Therapie
Bij het behandelen miltvuuris het cruciaal om de ziekte zo vroeg mogelijk op te sporen. Sinds miltvuur wordt veroorzaakt door een bacterie, antibiotische therapie is het meest effectief. Het antibioticum penicilline is bijzonder effectief gebleken voor de huid miltvuur.
Andere mondelinge antibiotica zoals erytromycine of ciprofloxacine kunnen ook helpen om de fatale gevolgen van miltvuur te voorkomen. Omdat intestinale en pulmonale miltvuur pas in de late stadia merkbaar worden, wordt het antibioticum intraveneus geïnjecteerd om het directe effect in de bloed zo snel mogelijk. De administratie van antibiotica moet worden uitgevoerd over een periode van ongeveer 2 maanden omdat het lang duurt voordat bijvoorbeeld de pus blaren wijken en tot de bacteriën zijn allemaal onschadelijk gemaakt.
Ook toediening van antilichamen is mogelijk. Deze antilichamen zijn gericht tegen de zogenaamde dodelijke factor (LF) van het miltvuur-toxine. Deze dodelijke factor is een subeenheid van het gif en zorgt ervoor dat onze lichaamscellen worden overgedragen op celdood.
Als je de werking van deze dodelijke factor remt, kun je je eigen lichaamscellen in leven houden. Dit ondersteunt de eigen immuunrespons van het lichaam. Antilichamen gericht tegen een andere subeenheid, het zogenaamde beschermende antigeen (PA), voorkomen de pathogene werking van het toxine. Zo wordt bijvoorbeeld de vorming van oedeem onderdrukt. De puist, die ontstaat tijdens miltvuur van de huid, moet extra worden verwijderd.
Profylaxe
Een profylaxe tegen miltvuur is mogelijk met een vaccin. Dit vaccin werd eerst op dieren getest en vond later het belang ervan, vooral in het leger, omdat de strijd met miltvuursporen als biologisch wapen verboden is, maar steeds weer werd gebruikt. Deze vaccinatie is echter tot op heden in Duitsland niet goedgekeurd omdat het zeer hoge bijwerkingen heeft.
Bovendien gaat het gepaard met een enorme hoeveelheid tijd en moeite. Binnen de eerste 18 maanden zijn 6 vaccinaties nodig, daarna moet je elk jaar een nieuwe vaccinatie ondergaan. Sinds de behandeling met antibiotica een hoger slagingspercentage heeft, wordt de vaccinatie in Duitsland niet als profylaxe gebruikt. Ook het vaccineren van dieren als profylaxe is in Duitsland verboden! Bij mogelijk contact met de toxine dienen in ieder geval passende hygiënische maatregelen te worden genomen (handen wassen, desinfecteren) en een arts te raadplegen.
