Duur van de kunstmatige coma
De duur van een kunstmatig coma is erg variabel en hangt van veel factoren af. De getroffenen worden in een kunstmatig bewaard coma tot hun fysieke voorwaarde stabiel is en de oorzaak of onderliggende ziekte kan zonder verdoving onder controle worden gehouden. In de meeste gevallen kan de acute levensbedreigende situatie na enkele dagen en de anesthesie kan worden opgeheven.
In sommige gevallen echter een langere anesthesie is mogelijk. Uiterlijk na ongeveer vier weken wordt een poging gedaan om de kunstmatige te beëindigen coma. Als de intracraniale druk eenmaal is gestabiliseerd, zijn er nauwelijks redenen om de kunstmatige coma in hoofd verwondingen.
Theoretisch is een kunstmatige coma kan gedurende een zeer lange periode worden onderhouden, maar in de meeste gevallen de anesthesie wordt slechts één of twee dagen onderhouden. Hoe langer de kunstmatige coma, hoe groter het risico op gevolgschade. De wekfase is een zeer kritieke tijd en moet nauwlettend worden gevolgd.
De duur van deze wekfase is afhankelijk van de gebruikte anesthetica, de onderliggende ziekte en de duur van het kunstmatige coma. De medicijnen worden slechts langzaam afgebouwd en niet plotseling stopgezet, en zelfs na stopzetting zijn de actieve ingrediënten nog een tijdje in het lichaam van de aangedane persoon aanwezig. ventilatie wordt slechts langzaam verminderd, aangezien het lichaam, vooral na een lange anesthesieperiode, eerst alle lichaamsfuncties weer moet leren beheersen. Deze omvatten ademhaling, bloed druk, hart- tarief en het zout en water evenwicht.
Het ontwaakproces betekent dus een grote belasting voor het nog verzwakte lichaam. Sinds een tracheotomie wordt vaak uitgevoerd in geval van een bijzonder lang kunstmatig coma, dit verlengt het ontwennen van de ventilatoren en dus de herstelfase. Vanuit medisch oogpunt eindigt de wekfase met het verwijderen van de ademhaling buis.
De gepercipieerde periode is echter langer voor de getroffen familieleden, zoals de patiënten er aanvankelijk last van hebben geheugen problemen en zijn nog steeds in de war. De familieleden hebben de neiging om het einde van de ontwaakfase te zien als het moment waarop communicatie met het familielid mogelijk is. De kunstmatige coma is normaal narcose, die voor een langere periode wordt onderhouden.
Theoretisch is er geen tijdslimiet voor dit type anesthesie. De gevolgschade en complicaties nemen echter aanzienlijk toe bij langer onderhoud van de anesthesie. Bovendien ontwikkelen de getroffenen een gewenning aan de medicijnen, waardoor verhoging van de dosering vaak noodzakelijk is.
Dit is slechts tot op zekere hoogte mogelijk. Normaal gesproken houdt een kunstmatige coma niet langer dan vier weken aan. In de meeste gevallen wordt de kunstmatige coma na een paar dagen beëindigd.
De behandelende artsen proberen de duur van het kunstmatige coma zo kort mogelijk te houden en toch het lichaam de tijd te geven dat de onderliggende ziekte zich goed kan stabiliseren. Uiterlijk na vier weken wordt een poging gedaan om wakker te worden, maar dit wordt gestopt als de druk in de hersenen stijgt weer. In dit geval wordt opnieuw anesthesiemedicatie gegeven en wordt de poging om wakker te worden later herhaald.
De staat van verwarring, ook wel overgangssyndroom genoemd, na een kunstmatige coma kan sterk variëren. Sommige getroffen personen zijn na een paar uur of dagen al weer volledig georiënteerd, terwijl anderen er last van hebben geheugen aandoeningen gedurende enkele weken. In zeldzame gevallen ontwikkelt zich een blijvende aandoening. De staat van verwarring wordt beïnvloed door de leeftijd, de algemene voorwaarde van de getroffen persoon en de duur van de anesthesie. Vooral Alzheimerpatiënten worden getroffen.
