Facetsyndroom: oorzaken, symptomen en behandeling

Facet syndroom (vaak facetgewrichtssyndroom genoemd) is pijnlijk voorwaarde van de gewrichten gelegen tussen de individuele wervels. De voorwaarde wordt als een van de meest voorkomende beschouwd oorzaken van rugpijn en wordt geassocieerd met hernia. Het syndroom wordt meestal veroorzaakt door onvoldoende afstand tussen de individuele wervels, wat als een teken van slijtage wordt beschouwd.

Wat is het facetsyndroom?

Facet syndroom is een ziekte van de gewrichten gelegen tussen de individuele wervellichamen van de menselijke wervelkolom. De voorwaarde wordt daarom ook wel facetgewrichtssyndroom of wervelgewricht genoemd artritis​ De termen worden als synoniemen gebruikt. Alle gangbare terminologieën zijn echter verzameltermen. Dit betekent dat symptomen die aan verschillende oorzaken kunnen worden toegeschreven, onder de term worden gegroepeerd facet syndroom​ Dienovereenkomstig is het verloop van de ziekte niet altijd identiek.

Oorzaken

Een facetsyndroom kan verschillende oorzaken hebben. In de meeste gevallen is er door slijtage een verkleining van de afstand tussen de wervellichamen. Dit veroorzaakt de ernstige pijn​ Deskundigen spreken dan van degeneratieve schade aan de wervel gewrichten​ Er moet echter ook rekening worden gehouden met schade aan de tussenwervelschijven. Dit kan ook leiden voor de ontwikkeling van facetsyndroom. De facetgewrichten en de tussenwervelschijf zijn nauw met elkaar verbonden vanwege hun vergelijkbare functie. Hieruit volgt dat beschadiging van de tussenwervelschijven vaak leidt tot beschadiging van de facetgewrichten en vice versa. Een andere oorzaak voor de ontwikkeling van een facetsyndroom kan een zijn ontsteking van de gewrichten (artritis​ Bovendien kunnen cysten en ganglia (proliferatie van bindweefsel) behoren ook tot de mogelijke oorzaken van wervelgewricht artritis​ Dit geldt vooral als ze zich vormen in de buurt van de wervelgewrichten. De literatuur meldt ook dat spinale stenose kan leiden tot de ontwikkeling van facetgewrichtssyndroom. Spinale stenose zou optreden wanneer de wervelkanaal versmalt. In deze gevallen knijpen zenuwen of onmiddellijke gewrichtsschade kan ook optreden. Bovendien kunnen tumoren en de stress van de bevalling leiden tot een verkeerde uitlijning van de wervelkolom, dus dit moet ook worden gezien als een oorzaak voor het ontstaan ​​van het facetsyndroom. Dit is echter zeldzaam.

Symptomen, klachten en tekenen

Facet-syndroom manifesteert zich voornamelijk door merkbaar pijn​ Patiënten omschrijven dit als saai. Het is vaak niet mogelijk om het precies te lokaliseren. Sommigen spreken echter ook van een boring pijn​ Kenmerkend is dat de intensiteit van de pijn gedurende de dag varieert. Meestal is er een toename naarmate de dag vordert. Dit wordt verklaard door de belasting van de wervelkolom die wordt veroorzaakt door rechtop lopen. Omdat de wervelkolom 's nachts rust, kan deze' s ochtends ook stijf aanvoelen. In aanvulling op pijn in de ruglijden degenen met het facetsyndroom meestal aan heupongemakken. Af en toe, been krampen kan ook voorkomen. Dit komt doordat de pijn in de rug heeft een stralende werking. Dit is vooral het geval als de wervelkolom onder grote druk staat. Door de pijn ervaren veel patiënten een aanzienlijke beperking van het dagelijks leven.

Diagnose

De diagnose van het facetsyndroom kan worden gesteld door een huisarts of een orthopedisch chirurg. In de meeste gevallen wordt de eerste diagnose van de huisarts vervolgens door de specialist bevestigd. Een arts stelt het syndroom eerst vast met behulp van een gestandaardiseerde pijnvragenlijst. Dit bepaalt het type, de duur, de frequentie en de intensiteit van de pijn in de rug​ Als dit een vermoeden oplevert, volgt verder onderzoek. De eerste stap is meestal om een Röntgenstraal afbeelding uit twee verschillende richtingen. Dit kan onder andere. Tumoren kunnen als oorzaak worden uitgesloten. Het is ook gebruikelijk om een ultrageluid examen. Dit vermijdt blootstelling aan straling. Een nauwkeurig onderzoek van de spinal cord ruimte, zoals nodig is om een ​​sluitende diagnose te stellen, kan alleen worden uitgevoerd door a computertomografie (CT) of MRI (MRI).

