Risico's van kunstmatige coma | Kunstmatige coma

Risico's op kunstmatige coma

De risico's van een kunstmatig coma zijn hetzelfde als bij een normaal narcose​ De kans op complicaties neemt echter toe met de duur van het kunstmatige coma​ De eerste risico's bestaan ​​al wanneer de anesthesie wordt ingehuldigd.

Mogelijk is een intolerantie voor een van de anesthetica of een moeilijke ventilatie situatie. In dit geval kan er al een zuurstoftekort optreden als de anesthesist niet kan controleren ventilatie op tijd. Intubatie kan ook leiden tot tandbeschadiging.

De risico's van een langere looptijd van anesthesie zijn hetzelfde als de risico's van langdurig in bed liggen. Er is een risico van trombose, een bloed stolsel dat bloed kan blokkeren schepen, die kunnen uitgroeien tot een longaandoening embolie in de longen. Dit is een acuut levensbedreigende situatie, omdat niet genoeg zuurstof de organen bereikt.

Lange periodes van ziekenhuisopname verhogen ook het risico op longontsteking, die ook levensbedreigend kunnen zijn bij reeds verzwakte personen. In zeldzame gevallen is de gecontroleerde kunstmatige coma kan uitgroeien tot een echte coma waarvan het einde niet meer gecontroleerd kan worden bewerkstelligd. Naast de risico's van kunstmatige comacomplicaties van de onderliggende ziekte moeten echter altijd worden verwacht bij de getroffenen.

Gevolgschade van een kunstmatige coma

Net als bij een kortere anesthesie, wordt langdurige anesthesie ook geassocieerd met mogelijke late effecten en complicaties. De kans op late effecten neemt toe met de diepte van de anesthesie en de duur van de anesthesie, daarom kunstmatige coma leidt vaker tot late effecten dan kortdurende anesthesie tijdens een operatie. Ook de leeftijd en de onderliggende ziekte van de getroffen persoon hebben een grote invloed op de kans op complicaties.

Een veelvoorkomend gevolg van anesthesie, en dus ook van kunstmatige coma, is een overgangssyndroom. Dit is een toestand van verwarring na het ontwaken uit coma. In de meeste gevallen is dit voorwaarde verdwijnt binnen een paar dagen, maar vooral na een langer kunstmatig coma wordt de periode van het passage-syndroom verlengd. de getroffenen rapporteren van enkele weken waarin ze moeite hebben met concentreren en geheugen hiaten, en in sommige gevallen geen familieleden herkennen.

Bij sommige getroffen personen dit voorwaarde komt ook tot uiting in agressief gedrag, daarom wordt in de wekfase vaak een fixatie gebruikt om de getroffen personen te beschermen. Een verdere complicatie kan worden veroorzaakt door interacties met eerdere medicatie van de getroffen persoon. Omdat bij ernstige verwondingen een kunstmatige coma wordt gebruikt, is het vaak niet mogelijk om de anesthesie in detail te bespreken en te plannen en kent de anesthesist de patiënt niet. medische geschiedenis.

In dit geval kunnen de gevolgen alle kanten op gaan, afhankelijk van het type medicatie. Om dezelfde reden is de getroffen persoon niet altijd vastend, wat kan leiden tot een moeilijk ventilatie situatie. In beide gevallen zijn de gevolgen van narcose in het algemeen en niet specifiek van langdurige anesthesie.

De interacties kunnen er ook voor zorgen dat de patiënt in een echte coma terechtkomt, die niet kan worden beëindigd door een overloop van medicatie. Dit is een normale beschermende functie van het lichaam in de stressvolle en bedreigende situatie. Vooral in de ontwaakfase kunnen verdere lichamelijke complicaties optreden.

Omdat tijdens het kunstmatige coma alle lichaamsfuncties kunstmatig worden gecontroleerd, kan het lichaam problemen hebben om deze functies weer over te nemen. Dit omvat met name de regulering van ademhaling, bloed druk en hart- tarief. Bovendien kan de lange periode van ziekenhuisopname leiden tot trombose, bloed stolsels in de benen of ander bloed schepen, die meestal worden voorkomen door medicatie.

Zo'n trombose kan ook leiden tot een longaandoening embolie, wat een acuut noodgeval is. De late effecten van een kunstmatige coma kunnen pas worden beoordeeld als alle medicatie door het lichaam is afgebroken. Ook de gevolgschade van de basisziekte kan pas worden ingeschat nadat de gevolgen van de anesthesie zijn verdwenen. Vooral in het geval van hersenen verwondingen of zuurstofgebrek, dan is het noodzakelijk om neurologisch na te gaan welke gevolgen de getroffen persoon zal behouden.