Divertikels in de darm worden vooral in de dikke darm aangetroffen. Als zich in de dikke darm verschillende divertikels hebben ontwikkeld, wordt dit klinische beeld ook wel genoemd diverticulose Divertikels in de dunne darm, aan de andere kant, komen zelden voor en de getroffen persoon heeft meestal geen klachten.
Wat zijn divertikels in de darm?
Bij divertikels in de darm puilt de darmwand naar buiten uit. De divertikels (uitsteeksels) komen voor in zowel de grote als dunne darm Divertikels in de darm verwijzen naar uitsteeksels van de darmwand, die vooral in de dikke darm voorkomen. In sommige gevallen zijn ze aangeboren. Ze kunnen zich echter ook in de loop van het leven ontwikkelen. De geneeskunde maakt een onderscheid tussen echte en niet-echte divertikels. Echte divertikels zijn uitsteeksels in elk deel van de darmwand. Meestal zijn ze aangeboren en komen ze alleen in geïsoleerde gevallen voor. Zogenaamde niet-echte divertikels zijn alleen uitsteeksels in de binnenste lagen van de darmwand. Ze zijn niet aangeboren, maar ontwikkelen zich in de loop van de tijd. Deze divertikels in de darm ontwikkelen zich in zwakke delen van de darmwand en puilen naar buiten, waardoor divertikels verschijnen.
Oorzaken
Er zijn veel oorzaken van divertikels in de darm. Het exacte vormingsproces is nog steeds niet volledig begrepen. Medische experts vermoeden een interactie tussen verhoogde druk in de darm en zwakte van de darmwand. Er zijn gaten in de spierlaag in de darmwand, waarin bloed schepen rennen. Met de leeftijd, de achteruitgang van de bindweefsel neemt toe, zodat de gaten gevoeliger worden. Als de druk in de darm toeneemt, kan de slijmvlies wordt door de zwakke plekken gedwongen. Divertikels ontwikkelen zich. Dit uiterlijk wordt begunstigd door een dieet weinig vezels. Het gedeelte voor de rectum wordt het meest beïnvloed door diverticulaire formatie. Divertikels in de darm komen in dit gebied vaker voor omdat de veroorzakers van zwakte van de darmwand en druk er samen in voorkomen.
Symptomen, klachten en tekenen
In de meeste gevallen veroorzaken divertikels in de darm geen symptomen. Als de divertikels echter ontstoken raken, pijn in de buik zet in. Afhankelijk van het type divertikels, treedt het ongemak op in de linker onderbuik of in de rechter midden- of onderbuik. In de meeste gevallen is het pijn neemt af na stoelgang. Tegelijkertijd kunnen spijsverteringsstoornissen optreden. Veel patiënten hebben er last van constipatie, diarree, erge, ernstige winderigheid of een retentie van de ontlasting. Uiterlijk kan dit zich manifesteren door een drukpijnlijke verharding in de buikholte. Deze zogenaamde "roller" houdt meestal een paar dagen tot een week aan en verdwijnt dan vanzelf. De symptomen van diverticulose worden begeleid door koorts en een algemeen gevoel van ziekte. Als de ziekte niet wordt behandeld, kunnen er meer symptomen optreden. Mogelijke gevolgen zijn onder meer darmperforatie, buikvliesontsteking, darmvernauwing en de vorming van abcessen. Bovendien bloeden in de darm en de vorming van fistel traktaten kunnen voorkomen. Al deze klachten gaan gepaard met toenemend ongemak. In de regel kan de getroffen persoon niet meer presteren en voelt hij zich lusteloos en vermoeid. diverticulosis kan op basis van deze duidelijke signalen snel worden gediagnosticeerd.
Diagnose en verloop
Divertikels in de darm (diverticulose) vereisen een grondige diagnostische procedure om kwaadaardige darmtumoren uit te sluiten. De diagnose begint met een nauwkeurige beschrijving van de symptomen. Vervolgens, met de hulp van een colonoscopie en een Röntgenstraal contrastmiddel onderzoek, andere ziekten zoals prikkelbare darm syndroom or dikke darm kanker kan worden uitgesloten. Een ontsteking van de divertikels is al te zien na a bloed test. Het aantal wit bloed cellen wordt verhoogd en een hoge sedimentatiesnelheid van de bloedcellen is merkbaar. Als het ontsteking is al uitgezaaid naar de urinewegen blaasworden witte of rode bloedcellen in de urine aangetroffen. Ultrageluid onderzoek, computertomografie of MRI worden ook gebruikt voor nader onderzoek van de ontstoken divertikels. Het beloop van dit ziektebeeld laat zich doorgaans probleemloos zien. Als behandeling van de divertikels in de darm noodzakelijk is, is de getroffen persoon symptoomvrij na consistent therapie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als de divertikels in de darm ontstoken raken, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen.Buikpijn, die meestal optreedt in de linker onderbuik, indigestie en ook koorts wijzen op een dergelijk ontstekingsproces - dan is het essentieel om medisch advies in te winnen. Als symptomen van buikvliesontsteking or darmobstructie optreden, moet de spoedarts worden ingeschakeld. Evenzo als bloed wordt opgemerkt in de ontlasting of als er een darmbreuk is. Aangezien deze complicaties levensbedreigend zijn, moeten ze in het ziekenhuis worden behandeld. Daar worden - indien nog niet gedaan - ook de divertikels in de darm als oorzaak geïdentificeerd. Na de diagnose moet de patiënt ongeveer één tot drie weken in het ziekenhuis blijven. Afhankelijk van de ernst van de ontsteking, kan een operatie nodig zijn om een wonden Om een dergelijk ernstig beloop te vermijden, vooral hoogrisicogroepen - inclusief mensen die een bijzonder vezelrijke voeding eten dieet of ouder zijn dan 70 jaar en patiënten met bestaande darmaandoeningen - dienen medische hulp in te roepen wanneer ze voor het eerst symptomen van intestinale divertikels ervaren.
