Voedsel speelt een cruciale rol in het dagelijks leven. Het is dan ook niet verwonderlijk als in deze context steeds meer mensen last hebben van eetstoornissen of eetstoornissen. In de moderne tijd hebben vooral de media en de economie een ideaalbeeld gecreëerd dat door veel mensen wordt nagebootst. Zo komt het dan tot gevolg dat het op het gebied van de voeding steeds weer tot gedragsstoornissen komt.
Wat zijn eetstoornissen?
An eetstoornis of eetstoornis is elk abnormaal eetgedrag. Er zijn echter verschillende vormen van eetstoornissen. Een van de meest voorkomende is anorexia nervosa, ook wel anorexia genoemd. Lijders hebben een sterke angst om aan te komen en proberen deze angst het hoofd te bieden door voedsel te weigeren. Patiënten met anorexia nervosa zijn ofwel ernstig ondergewicht of drastisch afvallen in een korte tijd. Een ander eetstoornis is boulimia nervosa, ook wel boulimia of eetbuistoornis Het gaat om regelmatige vlagen van hongerige eetlust, waarbij patiënten in korte tijd grote hoeveelheden voedsel eten. Ze moeten dan overgeven om gewichtstoename te voorkomen. Sommige patiënten braken echter bijna elke maaltijd, ongeacht eetaanvallen. Deze vorm van boulimia komt vaak samen met voor anorexia Eetbuieneetstoornis bezet een ander gebied van eetstoornissen. Lijders aan deze aandoening eten een onevenredige hoeveelheid voedsel. Ze hebben ook last van eetaanvallen. Als gevolg van de ernstige gewichtstoename kunnen andere ziekten zoals suikerziekte or hoge bloeddruk optreden.
Oorzaken
De oorzaken van een eetstoornis zijn heel verschillend. Oppervlakkig gezien richt bijna elke eetstoornis zich op gewichtsverlies. De oorzaken liggen echter dieper. In veel gevallen spelen kindermishandeling en seksueel misbruik een rol. De eigen persoonlijkheidsstructuur speelt ook een belangrijke rol bij het ontstaan van eetstoornissen. Een laag zelfbeeld, perfectionisme en dwangmatig controlerend gedrag bevorderen de ontwikkeling van ongeordend eetgedrag. Gezinsmoeilijkheden, zoals verstoorde hechting, verwaarlozing of overbescherming, zijn ook gunstig voor eetstoornissen.
Symptomen, klachten en tekenen
Even divers als de vormen van eetstoornissen zijn de symptomen waaraan ze kunnen worden herkend. Het is belangrijk om te weten dat de definitie van "eetstoornissen" een psychologisch geïndiceerd syndroom is. Ziekten met een puur lichamelijke oorzaak, die resulteren in een moeilijke opname of verwerking van voedsel, worden met andere termen aangeduid. Een typisch symptoom van een eetstoornis is een sterke mentale preoccupatie met voedsel en voedselinname. Vrouwen hebben veel vaker last van eetstoornissen dan mannen, maar het ziektebeeld komt ook voor bij mannen. De relatie met normale voedselinname wordt steeds gecompliceerder, de gedachten van de getroffen persoon draaien voortdurend om voedsel. Heel vaak ligt de focus ook op hoe je voedsel zoveel mogelijk kunt vermijden. De omgeving van de getroffen persoon merkt de eetstoornis meestal niet lang op, omdat patiënten hun gedrag heel goed verdoezelen en meestal niet praten over het. In veel gevallen wordt de eetstoornis op een bepaald moment zichtbaar wanneer deze gepaard gaat met dramatisch gewichtsverlies. Veel patiënten willen niet alleen slank zijn, maar ook extreem dun, waardoor ze uiteindelijk anorexia kunnen krijgen. Opvallend hierbij is een sterk subjectieve kijk op en beoordeling van het eigen lichaam. Nu al opvallend slanke mensen spreken er vol van over dat ze ten koste van alles moeten afvallen of dat ze te dik zijn.
Diagnose en verloop
De diagnose van eetstoornissen is niet altijd gemakkelijk, vooral omdat de getroffenen zelden inzicht hebben in de ziekte. Getroffen personen vallen meestal op door een sterk gewichtsverlies of -toename of door te zijn ondergewicht De constante preoccupatie met het onderwerp voedsel kan ook opvallen en moet de aandacht trekken. Een specialist kan het vermoeden bevestigen. Dit wordt gedaan door middel van een grondig onderzoek dat een bloed test. Afhankelijk van het type eetstoornis geven bepaalde factoren informatie over het al dan niet aanwezig zijn van een eetstoornis, aangezien het gewicht niet altijd de doorslaggevende factor is. Als er echter duidelijk is ondergewicht or te zwaar en stofwisselingsziekten als oorzaak zijn uitgesloten, is het vermoeden van een eetstoornis duidelijk. Een gedetailleerde diagnose door een psycholoog kan het vermoeden bevestigen. Het beloop van deze ziekte is sterk afhankelijk van het inzicht van de patiënt en van de ernst en mogelijk reeds bestaande secundaire ziekten. Vooral anorexia verloopt vaak fataal, zoals de hart- kan onherstelbaar worden beschadigd door ondervoeding Als de patiënt begrip toont en meewerkt, kan de behandeling succesvol zijn. In veel gevallen echter langdurig en multidisciplinair therapie is nodig om een eetstoornis te genezen.
