Ergotherapie en schouder TEP
Ergotherapie kan ook worden uitgevoerd in de fysiotherapie. De doelstellingen van ergotherapiebehandelingen verschillen doorgaans niet van die van fysiotherapie. Het richt zich vaak op het herstel van de patiënt geschiktheid voor het dagelijks leven.
Oefeningen die dicht bij het dagelijkse leven staan, kunnen worden uitgevoerd. Coördinatie en mobiliteit wordt getraind en verbeterd. Ergotherapie heeft in de meeste gevallen een ADL (acitivites of daily life) vriendelijke uitrusting, wat betekent dat er veel mogelijkheden zijn om in alledaagse situaties te simuleren en te trainen. Het gebruik van AIDS in ergotherapie kan ook worden beoefend. Bijvoorbeeld voor de schouder TEP apparaten zoals een grijparm, verlengde haarborstels en dergelijke worden gebruikt.
Verdere therapeutische maatregelen
Naast de actieve behandeling van het gewricht door middel van oefeningen, worden ook passieve technieken gebruikt. Dwars stretching en dwarse wrijving zijn fysiotherapeutische technieken voor het gericht strekken van spieren en ligamenten. De bloed de circulatie wordt verhoogd en de structuur wordt gemobiliseerd.
Pijn punten kunnen worden vrijgegeven door triggerpoint-therapie. Vooral in het vroege stadium kort na de operatie dient de therapie te worden aangevuld met weefselvocht drainage om het wondvocht uit het operatiegebied te verwijderen en goed te creëren wond genezen voorwaarden. de verwijdering van weefselvocht ook een pijn-verlichtend effect en kan de mobiliteit verbeteren. In aanvulling op, massage technieken voor gespannen spieren kunnen de therapie afronden.
Warmte (fango, rood licht, etc.) en koude toepassingen (ijslolly's, koelpads) worden gelijkelijk gebruikt; welke stimulus wordt gebruikt, is afhankelijk van de patiënt. Bij revalidatie wordt meestal ook groepstherapie aangeboden.
In schoudertrajecten of ook met Aquagymnasitk kunnen de patiënten de mobiliteit ook in teamwork trainen. Ook na revalidatie kunnen cursussen worden ondersteund door de volksgezondheid verzekeringsbedrijf. Het overleg met therapeut en arts kan nuttig zijn om het juiste aanbod te vinden.
Samengevat
A schouder TEP (totale endoprothese) wordt meestal gebruikt na eerdere artrose in de schoudergewricht of na ernstige fracturen, waarbij endoprothetische gewrichtsvervanging wordt gebruikt. Het gebruik van een schouder TEP komt veel minder vaak voor dan die van een knie- of heup-TEP. Er zijn verschillende vormen van schouder-TEP's.
Deze kunnen het hele gewricht vervangen, dus mof en hoofd, of slechts een van de twee gezamenlijke partners. Men spreekt van een hemi- of een totale endoprothese (HEP of TEP). Normaal gesproken is de hoofd is de convexe (bolvormige) gewrichtspartner en de koker is de concave (holle) tegenhanger.
Er zijn prothesen, de zogenaamde inverse prothese, waarbij de vormen van de twee gewrichtspartners zijn omgekeerd. De schouder TEP is dus strikt genomen de volledige gewrichtsvervanging van hoofd en stopcontact. Het gebruik van een inverse TEP is afhankelijk van de voorwaarde van de fixerende spieren, de rotator manchet.
De schouder TEP is een gewrichtsvervanging die niet al te vaak wordt gebruikt en alleen wordt gebruikt bij ernstige slijtage of trauma dat niet kan worden gecorrigeerd. Fysiotherapeutische behandeling begint onmiddellijk postoperatief en dient om de beweeglijkheid van de gewrichten te herstellen. Van lichte actieve en passieve bewegingsoefeningen wordt mobiliteit langzaam opgebouwd tot later in revalidatie, oefeningen ter versterking en coördinatie worden ook gebruikt met AIDS.
De perceptie van het gewricht is met name van belang om bestaande verlichtende houdingen te verwijderen en het ontstaan van nieuwe te voorkomen. Ergotherapie wordt ook gebruikt bij de behandeling van schouder-TEP. De doelen van ergotherapie komen overeen met die van fysiotherapie, met speciale nadruk op alledaagse functionaliteit en het gebruik van AIDS kan indien nodig worden geoefend.
Daarnaast kunnen cursussen zoals schoudergymnastiek of aquagroepen voor schouderpatiënten nuttig zijn. De actieve therapie wordt aangevuld met passieve behandeling. Dit omvat therapeutische mobilisatietechnieken, weefselvocht drainage, of het toepassen van warmte of koude stimuli.
Alle artikelen in deze serie:
