Bevacizumab is een van de middelen die worden gebruikt om te behandelen kanker Het is een gehumaniseerd monoklonaal antilichaam.
Wat is bevacizumab?
Bevacizumab is een van de middelen die worden gebruikt om kankers te behandelen, zoals borstkanker. Bevacizumab wordt beschouwd als een belangrijk therapeutisch middel voor kanker Het actieve ingrediënt wordt gebruikt om verschillende soorten te behandelen kanker, waaronder borstkanker, colorectale kanker, alvleesklierkanker en prostaat kanker. Bevacizumab werd in 2005 goedgekeurd. Het monoklonale antilichaam is dus een van de recentere behandelingsmiddelen. Het medicijn is tot op heden echter met aanzienlijk succes gebruikt. Naast de behandeling van kanker zijn er ook andere indicaties denkbaar. Zo wordt het medicijn soms toegediend tegen leeftijdsgebonden maculaire degeneratie van de ogen.
Farmacologische werking
Kanker is een van de meest verraderlijke ziekten van dit moment. Het resulteert dus in een ongecontroleerde groei van de lichaamscellen. Naarmate het vordert, verdringen de kankercellen het gezonde weefsel steeds meer, wat uiteindelijk leidt tot de ontwikkeling van een kwaadaardige (kwaadaardige) tumor. In tegenstelling tot gewone cellen blijven kankercellen zich delen. Bij sommige tumoren splitsen de kankercellen zich af en verspreiden zich, zodat ze via het lymfestelsel of de bloedbaan andere organen kunnen bereiken en deze ook kunnen beschadigen. In dergelijke gevallen spreken artsen van dochtertumoren of metastasen Op deze manier verspreidt de kanker zich steeds meer door het lichaam en leidt in de laatste fase uiteindelijk tot de dood van de patiënt. Om de tumor te laten groeien, het is afhankelijk van een onafhankelijke bloed levering. Het heeft dus veel nodig zuurstof en voedingsstoffen voor zijn snelle groei. Voor dit doel maakt de tumor de boodschappersubstantie VEGF aan. Dit bindt zich aan een receptor, wat resulteert in de vorming van bloed schepen Bevacizumab wordt gebruikt om de groei van de tumor tegen te gaan. Het antilichaam, dat wordt geproduceerd door gentechnologie, blokkeert de receptoren zodat de VEGF-boodschapper er niet langer aan kan binden. Op deze manier wordt de vorming van bloed schepen kan worden gestopt. Deze eigenschap maakt bevacizumab een angiogeneseremmer. Omdat de aanvoer van voedingsstoffen en zuurstof stopt, stopt de kankertumor uiteindelijk met groeien. Een bijkomend effect van bevacizumab is het verzegelen van bloed schepen, waardoor wordt voorkomen dat vloeistof in aangrenzend weefsel lekt en de vorming van oedeem (water retentie in het lichaam). Bevacizumab is ook effectief in het menselijk oog. De stof in het netvlies voorkomt bijvoorbeeld de groei van lastige bloedvaten. Hetzelfde geldt voor de accumulatie van water retentie in de macula. Bevacizumab wordt toegediend via een infuus. Op deze manier komt het medicijn onmiddellijk in de bloedbaan en verspreidt het zich met hoge snelheid door het organisme. Omdat bevacizumab een eiwitstructuur heeft, kan de geleidelijke afbraak door het hele lichaam plaatsvinden.
Medische toepassing en gebruik
Bevacizumab wordt gebruikt voor de therapie van verschillende kankers. Het medicijn wordt bijvoorbeeld toegediend in combinatie met chemotherapie For dikke darm kanker of rectumkanker Het medicijn is ook geschikt voor de eerste behandeling van borstkanker geassocieerd met metastasen bij gebruik met het cytostatische medicijn paclitaxel or capecitabine. Samen met chemotherapie, wordt bevacizumab ook gebruikt tegen bronchiale kanker. In dit geval beperkt het toepassingsgebied zich echter tot vergevorderde dochtertumoren die niet meer operabel zijn. Andere kankers die kunnen worden behandeld met het monoklonale antilichaam omvatten carcinomen van het eileiders, eierstokken or buikvliesevenals nier kanker, prostaat kanker en long kanker. Experimenteel kan bevacizumab ook worden toegediend om vasculaire neoplasmata in de netvlies van het oog De stof wordt gebruikt om te behandelen macula-oedeem of leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD). Hiervoor injecteert de arts het bevacizumab in het glaslichaam van het oog, wat leidt tot een groeistop en soms zelfs tot een afname van de schadelijke bloedvaten. Aangezien bevacizumab echter nog niet is goedgekeurd voor oogheelkundige behandelingen, is het gebruik ervan tot dusver niet op het etiket vermeld. Bevacizumab mag alleen worden toegediend door gekwalificeerd medisch personeel. De aanbevolen dosis is 5 tot 15 milligram per kilogram lichaamsgewicht.Administratie is met tussenpozen van drie weken als onderdeel van een infusie die ongeveer 90 minuten duurt.
Risico's en bijwerkingen
Ongeveer tien procent van alle patiënten krijgt nadelige bijwerkingen na inname van bevacizumab. De meest voorkomende zijn diarree, constipatie, misselijkheid, braken, 피로gevoelens van zwakte, hoge bloeddrukoogaandoeningen, intestinale bloeding, neusbloedingen, hoofdpijn, rhinitis, koorts, verkleuring van de huid, droge huid, huid ontsteking, of zelfs gastro-intestinale ruptuur. Bovendien, abcessen, pijn in de buik, bloedarmoedeflauwvallen, infecties, spierzwakte, ademhaling moeilijkheden, uitdroging of lusteloosheid behoren tot de mogelijkheden. In het ergste geval is een hart- aanval of beroerte dreigt. Uitgebreid ontsteking van het oog kan gebeuren. Als de patiënt immuunsysteem al verzwakt is, bestaat er een risico op infectie van de weke delen. De therapie moet dan onmiddellijk worden gestopt. Als de patiënt overgevoelig is voor bevacizumab, mag het medicijn niet worden gebruikt. Hetzelfde geldt voor overgevoeligheid voor mens of dier antilichamen of als metastasen aanwezig zijn in de hersenen Het gebruik van bevacizumab moet ook tijdens de behandeling worden vermeden zwangerschap, aangezien dierstudies aanzienlijke schade aan de pasgeborenen hebben aangetoond. Evenzo dient de behandeling van kinderen en adolescenten te worden onthouden, aangezien er nog niet voldoende gegevens zijn voor hun therapie. Interacties tussen bevacizumab en andere drugs zijn ook denkbaar. Bijvoorbeeld gezamenlijk gebruik van de stof met andere antikankermiddelen zoals sunitinib moet worden vermeden vanwege het risico op veranderingen in kleine bloedvaten.