Complicaties
Personen die aan eetstoornissen lijden, hebben van nature te maken met verschillende problemen en complicaties. De grootste en meest ernstige complicatie is natuurlijk gewichtsverlies, wat logischerwijs optreedt door gebrek aan voedingsstoffen. Het lichaam krijgt niet genoeg energie, dus alle vetreserves zijn op. Bij permanente eetstoornissen verliezen getroffen personen in korte tijd veel gewicht. In het ergste geval kan deze complicatie zelfs leiden tot de dood als het lichaam te weinig voedingsstoffen krijgt. Eetstoornissen worden in de meeste gevallen geassocieerd met herhaling braken In veel gevallen gebeurt dit direct na het eten. De frequente braken kan ernstige irritatie van de slijmvliezen en keel veroorzaken. In bijzonder slechte gevallen kunnen zelfs de longen permanent worden beschadigd. Bij getroffen personen die aan een eetstoornis lijden, het geheel immuunsysteem is natuurlijk enorm verzwakt. Dit maakt het menselijk lichaam vatbaarder voor een aantal ziekten. Omdat het lichaam niet belangrijk is vitaminen, infecties komen vaker voor en het herstel is ook vele malen gecompliceerd. Een normale infectie kan gevaarlijke complicaties veroorzaken bij een persoon met eetstoornissen. Zelfs met de juiste medicatie zal de behandeling buitengewoon gecompliceerd en langdurig zijn.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als wordt vastgesteld dat er een eetstoornis aanwezig is, is het niet altijd nodig om direct de huisarts te raadplegen. In veel gevallen, wanneer een eetstoornis wordt herkend, kan de getroffen persoon zelf iets doen. Indien mogelijk moet hij of zij de hulp van familieleden inroepen. Als het een geval van extreem is zwaarlijvigheid, Dwz zwaarlijvigheid, een ziekte die nog niet is opgemerkt, kan ook de reden zijn voor de snelle en overmatige gewichtstoename. Dit moet zeker worden opgehelderd door een medische professional. De dokter kan eveneens informeren over a dieet en verder presenteren maatregelen zoals een maag vermindering. In het geval van eetstoornissen die gepaard gaan met radicaal gewichtsverlies, is het voor sommige patiënten erg moeilijk om zelf weer aan te komen. Allereerst moet men beseffen dat het een ziekte is. Ook in dit geval kunt u het beste een arts raadplegen. Als de zieke wordt bedreigd met ernstige deficiëntiesymptomen, tot het punt van uithongering, is medische hulp absoluut noodzakelijk. Er is meestal een psychische stoornis, waarvan de oorzaak door een specialist moet worden opgehelderd. Om weer aan te komen, is veel geduld nodig, wat bijna onmogelijk is zonder medische ondersteuning.
Behandeling en therapie
De behandeling van een eetstoornis hangt af van de ernst en de gevolgen. In de meeste gevallen intramuraal therapie in geschikte gespecialiseerde klinieken is noodzakelijk. In ernstige gevallen moet eerst fysieke stabilisatie plaatsvinden voordat de eigenlijke onderliggende ziekte kan worden behandeld. In de meeste gevallen is het therapie van een eetstoornis is multidisciplinair en omvat voornamelijk een psychologisch georiënteerde therapie. Er wordt in ieder geval fijnmazige medische zorg verleend, die eventuele gevolgschade bewaakt en behandelt, zoals hart- ziekte, deficiëntiesymptomen of suikerziekte Verder, afhankelijk van de patiënt, andere therapie opties zoals ergotherapie, eettraining, lichaamstherapie, kunstzinnige therapie, revalidatie maatregelen, fysiotherapiekunnen sportprogramma's of begeleid wonen een ondersteunende werking hebben. Het is belangrijk om erachter te komen waar de oorzaak van de eetstoornis ligt en deze weg te nemen of te behandelen. Systemische therapie of gezinstherapie kan hier ook helpen. In ernstige gevallen kan a ziek kind of adolescent moet door het bureau jeugdzorg uit het gezin worden verwijderd.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van een eetstoornis hangt af van verschillende invloedsfactoren, waaronder de vorm van de eetstoornis, het ontstaan van de eerste manifestatie en de ernst van de stoornis. Als er andere psychische aandoeningen bestaan, verslechtert de prognose. De meest ongunstige prognose is voor anorexia nervosa Dit is zelden volledig genezen. Statistisch gezien blijft 1/3 van de patiënten de rest van hun leven eetstoornis, 1/3 lijdt aan verdere ziekten en slechts 1/3 van de getroffenen slaagt erin hun toestand te verbeteren. volksgezondheid Volledig herstel wordt zeer zelden bereikt. Patiënten worden zwaarder, maar blijven meestal hun hele leven ernstig ondergewicht. Ongeveer 10% van de anorexia sterft als gevolg van ondervoeding Hoe jonger een patiënt is bij het begin van de ziekte en hoe vroeger de behandeling wordt gegeven, hoe groter de kans op herstel. Een laag aanvangsgewicht bij aanvang van de therapie verkleint de kans op verbetering. In boulimia nervosa heeft ongeveer de helft van de patiënten een goede prognose. 30% ervaart een chronisch beloop van de ziekte en 20% van de boulimia vertoont weinig verbetering van de symptomen naarmate ze vorderen. Patiënten met eetstoornissen ontwikkelen zich vaak Angst stoornissenverslavende stoornissen of stoornissen in de impulsbeheersing. Hoe vaker de braken zelfopgewekt is, des te meer diepgewortelde boulimie is. Patiënten met anorexia ontwikkelen vaak boulimie in het verdere verloop.
