Introductie
De verandering van tanden bij een kind beschrijft het proces waarin de melk tand (1e tandstelsel) worden vervangen door de tanden van het permanente gebit (2e gebit). Het kind wordt normaal gesproken tandeloze geboren. Dit dient waarschijnlijk ter bescherming van het kind, maar bovenal ter bescherming tegen verwondingen veroorzaakt door de moeder tijdens de borstvoeding.
In zeldzame gevallen kunnen er bij de geboorte al tanden aanwezig zijn, dan spreekt men van natuurlijke tanden. Meestal de onderkaak tanden zijn aangetast. Deze tanden zijn meestal niet goed gevormd en erg mobiel.
Om te beschermen tegen inslikken en ook om borstvoeding mogelijk te maken, wordt aanbevolen om deze natuurlijke tanden te laten trekken. In de regel wordt het kind echter tandeloze geboren. Na zes tot acht maanden breken de onderste snijtanden als eerste door.
De penetratie van tanden door het slijmvlies van de mond is in de meeste gevallen pijnlijk voor het kind. De pijn kan worden verlicht door bijvoorbeeld bijtringen te gebruiken. De bovenste snijtanden, melkkiezen en hoektanden volgen.
Meestal na twee jaar +/- 6 maanden allemaal melk tand zijn doorgebroken. De melk tand bestaan in totaal uit 20 tanden. Elke zijde bestaat uit vijf tanden, dwz twee snijtanden, één hoektand en twee melkkiezen.
Door de tandenwisseling bij het kind worden de melktanden nu verplaatst door de tanden van de blijvende tandstelsel en eruit vallen. In de boven- en onderkaak bevinden de blijvende tanden zich ook vanaf de geboorte, maar deze ontwikkelen zich later en langzamer. De blijvende tanden ontwikkelen zich met het ouder worden en groeien naar de maxillaire sinus.
Deze groei leidt ertoe dat de wortels van het melktandje beginnen op te lossen (resorberen). Als gevolg hiervan gaan ze later wankelen en vallen ze eruit of trekken baby's ze vaak zelf uit, deze tanden worden vervangende tanden genoemd. In de permanente tandstelsel er wordt onderscheid gemaakt tussen vervangende tanden en groeitanden.
Inkomende tanden breken door achter de tanden van het primaire gebit. Ze vervangen geen tanden, maar vergroten het aantal tanden in totaal. De eerste tand van het permanente gebit is een wastand.
Het heet een 6-jaar kies. Het breekt achter de bladverliezende kiezen en is een zeer belangrijke tand voor een permanent gebit. Het 6-jarige kies bevindt zich in het permanente gebit in het kauwcentrum.
Het is daarom vooral belangrijk dat ouders aandacht besteden aan de mondhygiëne van hun kind en ondersteun hem / haar hierin. De onderste en bovenste snijtanden volgen als eerste vervangende tanden. Op de leeftijd van ca.
10 jaar vervangen de zogenaamde premolaren, de melkkiezen, ze. De premolaren zijn een nieuw type gebit, dat bij melktanden niet voorkwam. De lagere hoektand tand breekt meestal door vóór de bovenste.
Op de leeftijd van twaalf jaar breken de kiezen door achter de 6-jarige, de tweede kies van het blijvende gebit. De laatste tand van het blijvende gebit, de verstandskies, heeft individuele doorbraaktijden en daarom kan geen exacte prognose worden gegeven. In sommige gevallen is het verstandskies barst nooit helemaal uit.