Complicaties

Bij het facetsyndroom treedt in de meeste gevallen hevige rugpijn op, die voornamelijk optreedt tijdens lichamelijke inspanning of tijdens sportieve activiteiten en die het dagelijks leven van de patiënt ernstig kunnen beperken. De pijn is vaak niet direct te lokaliseren, maar wordt als stekend ervaren. Patiënten hebben niet zelden last van heupklachten en voortschrijdende pijn die na verloop van tijd erger wordt. Deze complicaties bemoeilijken het dagelijkse leven, waardoor pijnvrij bewegen niet meer mogelijk is. De hevige pijn kan ook worden geactiveerd Depressie en andere psychische klachten. De behandeling dient in een vroeg stadium plaats te vinden om chirurgische ingrepen te vermijden. Fysiotherapie or pijntherapie zijn de belangrijkste gebruikte methoden. Medicijnen voor pijnverlichting kunnen ook worden ingenomen, hoewel deze de maag op de lange termijn. De therapieën leiden niet in alle gevallen tot succes, maar kunnen het facetsyndroom sterk beperken. Omdat chirurgische ingrepen voor gewrichtsschade in de meeste gevallen niet mogelijk zijn, worden ze alleen gebruikt bij problemen met de zenuwen​ Complicaties treden alleen op als zenuwen zijn bekneld of anderszins beschadigd.

Wanneer moet je naar een dokter?

Facetsyndroom vereist medische evaluatie en behandeling. Indien onbehandeld, kan het syndroom leiden tot verschillende bewegingsbeperkingen, wat resulteert in een aanzienlijk verminderde kwaliteit van leven van de patiënt. Patiënten moeten medische hulp inroepen als er hevige pijn in de heupen is. De pijn zelf is doordringend en in veel gevallen niet erg precies te lokaliseren. Vaak treedt de pijn gedurende de dag op en beperkt het het dagelijkse leven van de getroffen persoon aanzienlijk. Stijve gewrichten na het opstaan ​​kunnen ook wijzen op het facetsyndroom. Verder zijn ook andere heupklachten een symptoom van deze ziekte. De pijn kan uitstralen naar andere regio's, waardoor er ook hevige pijn in de rug kan ontstaan. In de meeste gevallen wordt het onderzoek en de behandeling van het facetsyndroom uitgevoerd door een orthopedist of door verschillende therapieën. Dit kan de meeste klachten beperken. Omdat het syndroom echter ook tot psychische klachten kan leiden, moet psychologische behandeling parallel worden uitgevoerd. Pijn kan worden beperkt met behulp van pijnstillers, hoewel deze niet over een lange periode mogen worden ingenomen.

Behandeling en therapie

Als het facetsyndroom in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd, kan conservatieve behandeling (dat wil zeggen zonder operatie) worden overwogen. Deze vorm van behandeling is voornamelijk door middel van passieve training, zoals kan worden bereikt door fysiotherapie. Bovendien, fysiotherapie en massages worden gebruikt. Indien mogelijk wordt de rug versterkt door spieropbouw. Dit ontlast de wervelkolom, wat de pijn vermindert. Conservatief therapie gaat meestal gepaard met medicamenteuze behandeling. Patiënten krijgen voorbereidingen om pijn te verminderen en te voorkomen ontsteking (bijvoorbeeld, paracetamol​ In bijzonder ernstige gevallen, opioïden worden ook gebruikt. Dit is echter de uitzondering. Ernstige gevallen worden daarentegen operatief behandeld. Hiervoor zijn een aantal minimaal invasieve procedures beschikbaar. Het doel is om de pijngeleidende zenuwbanen te behandelen. Hiervoor injecteert de chirurg regelmatig een pijnstiller. Complexe operaties zijn de uitzondering bij de behandeling van facetsyndroom. Maar zelfs hier zijn alleen de zenuwen het doelwit, omdat verbetering van gewrichtsschade meestal niet mogelijk is.

