De otic ganglion staat ook bekend als de auriculaire zenuwknoop en verbindt parasympathische zenuwvezels met elkaar die vervolgens de secretoire van de oorspeekselklieren innerveren. Het zenuwcluster is ook een distributie station voor motorische en sympathische zenuwvezels van de hoofd In een otobasal schedel baseren breuk, de otic ganglion kan beschadigd raken en secretoire beperkingen veroorzaken.
Wat is het otische ganglion?
A ganglion is de medische term voor clusters van zenuwcel lichamen in de perifere zenuwstelsel De ganglia verschijnen als zenuwknobbeltjes, die verschijnen als nodulaire verdikkingen wanneer ze worden ontleed. De basale ganglia moet worden onderscheiden van de ganglia van de perifere zenuwstelsel omdat ze zich onder de hersenschors in het centrale zenuwstelsel bevinden. In tegenstelling tot in de periferie zenuwstelsel, zenuwcel lichaamsophopingen in het centrale zenuwstelsel worden kernen of kernen genoemd. een zenuwcel lichaamscluster van het perifere zenuwstelsel is het otische ganglion of oorknoop. Dit is een parasympathetisch gecontroleerd ganglion met lokalisatie bij de mandibulaire zenuw binnen de schedel baseren. Het ganglion ligt onder het foramen ovale en bevindt zich dus in de infratemporale fossa. Motorische, sympathische en parasympathische vezels passeren het otische ganglion. Alleen parasympathische vezels die relevant zijn voor de parotis zijn onderling verbonden in het ganglion.
Anatomie en structuur
Het otische ganglion is anatomisch topografisch gerelateerd aan de gehoortuba (pars cartilaginea), de tensor veli palatini-spier, de mediane meningea slagader, en de mandibulaire zenuw. Motorische, sympathische en parasympathische vezels lopen door het gangliongebied. Voor de motorische en sympathische zenuwvezels vormt het ganglion echter slechts een doorvoerstation. De parasympathische vezels van het ganglion zijn afkomstig van de glossofaryngeale zenuw en hebben hun zenuwcellichamen in de nucleus salivatorius inferior, vanwaar ze samen met de trommelzenuw de tympanische plexus bereiken en samen met de petrosale kleine zenuw naar het otische ganglion gaan. De motorvezels van de mandibulaire of mediale pterygoideuszenuw passeren het otische ganglion niet-verbonden. De sympathische vezels van het ganglion zijn postganglionisch en bereiken de structuur vanuit het cervicale superieure ganglion, dat ze verlaten via de halsslagader.
Functie en taken
Het otische ganglion draagt parasympathisch zenuwen relevant voor oorfunctie. Deze vezels zijn met elkaar verbonden in het ganglion. Het otische ganglion vervult in deze context een mediërende functie en wordt daarom ook wel de auriculaire zenuwknoop genoemd. De parasympathische vezels worden binnen de structuur naar het postganglionische neuron geleid. Van daaruit gebruiken ze de auriculotemporale zenuw als een geleidingspad om door te gaan naar de parotis (parotisklier) evenals de buccale klieren (buccale glandulae). De speekselklieren worden secretoriaal geïnnerveerd door de parasympathische zenuwvezels van het otische ganglion. Door schakelingen is het otische ganglion dus betrokken bij de secretoire activiteit van de parotis en buccaal speekselklieren. De parotis produceert speeksel continu, die wordt afgeleverd via het uitscheidingskanaalsysteem naar solitaire klieren in de slijmvlies van de keelholte, mondholteen lippen. Speeksel reinigt de keelholte en vervult beschermende en verdedigende functies binnen de mondholte Bovendien draagt de speekselafscheiding van de parotisklier speeksel enzymen om het spijsverteringsproces te starten. Complex suiker moleculen in het bijzonder, zoals zetmeel, zijn afhankelijk van vertering door speeksel. Gemakkelijk eiwittenworden op hun beurt afgebroken door de proteasen van de parotisklier. Om het slikken te vergemakkelijken, maakt speeksel ook vast voedsel vloeibaar. De onderlinge verbinding van parasympathische vezels in het otische ganglion maakt al deze processen mogelijk. Bovendien presteert het ganglion distributie functioneert voor zijn motorische en sympathische vezels. Verschillende motorische en sensorische delen van de mandibulaire zenuw gebruiken het otische ganglion als een distributie station zonder een functionele relatie met de constructie aan te gaan. De motorvezels bereiken de tensor tympani spier via het verdeelstation in de vorm van de tensor zenuw. In de vorm van de ramus musculi tensoris veli palatini lopen ze op hun beurt naar de musculus tensor veli palatini.
Ziekten
Schade aan het otische ganglion beïnvloedt motorische, sympathische en parasympathische zenuwfuncties. Een dergelijk scenario kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door tumoren die individuele zenuwstructuren in de buurt van het otische ganglion verplaatsen en zenuwcompressie veroorzaken. Vooral stoornissen van de speekselproductie kunnen verwijzen naar zenuwschade in het gebied van het otische ganglion. Een verminderde of afwezige speekselproductie kan echter ook verband houden met een ernstig vochttekort, medicatie-effecten, ziekten zoals Syndroom van Sjogren, straling in de hoofd regio- of leeftijdsgerelateerde fysiologische veranderingen. Normaal gesproken manifesteert schade aan het otische ganglion zich niet als geïsoleerde speekselproductiestoornissen, maar resulteert ook in motorische stoornissen van het palatale middenoor spieren. Tegelijkertijd kunnen beperkingen van de gevoeligheid optreden. Schedel basisfracturen vaak leiden op laesies in het gebied van het otische ganglion. Een schedelbasis breuk presenteert meestal na extreem zware kracht op de hoofd Meestal wordt het trauma waargenomen in de context van verkeersongevallen. De breuk is een mogelijk levensbedreigende verwonding waarbij de botstructuren van de middelste, anterieure of posterieure schedelfossa gewond raken. In deze context kunnen de fractuurvormen overeenkomen met een rhinobasale, frontobasale, laterobasale of otobasale fractuur. Vooral bij het laatste type breuk is naast de schedelbasis ook de oorstructuur gewond. Typisch, bloed en cerebrospinale vloeistof lekt uit de oren. Naast neurologische gebreken treden meestal stoornissen van waarneming en bewustzijn op. Schok symptomatologie komt ook veel voor bij schedelbasisfractuur. Schedelbasisfractuur vereist meestal een spoedoperatie en daaropvolgende Grensverkeer in de intensive care afdeling.
