot dusver niet duidelijk in verband gebracht met het vaccin.

Follow-up

Nazorg voor condylomata bestaat uit controles die volgen op eerdere operaties. De vervolgonderzoeken zijn nodig na therapie van dichtmazige wratten. Dit komt door het feit dat de verschillende virusstammen (en dus ook de wratten) recidieven kunnen vormen. Dit zijn niet noodzakelijk de plaatsen waar genitale wratten ook werden gezien en behandeld. Daarnaast zijn wratten ook mogelijk in de rectum of in de vagina, waardoor ze zich weer kunnen verspreiden. Een HPV-infectie wordt daarom alleen als behandeld beschouwd als er gedurende vele maanden geen wratten meer zijn gevonden. Tijdens vervolgonderzoeken zal de verantwoordelijke arts daarom gevoelige gebieden nauwkeurig onderzoeken om zelfs de kleinste wratten al op te sporen en te voorkomen dat ze zich opnieuw verspreiden door middel van een behandeling. Als crèmes of zetpillen worden gebruikt voor de behandeling, is er geen verdere actie nodig nadat deze behandeling is voltooid. Dit is anders als de genitale wratten operatief zijn verwijderd. Wondbehandeling is soms wekenlang nog nodig. Omdat de betreffende gebieden vaak de genitale regio zijn, is hygiëne bijzonder belangrijk. tevens de wonden mag niet worden aangeraakt en moet droog worden gehouden. Indien nodig kunnen hoezen en verband worden gebruikt. Bovendien moet de levenspartner met spoed worden onderzocht en indien nodig worden behandeld om een ​​nieuwe infectie met HPV uit te sluiten.

Wat u zelf kunt doen

Naast medische behandeling kan de patiënt ook de genitale wratten bestrijden met verschillende huis- en alternatieve geneeswijzen. Hun effectiviteit varieert echter vaak. Een van de meest effectieve huismiddeltjes voor genitale wratten is tea tree olie​ Het is effectief gebleken bij het bestrijden van de vervelende wratten. Het is echter belangrijk om altijd te gebruiken tea tree olie dat is huidvriendelijk. Het kan worden gekocht bij een apotheek. Tea tree olie reactiveert de getroffenen immuunsysteem, wat op zijn beurt leidt tot de dood van de verantwoordelijke kiemen​ De meeste gebruikers verdragen theeboomolie goed, omdat het uitsluitend uit natuurlijke stoffen bestaat. Aan het begin van de behandeling wordt echter aanbevolen om theeboomolie met terughoudendheid te gebruiken, zodat het in geval van negatieve reacties de symptomen niet verergert. Een andere bewezen natuurlijke remedie voor huidziekten zoals genitale wratten is aloe vera​ Het wordt zowel in de vorm van een gel als in vloeibare vorm aangeboden. Als alternatief kan het verse sap van een aloe vera plant kan worden gebruikt. De natuurlijke remedie wordt 's ochtends en' s avonds voor het slapengaan toegediend. Tijdens het proces verspreidt de patiënt de aloe vera op de getroffen gebieden. Aambeienzalf is ook geschikt voor de behandeling van genitale wratten. Het wordt eigenlijk gebruikt om te bestrijden aambeien, maar de ingrediënten bestrijden ook zwelling en jeuk in het genitale gebied. De applicatie vindt twee tot vier keer per dag plaats.