Vooruitzichten en prognose

De prognose voor een bestaand facetsyndroom kan sterk variëren. Het hangt bijvoorbeeld af van de levensstijl van de getroffen persoon, andere slijtage van zijn of haar wervelkolom en therapeutisch maatregelen, naast andere factoren. Als het facet-syndroom snel wordt aangepakt fysiotherapie, de kansen op opluchting zijn goed. De opgebouwde spieren kunnen de wervelgewrichten ontlasten en daarmee verdere slijtage voorkomen. Dit is echter alleen succesvol als de aanbevolen training consequent wordt uitgevoerd. Bovendien moet de getroffen persoon handelingen vermijden die zijn of haar ruggengraat verkeerd of te zwaar belasten. Desalniettemin moet worden opgemerkt dat ongevallen of individuele acties nog steeds kunnen leiden tot een verslechtering van de toestand. Andere methoden van pijnbehandeling verlichten meestal slechts tijdelijk het lijden en bovendien is een causale verbetering van de aandoening niet te verwachten zonder invasieve ingrepen. Als daarentegen voor een chirurgische ingreep wordt gekozen (facetdenervatie; gewrichtsfusie), is de prognose goed. Pijn kan geheel of gedeeltelijk verdwijnen totdat de verzakking in de gewrichten opnieuw optreedt of de zenuwen zijn hersteld. Als dit het geval is, kan de minimaal invasieve procedure worden herhaald. De prognose is over het algemeen goed met de juiste training om de druk te verlichten bij een gezond lichaamsgewicht. Bovendien zijn de meeste gevallen van het facetsyndroom gemakkelijk te behandelen dankzij pijntherapieën en operaties.

het voorkomen

Facet-syndroom is moeilijk specifiek te voorkomen. Een gespierde rug wordt echter als een goede manier beschouwd om schade aan de wervelkolom te voorkomen. Daarom kan het versterken van de rugspieren als een geschikte preventieve maatregel worden beschouwd.

Nazorg

In het algemeen, de maatregelen van een follow-up bij facet syndroom zijn zeer beperkt. Aangezien dit een grotendeels onontgonnen ziekte is, waarbij een volledige genezing ook niet altijd mogelijk is, zijn deze opties sterk verminderd. Om deze reden is de belangrijkste focus bij het facetsyndroom de vroege detectie en behandeling van de ziekte, zodat deze niet leidt tot verdere complicaties en ongemak. Zelfgenezing kan bij deze ziekte niet plaatsvinden, zodat de getroffen persoon meestal altijd afhankelijk is van medische behandeling. In de meeste gevallen wordt de behandeling van het facetsyndroom uitgevoerd door middel van fysiotherapie of fysiotherapie. Of het therapie daarmee leidt tot succes in het algemeen niet te voorspellen. In veel gevallen kunnen getroffenen de oefeningen hiervan echter herhalen therapie zichzelf in hun eigen huis, wat het genezingsproces kan versnellen. In veel gevallen zijn patiënten ook afhankelijk van het innemen van medicatie en moet erop worden gelet dat de dosering correct is. Neem bij twijfel of twijfel altijd contact op met een arts. Psychologische steun van vrienden en familie is ook erg belangrijk om het facetsyndroom te vermijden Depressie.

Dit is wat u zelf kunt doen

Sinds het gewricht kraakbeen wordt grotendeels door goed gevoed en onderhouden bloed circulatie, zijn er veel manieren waarop patiënten zichzelf kunnen helpen. Oefening bevordert bloed circulatie en dus genezing. Het facetsyndroom kan worden tegengegaan met behulp van eenvoudige bewegingsoefeningen op eigen initiatief. Alle oefeningen moeten met zo min mogelijk lichaamsgewicht worden uitgevoerd. Hier blijkt het buitengewoon zinvol te zijn om de gymnastiek in de water, aangezien het eigen lichaamsgewicht maximaal wordt geminimaliseerd. Het is belangrijk ervoor te zorgen dat de oefeningen gemakkelijk en pijnvrij zijn. Als er ongemak optreedt, moet de oefening worden onderbroken. De cervicale wervelkolom is zowel zeer beweeglijk als kwetsbaar en mag daarom alleen voorzichtig worden gemobiliseerd. In zittende positie, met de rug recht, wordt de kin naar voren gekanteld borst en vervolgens voorzichtig afwisselend naar beide kanten geleid. Verder is de hoofd kan voorzichtig naar links en rechts naar de schouders worden gekanteld. De thoracale wervelkolom is relatief onbeweeglijk en maakt rotatie en laterale inclinatie mogelijk. Deze kunnen specifiek worden getraind door beide armen uit te spreiden en ze vervolgens samen te brengen boven de hoofd​ Verder kunnen de handen in elkaar worden geplaatst en de armen boven elkaar hoofd in een grote boog, zoals in een golfswing. De lumbale wervelkolom kan het beste worden losgemaakt en versterkt met oefenballen. Kantel hiervoor het bekken in zittende positie, draai het en rol het over de zitting heen botten.