Epidermaal nevus is een misvorming van de huid die afkomstig is van melanocyten. De afwijking is goedaardig en wordt ook wel een moedervlek Excisie kan worden uitgevoerd als cosmetische beschadiging optreedt.
Wat is een epidermale naevus?
naevus zijn omschreven huid en mucosale misvormingen van goedaardige aard en zijn meestal afkomstig van pigmentproducerende melanocyten. Bruinachtig gekleurde naevi van melanocyten worden ook wel pigment naevi genoemd. In de volksmond worden ze mollen of lever vlekken. Epidermale naevi zijn moedervlekken van de epidermis. De epidermis komt overeen met de bovenste, verhoornde laag van huid epitheel en draagt geen van beide zenuwen noch schepen Epidermale naevi manifesteren zich meestal als gestreepte, vaak bruinachtige verdikkingen van deze huidlaag. Dit gaat meestal gepaard met hyperkeratose, dwz keratinisatie van het plaveisel epitheel De opperhuid nevus vertoont een hoge prevalentie. In plaats van de spelling "naevus" wordt in de medische literatuur ook de spelling "naevus" gebruikt. Van de epidermale naevus in de vorm van een geïsoleerd uiterlijk is het zogenaamde syndroom van epidermale naevus (ENS) te onderscheiden. Dit is de associatie van epidermale naevi met ontwikkelingsstoornissen van zenuwen, skelet, urogenitaal kanaal en cardiovasculair systeem Er bestaan verschillende subtypes van epidermale naevus, waarvan sommige geassocieerd zijn met aanvullende syndromen.
Oorzaken
Epidermale naevi zijn meestal afkomstig van melanocyten. Dit zijn de pigmentvormende cellen van de huid die voornamelijk in de epidermale basale cellaag worden aangetroffen. De cellen produceren melanine, dat teratogeen absorbeert UV straling en beschermt die in diepere huidlagen tegen degeneratie. melanine De productie is voornamelijk gerelateerd aan het niveau van het melanocytstimulerend hormoon. Dit is een splitsingsproduct van proopiomelanocortine. In aanvulling op, vitamine D metabolieten en stimuli zoals UV straling spelen een rol in de productie. Moedervlekken kunnen aangeboren of verworven zijn. De oorzaken van aangeboren epidermale naevi zijn nog niet definitief opgehelderd. Er wordt uitgegaan van een genetische aanleg voor zowel aangeboren als verworven vormen van epidermale naevus. Ook aandoeningen van de immuunsysteem en omgevingsinvloeden of hormonale oorzaken worden besproken als oorzakelijke factoren voor naevi. De ontwikkeling van moedervlekken is altijd een complex proces, gevormd door interne onderdelen zoals genetische aanleg en begunstigd door verschillende externe factoren.
Symptomen, klachten en tekenen
Epidermale naevi kunnen vanaf de geboorte aanwezig zijn. Meestal ontwikkelen ze zich tijdens jeugd ten laatste. De epidermale naevus is scherp afgebakend en manifesteert zich als een geplaveide, schilferige of verruke verdikking van de epidermale huidlaag. In geïsoleerde gevallen wordt jeuk gemeld. Er worden verschillende vormen van epidermale naevus onderscheiden. De omgeschreven variant komt overeen met een zachte, gestreepte, wrange verandering van de huid. Deze variant wordt vaker geassocieerd met jeuk dan de andere varianten. Bovendien is een bekende vorm van epidermale naevus de puur verruke vorm, die gepaard gaat met tekenen van ontsteking Naast pruritus kan deze variant zich presenteren met lineaire of hemisferische systemische verspreiding van de huidlaesie. Met name deze vorm komt vrijwel uitsluitend voor in jeugd De spreiding vindt meestal plaats tegen een laag tarief. In geïsoleerde gevallen kan dystrofie van de nagels is waargenomen bij patiënten met dit type epidermale naevus.
Diagnose
De diagnose van epidermale naevus wordt aanvankelijk gesteld door visuele diagnose. Bij aangeboren vormen wordt de huidafwijking onmiddellijk na de geboorte opgemerkt. Epidermale naevi worden echter meestal gediagnosticeerd jeugd Net als alle andere moedervlekken, moet de maligniteit van de veranderingen worden uitgesloten door histologie Differentieel, psoriasis en licher ruber moet worden overwogen. Histopathologisch gezien verschijnt de epidermale naevus als acanthotische verdikking van de epidermis, meestal geassocieerd met hyperkeratose Bij patiënten met pruritus kan ook lymfatische infiltratie van de dermale huidlagen worden waargenomen. De prognose is uitstekend voor patiënten met geïsoleerde epidermale naevus. Er is meestal geen risico op degeneratie.
