Metamorfopsie: oorzaken, symptomen en behandeling

Patiënten met metamorfopsie lijden aan subjectief waargenomen visuele stoornissen. De oorzaak van dit fenomeen is meestal psychologisch of neurogeen, en de visuele stoornis kan verschillende vormen aannemen, van vervormingen tot proportionele veranderingen. De behandeling hangt af van de oorzaak.

Wat is metamorfopsie?

Vanuit het oogpunt van evolutiebiologie is het gezichtsvermogen een van de belangrijkste sensorische systemen bij de mens. In vergelijking met andere levende wezens heeft het menselijke visuele systeem gezorgd voor een overlevingsvoordeel. Sinds het begin van de mensheid hebben mensen soms het meest vertrouwd op waarneming door de ogen om gevaren en kansen in hun omgeving te beoordelen. Mensen worden daarom beschouwd als door het oog aangedreven wezens. Omdat het sensorische systeem, net als alle andere sensorische systemen, overeenkomt met een zeer complex, neuronaal gestuurd systeem, komen stoornissen van het visuele systeem relatief vaak voor. Een groep van visuele stoornissen is metamorfopsie. Dit is een subjectief waargenomen visuele stoornis die niet noodzakelijkerwijs te wijten is aan fysieke oorzaken. Metamorfopsie kan in verschillende vormen voorkomen. Voorbeelden zijn micropsia, macropsia, dysmorphopsia of teleopsia en pelopsia. Andere vormen zijn aanwezig met achromatopsie, chromatopsie, akineteopsie en corona-fenomeen. In elk geval melden getroffen personen een vertekende of anderszins veranderde perceptie van hun omgeving. Naast eenvoudige metamorfopsie bestaat er gecompliceerde metamorfopsie, die psychologische effecten vertoont.

Oorzaken

Fysieke en psychologische verschijnselen kunnen worden beschouwd als oorzaken van een subjectief waargenomen visuele stoornis. Als fysieke pathogenese aanwezig is, lijden de getroffen individuen aan een oogziekte of een neurogene ziekte. Met een neurogene oorzaak treedt metamorfopsie voornamelijk op na beschadiging van de optische zenuw of visuele paden. Deze verschijnselen kunnen bijvoorbeeld worden voorafgegaan door beroertes of hersenbloeding in de context van craniocerebrale trauma​ Ontstekingsveranderingen in de neuronale visuele centra kunnen ook neurogene factoren zijn. Psychologische oorzaken kunnen aanwezig zijn, bijvoorbeeld in de context van derealisatie. Derealisatie is een voorwaarde waarin patiënten hun omgeving als ver, kunstmatig of niet authentiek ervaren. Verhoudingen kunnen bijvoorbeeld als onjuist worden ervaren. In de meeste gevallen gaat derealisatie gepaard met depersonalisatie. Zo'n toestand kan zich bijvoorbeeld voordoen wanneer mensen een levensbedreigende situatie doormaken. Via derealisatie en depersonalisatie trekt de patiënt zich terug uit de wereld of ziet hij de wereld niet langer als echt om zichzelf te beschermen tegen levensbedreigende of anderszins traumatiserende omgevingsgebeurtenissen.

Symptomen, klachten en tekenen

Verschillende symptomen kenmerken metamorfopsie in individuele gevallen. De patienten voorwaarde hangt af van de vorm van metamorfopsie. Bij micropsia neemt de patiënt zijn omgeving of individuele details daarvan waar, bijvoorbeeld in verkleinde grootte. Bij macropsia ziet hij details of de algehele omgeving in vergroting. Patiënten met dysmorfopsie daarentegen ervaren hun omgeving als misvormd en vervormd. Bij teleopsie trekt de omgeving zich terug in de verte, en bij pelopsia bewegen objecten zich onnatuurlijk dichtbij. Patiënten met achromatopsie nemen geen kleuren waar. Bij chromatopsie verandert de kleurperceptie van individuele objecten of, zoals bij cyanopsie, de algehele omgeving. Patiënten met acineteopsie nemen helemaal geen bewegende objecten waar, en bij coronaverschijnselen is er een gekleurde rand rond individuele objecten in de omgeving. Vooral bij een algehele verstoring van de visuele waarneming doen zich vaak psychische klachten voor, zoals angst of depressieve stemming. Als het perceptuele fenomeen is gebaseerd op een psychologische oorzaak, omvatten de begeleidende symptomen meestal een abnormale emotie.

