Introductie
De bijlage is het begin van het dikke darm, die blindelings begint in de rechter onderbuik. De appendix is vrij kort bij mensen en meet slechts ongeveer 10 cm. Aan zijn kant de dunne darm en de dikke darm zijn verbonden.
Het blinde uiteinde gaat over in een smalle staartvormige verlenging, de zogenaamde appendix. Deze kleine appendix wordt in de spreektaal vaak ten onrechte de appendix genoemd. De functie van de appendix is zeker niet beperkt tot de spijsvertering. Het speelt ook een belangrijke rol in de darm immuunsysteem.
Taken voor de spijsvertering
Voor de spijsvertering is de appendix van weinig belang in vergelijking met de andere delen van de darm. De voedingsstoffen uit het voer werden al opgenomen in de dunne darm voor. In de dikke darm is de hoofdtaak het opnieuw opnemen van water uit de ontlasting en de verdikking ervan.
Op hetzelfde moment, elektrolytenVooral natrium en kalium, worden ook weer door het lichaam opgenomen. Omdat de appendix veel groter is bij herbivoren, wordt aangenomen dat de appendix een prominente rol speelt bij de vertering van vezelrijk voedsel. Deze anders onverteerbare voedingscomponenten, zoals cellulose, worden afgebroken door bacteriën en bruikbaar gemaakt voor het lichaam.
Bovendien maakt de dikke darm slijm aan om het transport van het laatst overgebleven voedsel te vergemakkelijken. Dit transport wordt verder ondersteund door de darmbewegingen. In tegenstelling tot dunne darmwordt de gehele dikke darm, inclusief de appendix, gekoloniseerd door een groot aantal bacteriën. Deze bacteriën ontbinden de laatste voedselresten die niet door het lichaam konden worden gebruikt, wat kan leiden tot gasvorming.
Taken voor het immuunsysteem
De appendix en vooral de appendix worden afgewisseld met lymfeweefsel waarvan de belangrijkste functie het verdedigen is immuunsysteem. Ze zijn dus de bewakers tussen de dikke darm dikke darm gekoloniseerd door bacteriën en de steriele dunne darm. De appendix wordt ook wel "intestinale tonsil" genoemd omdat deze zo rijkelijk is afgewisseld met lymfeweefsel.
Dit lymfeweefsel wordt ook wel intestinaal geassocieerd lymfeweefsel genoemd en vervult belangrijke taken. Ten eerste produceert het een afscheiding van antilichamen die de darm beschermen slijmvlies van micro-organismen door ze met elkaar te verknopen. Dit voorkomt dat deze micro-organismen zich hechten aan de darmcellen en deze binnendringen.
Verder de darm slijmvlies bevat zogenaamde M-cellen, die antigenen van de darminhoud naar de cellen van ons transporteren immuunsysteem. Dit zorgt voor een afweerreactie van ons lichaam, die heel specifiek gericht is tegen de ziekteverwekkers. Een ander aspect van de appendix is mogelijk een reservoirfunctie voor darmbacteriën, zodat een gezonde darmflora kan sneller worden hersteld na darmaandoeningen.
Oorspronkelijke functie van de bijlage
Zoals eerder vermeld, wordt de appendix bij verschillende dieren anders uitgesproken. Bij carnivoren is het nauwelijks ontwikkeld en ook bij mensen, die alleseters zijn, is de appendix vrij klein. Bij herbivoren daarentegen is het zeer goed ontwikkeld en heeft het een grote capaciteit, vooral bij herbivoren die niet kunnen herkauwen.
Herkauwers zijn belangrijk voor de vertering van plantenvezels. Bij herbivoren die niet kunnen herkauwen, moeten deze plantenvezels in de appendix worden afgebroken zodat het dier ze kan opnemen en gebruiken. Deze dieren vormen dan een soort fermentatiekamer waarin het voedsel wordt gefermenteerd en verwerkt.
Een van de dieren waarbij dit proces belangrijk is, is het paard. De mens is voor zijn voedselvoorziening niet afhankelijk van de vertering van vezelrijk voedsel, maar haalt zijn energie uit andere voedselbronnen die gemakkelijker verteerbaar zijn en met minder energieverbruik voor het lichaam toegankelijk zijn. Daarom is hij niet afhankelijk van de bijlage.
In de loop van de evolutie en door veranderingen bij de mens dieet, de appendix was niet langer gespannen. Als gevolg hiervan is de appendix in de loop van de tijd achteruitgegaan of niet ontwikkeld. Dit evolutieproces is een normaal aanpassingsproces en kan ook in andere organen of delen van het lichaam worden waargenomen.
Dus de stuitbeen is het overblijfsel van een staart. Naast de vertering van vezelrijke plantcomponenten, die de mens tegenwoordig nauwelijks kan verteren, speelt met name de appendix-appendix nog een rol in het immuunsysteem. De bijlage heeft deze rol vandaag nog steeds.
Deze functie kan echter door het lichaam worden gecompenseerd als de appendix is verwijderd na een ontsteking. Dit komt omdat er ook cellen van het immuunsysteem in de andere delen van de darm zijn. Mensen in de westerse wereld worden tegenwoordig echter nauwelijks blootgesteld aan gevaarlijke darmziekten. Het is denkbaar dat het lymfeweefsel van de appendix van groot belang is bij het bestrijden van een dergelijke ziekte.