het voorkomen
Een eetstoornis kan niet in de conventionele zin worden voorkomen. Het risico dat een kind of adolescent het ontwikkelt, kan echter worden verminderd door de belangrijkste faciliterende factoren op passende wijze te verminderen. Dit omvat een stabiel en zorgzaam gezin waarin gezonde en versterkende relaties aanwezig zijn. Kinderen die zelfverzekerd en zelfverzekerd zijn en voldoende duurzame gehechtheid hebben, kunnen beter omgaan met tegenslagen en hun eigen zwakheden en zijn daardoor minder vatbaar voor gedragsstoornissen, met name eetstoornissen.
Nazorg
Nadat de therapie is voltooid, is het zinvol om persoonlijke middelen te blijven versterken. Eigenwaarde speelt in dit proces vaak een sleutelrol. Eetstoornissen vaak leiden tot sociaal isolement. Uiterlijk tijdens de nazorg is het dan tijd om oude bekenden te herontdekken en het contact met vrienden en familieleden te versterken. Mensen die tot voor kort aan een eetstoornis leden, hebben in dit kader ook te maken met de vraag hoe openlijk zij met hun eetstoornis willen omgaan. medische geschiedenis Omdat eetstoornissen zich vaak in de adolescentie ontwikkelen, moeten veel getroffen mensen tijdens de nazorg eerst weer leren omgaan op school of in het beroepsleven. Zelfs voor volwassenen kan solliciteren of terugkeren naar de oude baan een uitdaging zijn. Bij nazorg gaat het om gedrag in het dagelijks leven. Dit omvat winkelen, koken en alledaagse huishoudelijke taken. Vaste structuren kunnen helpen om gezonde gedragspatronen in stand te houden die zijn vastgesteld. Psychologische nazorg bestaat voor een groot deel uit terugvalpreventie. Naast de eetstoornis kunnen er ook andere psychische problemen zijn die behandeld moeten worden. Omdat eetstoornissen medische complicaties kunnen veroorzaken, kan medische nazorg ook nodig zijn bij bijvoorbeeld orgaanfalen en -zwakte. De nazorg wordt vaak verdeeld over het einde van psychotherapie en complementair maatregelen zoals zelfhulpgroepen of groepssessies in adviescentra met psychologische begeleiding.
Hier is wat u zelf kunt doen
Wat patiënten zelf kunnen doen om hun eetstoornis te behandelen, is afhankelijk van het type stoornis en de mate waarin de stoornis zich al heeft voorgedaan. Mensen die aan een eetstoornis lijden, moeten echter altijd een arts raadplegen en, indien nodig, beginnen psychotherapie Bij regelmatige, oncontroleerbare eetaanvallen gevolgd door braken is het belangrijk om de oorzaken van de aanvallen te achterhalen. De getroffenen kunnen dergelijke situaties dan vermijden of leren beter met deze uitdagingen om te gaan. Als spanning is de trigger voor eetaanvallen, ontspanning technieken zoals autogene training or yoga vaak al helpen. Als de eetaanvallen vooral 's nachts plaatsvinden, kan het juiste winkelgedrag ervoor zorgen dat de aanslagen niet meer ongehinderd kunnen worden uitgespeeld. Iedereen die aan boulimie lijdt, zou altijd alleen het voedsel voor de huidige dag in huis moeten hebben. In de meeste gevallen kunnen gezonde, caloriearme voedingsmiddelen ook in grotere hoeveelheden worden gekocht. Mensen met anorexia hebben vaak baat bij een dieet plan, dat moet worden opgesteld door een getrainde ecotrofoloog. Als er al deficiëntieverschijnselen zijn opgetreden, het gebruik van dieet supplementen kan handig zijn. Het is vaak gemakkelijker voor anorexia om te consumeren calorieën in vloeibare vorm. Groenteshakes en milkshakes kunnen door toevoeging van grond omgetoverd worden tot een gezonde, energierijke maaltijd noten of zaden. Bijvoorbeeld 100 gram den noten bieden bijna 700 calorieën terwijl het helpt om belangrijke micronutriënten te leveren.