Diagnose en verloop van de ziekte

Karakterisering van elke visuele stoornis omvat differentiële diagnostische opwerking van het probleem. De arts verkrijgt de eerste aanwijzingen voor metamorfopsie in de medische geschiedenis​ In de loop van de diagnostiek vernauwt hij de oorzaak tot het neurologische, het oogweefsel of het psychologische gebied. Met dit doel wordt naast een oogheelkundig en neurologisch onderzoek ook een psychiatrische evaluatie van de patiënt uitgevoerd. Binnen de oogheelkunde is de Amsler-test beschikbaar ten behoeve van visuele beperking diagnose. De prognose van patiënten varieert afhankelijk van de oorzaak. Neurogeen visuele stoornissen hebben soms de grootste kans op genezing.

Complicaties

In de meeste gevallen resulteert metamorfopsie in zowel psychologische als fysieke beperkingen bij de patiënt. Getroffenen hebben vooral last van visuele stoornissen en visuele klachten, hoewel deze optreden door psychische oorzaken. Visuele stoornissen kunnen een zeer negatief effect hebben op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon en deze verminderen. Ook het dagelijks leven wordt door deze aandoeningen aanzienlijk bemoeilijkt, met als gevolg beperkingen in verschillende activiteiten. Het is niet ongebruikelijk dat de visuele klachten optreden leiden naar duizeligheid, misselijkheid en de verstoring van concentratie en coördinatie​ Vooral bij kinderen kan metamorfopsie leiden voor ontwikkelingsstoornissen. Door de ziekte lijkt de buitenwereld voor de patiënt vergroot of verkleind. Dit kan ook leiden op gevaarlijke situaties als de patiënt bepaalde gevaren niet kan herkennen of inschatten. Bovendien komt metamorfopsie meestal samen met Depressie en angst. Patiënten kunnen ook last hebben van epileptische aanvallen. Een directe behandeling van metamorfopsie is niet mogelijk, de behandeling hangt sterk af van de psychische oorzaak. Het is niet algemeen te voorspellen of een positief beloop van de ziekte zal optreden. De levensverwachting van de patiënt wordt in de regel echter niet verminderd door metamorfopsie.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Metamorfopsie veroorzaakt stoornissen in het gezichtsvermogen. Zodra er afwijkingen in het gezichtsvermogen optreden of objecten in het gezichtsveld anders worden waargenomen dan door andere aanwezigen, dient een bezoek aan de arts te worden gebracht. Hoewel metamorfopsie geen organische onregelmatigheid of stoornis van het gezichtsvermogen vertegenwoordigt, moet een functionele stoornis van het oog worden onderzocht en uitgesloten door medische tests. Als de bestaande klachten in omvang en intensiteit toenemen, is een arts nodig. Aanhoudende verstoringen zijn ook een reden tot bezorgdheid en moeten worden opgehelderd. Als de getroffen persoon in het dagelijks leven een verhoogd risico op ongevallen opmerkt als gevolg van een verminderd gezichtsvermogen, is voorzichtigheid geboden. Dagelijkse taken moeten worden geherstructureerd en geoptimaliseerd om verdere problemen, ongevallen of storingen te voorkomen. Als de getroffen persoon lijdt aan angst of paniek vanwege het verminderde gezichtsvermogen, moet hij of zij een arts raadplegen. Als er een verminderd gevoel van welzijn is, hoofdpijn, spijsverteringsstoornissen of prikkelbaarheid, er is een onregelmatigheid die moet worden behandeld. Vaak zijn de klachten psychosomatische aandoeningen die door de spanningen bijkomend optreden en met een arts moeten worden besproken. Stemmingswisselingen, gedragsafwijkingen of terugtrekking uit het sociale leven zijn andere tekenen die moeten leiden tot overleg met een arts.

Behandeling en therapie

De behandeling van patiënten met metamorfopsie hangt af van de onderliggende aandoening. Er worden verschillende therapeutische benaderingen gebruikt voor psychologische oorzaken zoals derealisatie. Medicijn therapie is in de eerste plaats bedoeld om de angst van patiënten voor de vertekende percepties te verminderen. In psychotherapeutisch therapiewordt vaak een cognitief-dynamische benadering gehanteerd. Patiënten leren hun visuele waarnemingen opnieuw te evalueren en ze niet langer als onwerkelijk of vervormd waar te nemen. Subjectieve visuele stoornis treedt op in verband met fysieke oorzaken, vooral in de context van een Alice in Wonderland-syndroom. Dit syndroom kenmerkt zich vaak migraine aanvallen of epileptische aanvallen. In deze context verbetert de metamorfopsie van patiënten, op voorwaarde dat de onderliggende ziekte verbetert. Getroffen personen worden meestal conservatief behandeld met medicijnen om de aanvallen uit te stellen. Als littekens rond de ogen worden geassocieerd met de visuele stoornis, de littekens worden zo goed mogelijk geablateerd met een laser. Metamorfopsie door rechter posterieur hersenen schade is moeilijk te behandelen. Zenuwweefsel in de hersenen is zeer gespecialiseerd. Daarom, de hersenen meestal niet volledig herstellen van schade.