Complicaties
Een epidermale naevus wordt een dermatologische misvorming genoemd. De meestal aangeboren afwijking komt voort uit de pigmentcellen van de huid en heeft goedaardige eigenschappen. In de volksmond staat het symptoom bekend als een moedervlek of mol. De epidermale naevus vertoont zich zowel in een gestreepte tot vlekkerige als beige-kleurige uitdrukking. Soms is de aangetaste huidlaag donkerbruin gespikkeld en enigszins verdikt. Afhankelijk van de manifestatie is er op dit punt keratinisatie van het buitenste en binnenste orgaanoppervlak van de huid. Het symptoom kan in de loop van de jaren subtypes ontwikkelen, waarvan sommige variëren met andere klinische beelden. Naast het aangeboren moedervlekzijn er varianten die optreden als gevolg van immuunstoornissen, milieufactoren of hormonaal. Gewoonlijk is een epidermale naevus vrij van complicaties. Sommige moedervlekken kunnen echter gepaard gaan met ernstige jeuk, met littekens tot gevolg. Als bijkomend symptoom kunnen getroffen personen een malgroei van de nagels De feitelijke complicatie is meer cosmetisch. Als de moedervlek zich in het zichtbare gedeelte van de hoofd, nek of decolleté, wordt het als storend beschouwd, vooral als het onaantrekkelijk verhoornd, verheven of aanzienlijk littekens vertoont. In dit geval wordt de huidlaesie verwijderd. Als de laesie te uitgesproken is of de symptomen terugkeren, moet de procedure mogelijk worden herhaald.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als er veranderingen zijn in het algemene uiterlijk van de huid, moet een arts worden geraadpleegd. Als de huidvlekken zich verspreiden of in intensiteit toenemen, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Bij jeuk of een onaangenaam huidgevoel is een bezoek aan de dokter aan te raden. Indien open wonden ontwikkelen, moeten ze steriel worden behandeld. Als dit niet in alomvattende mate kan worden gegarandeerd, medisch wondverzorging moet gezocht worden. Germs kan het organisme binnendringen via de open plekken op het lichaam, wat kan leiden voor verdere ziekten. In ernstige gevallen is er een risico op bloed vergiftiging en dus levensbedreigend voorwaarde Een arts moet tijdig worden geraadpleegd zodra de malaise, koorts, duizeligheid of er ontwikkelt zich een algemeen gevoel van ziekte. Als er huidverkleuring, zwelling of innerlijke rusteloosheid is, moet een arts worden geraadpleegd. Als er zowel emotionele als mentale beperkingen optreden als gevolg van het veranderde uiterlijk van de huid, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Bij sociale terugtrekking, verminderd welzijn, schaamte of een depressieve stemming is het raadzaam om contact op te nemen met een arts of therapeut. Als er gedragsproblemen, slaapstoornissen of verminderde prestaties zijn, is een arts nodig. Als de betrokkene de huidafwijkingen wil laten verwijderen, dient hij of zij contact op te nemen met een chirurg en uitgebreide informatie te krijgen over de cosmetische ingreep en de mogelijkheden ervan.
Behandeling en therapie
Omdat epidermale naevus vaak aangeboren is en dus grotendeels te wijten lijkt te zijn aan genetische factoren, is er geen oorzakelijk verband therapie bestaat. Symptomatische behandeling is mogelijk, maar niet verplicht. Symptomatische behandeling maatregelen worden gebruikt in de context van huidafwijkingen, bijvoorbeeld wanneer de patiënt de moedervlek als cosmetisch hinderlijk ervaart. Bovendien symptomatisch therapie kan nuttig zijn bij meer of minder ernstige jeuk. Patiënten met jeukende naevi wordt geadviseerd hun moedervlek niet te krabben. Omdat jeuken huidletsels de kwaliteit van leven van patiënten in meer of mindere mate kan beïnvloeden, wordt in dit geval vaak excisie aan de getroffen personen voorgesteld. Excisie is een invasief behandelingsmodel. Bij de procedure wordt de moedervlek operatief verwijderd door een dermatoloog. Kleinere naevi kunnen binnen enkele minuten worden verwijderd plaatselijke verdoving Voor epidermale naevi in het gezicht of grotere naevi voert een plastisch chirurg meestal de excisie uit. Na volledige verwijdering voert de chirurg in dit geval meestal een esthetische defectsluiting uit. De defecte sluiting wordt meestal uitgevoerd door lokale verplaatsing van de huid, vooral in het gezicht. Bij grote veranderingen in de epidermis wordt een seriële excisie uitgevoerd. De verwijdering vindt dus plaats in herhaalde procedures, stretching de omringende huid stuk voor stuk met behulp van huidexpanders. Het resulterende defect wordt uiteindelijk gecompenseerd met de uitgerekte huid.