Vooruitzichten en prognose

De prognose van metamorfopsie wordt bepaald door de onderliggende primaire ziekte, waarbij onderscheid moet worden gemaakt of het om een ​​lichamelijke of psychische aandoening gaat. Met psychotherapeutische behandeling en veranderingen in levensstijl kunnen patiënten met psychische problemen symptoomvrij worden. Er bestaat ook de mogelijkheid van beschadiging van de zender. Dit is meestal onomkeerbaar, zodat verlichting van symptomen bij lichamelijke oorzaken vaak niet wordt bereikt. In het geval van neurogene afwijkingen een levensbedreigende voorwaarde Kan ontwikkelen. Als de ziekte ongunstig verloopt, loopt de patiënt risico beroerte of er kan een plotselinge bloeding in het hersengebied optreden. Dit verhoogt het risico op vroegtijdig overlijden en vormt een spoedgeval op de intensive care. In het geval van een psychische stoornis moet worden verduidelijkt hoe uitgebreid deze is. Voor sommige aandoeningen is er een mogelijkheid tot genezing. In de meeste gevallen worden medicijnen gegeven zodat bestaande symptomen worden verlicht. Als tegelijkertijd cognitieve veranderingen plaatsvinden, kan genezing worden bereikt. Het proces duurt echter lang en het succes is gekoppeld aan de medewerking van de patiënt. Als er sprake is van ernstige psychische stoornissen, zijn er meestal geen goede vooruitzichten op herstel. Vaak is er sprake van een chronisch beloop van de ziekte of is er een ondeelbaarheid van de ziekte.

het voorkomen

Psychologisch geïnduceerde metamorfopsie kan worden voorkomen door de psychologische gesteldheid van de patiënt te versterken. Verbetering van de grondwet kan bijvoorbeeld tijdig worden bereikt psychotherapie in stressvolle situaties.

Nazorg

Metamorfopsie kan tot verschillende complicaties en ongemakken leiden als het niet of niet goed wordt behandeld. Daarom moet de getroffen persoon bij deze ziekte medische hulp inroepen bij de eerste symptomen en ongemak om verdere verergering van de symptomen te voorkomen. In de regel kan deze ziekte zichzelf ook niet genezen, dus een bezoek aan een arts is altijd noodzakelijk. In de meeste gevallen lijdt de persoon die door metamorfopsie wordt getroffen, aan ernstige visuele klachten. In dit geval kan de grootte van verschillende objecten niet langer correct worden weergegeven, zodat er in het dagelijks leven grote moeilijkheden en ongemakken zijn. Ook de waarneming van kleuren kan ernstig worden verstoord. Veel patiënten ontwikkelen zich ook Depressie of ernstige psychische stoornissen als gevolg van deze klachten, en bij kinderen kan dit ook leiden tot depressie of pesten. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen ook last hebben van een verlies van eetlust of ernstig gewichtsverlies als gevolg. In de regel is de ziekte goed te behandelen, hoewel het verdere verloop sterk afhangt van het tijdstip van diagnose. In deze context wordt de levensverwachting van de getroffen persoon meestal niet verminderd door metamorfopsie.

Wat u zelf kunt doen

De mogelijkheden voor zelfhulp en zelfbehandeling bij metamorfopsie zijn relatief beperkt. De getroffenen zijn in de regel altijd afhankelijk van medische behandeling om de symptomen te beperken. Een psychologische of therapeutische behandeling van de ziekte is bijzonder geschikt. In veel gevallen kan dit worden ondersteund en begeleid door discussies met vrienden of de eigen partner. Gesprekken met andere patiënten met metamorfopsie kunnen ook een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Daar hebben patiënten vaak last van migraine en vanwege epileptische aanvallen mogen in het dagelijks leven geen gevaarlijke of inspannende activiteiten worden uitgevoerd. In het geval van een epileptische aanvalmoet onmiddellijk een spoedarts worden gebeld. Als de patiënt reageert, moet de patiënt gerustgesteld worden. Bij bewustzijnsverlies regelmatig ademhaling en stabiele laterale positie moet worden verzekerd. Metamorfopsie kan meestal worden voorkomen als de getroffen persoon psychische klachten herkent of Depressie in een vroeg stadium en laat ze behandelen. Dit vereist niet altijd een bezoek aan een arts. Het verhelderen van gesprekken met de ouders of met andere naaste mensen helpt vaak ook.