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van epidermale naevus is gunstig. Het is een goedaardige verandering in het uiterlijk van de huid die normaal gesproken geen mutaties vertoont gedurende de levensduur. Hoewel de huidverandering genetisch is en er daarom geen oorzakelijk verband is therapie, de epidermale naevus heeft in de meeste gevallen geen medische ziektewaarde. Behandeling is meestal alleen nodig als de getroffen persoon emotioneel leed voelt vanwege de visuele opvallendheid en de noodzaak tot actie ziet. In het geval van complicaties zoals jeuk of een psychische stoornis, wordt het verwijderen van de huidverandering uitgevoerd in een routinematige chirurgische ingreep. De procedure wordt lokaal uitgevoerd en is binnen enkele minuten voltooid. Zodra het daaropvolgende proces van wond genezen voltooid is, kan de patiënt symptoomvrij worden ontslagen. In zeldzame gevallen treden onregelmatigheden in littekenvorming op. Deze verslechteren de gunstige prognose, evenals onverwachte verstoringen in de wond genezen werkwijze. Hoewel laserbehandeling littekens aanzienlijk kan verbeteren, kan onregelmatigheid in wond genezen draagt het risico van bloedvergiftiging Dit heeft een potentieel levensbedreigend beloop en moet daarom zo snel mogelijk door een arts worden behandeld en intensieve medische zorg krijgen. Een uitgestelde medische behandeling zal leiden tot vroegtijdig overlijden van de patiënt door bloedvergiftiging.
het voorkomen
Epidermale naevus kan tot op heden niet volledig worden voorkomen. Vermijden van stimulerende prikkels zoals UV-licht en controle van hormonen evenwicht helpt meestal alleen met mate als er een genetische aanleg aanwezig is.
Nazorg
Bij deze ziekte is de maatregelen van de nazorg is zeer beperkt of zelfs onmogelijk. Ze zijn echter meestal ook niet nodig als de ziekte niet behandeld hoeft te worden. Eerst en vooral is een snelle en vooral vroege diagnose erg belangrijk om de ziekte goed te behandelen en de symptomen dienovereenkomstig te classificeren. Een zelfstandige genezing kan bij deze ziekte niet plaatsvinden, zodat de getroffen persoon altijd afhankelijk is van een medisch onderzoek. Aangezien deze ziekte ook een aanzienlijke aantasting van de esthetiek kan veroorzaken, zijn de getroffenen niet zelden afhankelijk van psychologische behandeling. In deze context zijn intensieve en liefdevolle gesprekken met de eigen ouders of vrienden erg nuttig, en ook contact met andere getroffen personen kan in deze context nuttig zijn. Als de symptomen door een chirurgische ingreep worden verwijderd, moet de wond na de ingreep worden beschermd om infectie te voorkomen. Evenzo zijn vervolgcontroles erg belangrijk om ervoor te zorgen dat genezing ook zonder ongemak verloopt. Gewoonlijk vermindert deze ziekte de levensverwachting van de getroffen persoon niet en niet verder maatregelen van een follow-up zijn noodzakelijk.
Wat u zelf kunt doen
In elk geval moet een epidermale naevus worden opgehelderd door een arts en vervolgens indien nodig worden behandeld. Symptomatische therapie is niet verplicht, maar er moet actie worden ondernomen tegen de individuele symptomen om ernstige complicaties te voorkomen. Strikte hygiënemaatregelen helpen bij jeuk. Het aangetaste huidgebied wordt het best beschermd tegen irriterende invloeden zoals huidverzorgingsproducten or koud Speciale remedies uit de natuurlijke geneeskunde verlichten het ongemak. Bijvoorbeeld een zalf gemaakt van kamille extract dat rechtstreeks op de huidlaesie wordt aangebracht, is effectief gebleken. Als verder huidveranderingen optreden, kan er een ernstige onderliggende oorzaak zijn die eerst moet worden gevonden en verholpen. Als een hormonale aandoening de oorzaak is, moet mogelijk hormoontherapie worden toegediend. In de meeste gevallen is het echter voldoende om iemands levensstijl en te veranderen stress te verminderen, bijvoorbeeld. Een gezond en evenwichtig dieet is ook effectief bij de behandeling van hormonale stoornissen, evenals stoornissen van de immuunsysteem Als de symptomen te wijten zijn aan een vitamine D tekort, moet de stof worden aangevuld via de dieet Als deze maatregelen geen effect hebben, moet de epidermale naevus opnieuw naar de arts worden gebracht.