Complicaties
Divertikels in de menselijke darm zijn meestal onschadelijk van aard. In sommige gevallen kunnen ze dat echter wel leiden tot complicaties, waarvan sommige ernstig zijn. Wanneer er heel veel divertikels in de darm worden aangetroffen, wordt dit diverticulose genoemd. In 80 procent van de gevallen is dit het geval voorwaarde treedt op zonder symptomen. In sommige gevallen treden echter ontstekingsprocessen op. Het gevolg is een zogenaamd diverticulitis. Als zoiets diverticulitis wordt vermoed, dient onmiddellijk een arts te worden geraadpleegd. Indien onbehandeld, kan dit type ontsteking leiden tot ernstige complicaties. De ontstoken divertikels kunnen fistels en abcessen vormen die dat kunnen leiden tot verdere problemen. Een bijzonder ernstige complicatie is de vernauwing van de darm. Dit kan zo ver gaan dat het een volledige blokkering van de darm veroorzaakt. In dit geval is er een zogenaamde lleus aanwezig. Een ander mogelijk gevolg is een darmruptuur. Dit moet onmiddellijk worden behandeld. Indien onbehandeld, kan dit een fatale afloop hebben. Als de ontsteking verder omhoog gaat, infiltratie van de buikvlies is mogelijk. Illeus evenals ontsteking van de buikvlies kan leiden tot een levensbedreigende toestand van schokken Andere mogelijke complicaties hebben betrekking op de behandeling van dezelfde aandoeningen. Chirurgie van de darm of buikvlies kan resulteren in fistel vorming, pus verzameling, weefselschade en infectie.
Behandeling en therapie
Behandeling van divertikels in de darm hangt af van het mogelijke ongemak en de mate van ontsteking van de uitstulpingen. Als het voorwaarde is symptoomvrij, er is geen speciale behandeling nodig. Als de getroffen persoon echter lichamelijke klachten heeft, maatregelen het reguleren van de ontlasting kan de symptomen verbeteren. Een combinatie van een dieet rijk aan voedingsvezelsvoldoende vochtinname en dagelijkse lichamelijke activiteit is hiervoor bijzonder geschikt. Als er echter complicaties zoals een ontsteking aanwezig zijn, zijn de behandelingsmethoden anders. In het geval van milde ontsteking van de divertikels, conservatief therapie bestaat uit nemen antibiotica en krampstillend drugs Als de ontsteking erg ernstig is, wordt de patiënt behandeld als een intramurale patiënt. Alleen op deze manier kan de voorwaarde uitgebreid worden onderzocht en behandeld. Chirurgische ingreep is ook mogelijk als therapie Dit wordt aanbevolen als de ontsteking een darmruptuur heeft veroorzaakt of als ernstige diverticulaire bloeding niet kan worden gestopt. Voor dit doel kan het nodig zijn om het gehele aangetaste deel van de darm chirurgisch te verwijderen. Een dergelijke operatie waarbij divertikels in de darm worden vermoed, helpt verder om de aanwezigheid van colorectaal uit te sluiten kanker.
Vooruitzichten en prognose
Vaak blijven getroffen personen lange tijd symptoomvrij. Het verloop van de ziekte hangt sterk af van hoeveel de darm is veranderd. Als er nog geen ontsteking is opgetreden, is de prognose gunstig, maar zelfs een milde ontsteking is in de meeste gevallen nog relatief goed te behandelen. Het wordt moeilijker met een uitgebreidere ontsteking van de divertikels. Hierdoor kan de darmwand worden aangetast en dunner worden. Er bestaat dan een risico dat de darmwand scheurt en afbrandt pus zal zich vormen in de buik. Als dit darmkanaal veroorzaakt bacteriën om zich in de buikholte te verspreiden, bestaat het risico van levensbedreigend buikvliesontstekingBovendien kunnen chronische ontstekingen in de context van diverticulose de darm zodanig samendrukken dat er binnenin een bottleneck ontstaat, wat bevordert darmobstructie als het transport van de darminhoud door de bottleneck wordt geblokkeerd. Een ander risico is dat de ziekte verbindingen kan veroorzaken tussen andere delen van de darm, blaas en vagina, bekend als fistels, die ongemakkelijk zijn voor patiënten en moeilijk te behandelen zijn. Na een succesvol behandelde ontsteking is er een kans van ongeveer 30% dat er weer intestinale divertikels zullen optreden. Als diverticulose op jongere leeftijd optreedt, is meestal op latere leeftijd een chirurgische behandeling vereist.
het voorkomen
Tot op heden zijn de exacte oorzaken van divertikels in de darm onbekend. Medische experts zijn momenteel echter van mening dat een vezelrijk dieet de outpouchings kan voorkomen. Bovendien kunnen voldoende vochtinname en regelmatige lichaamsbeweging de activiteit van de darmen positief beïnvloeden. Meer preventief maatregelen voor divertikels in de darm zijn niet bekend.
Nazorg
Nazorg voor divertikels in de darm (diverticulose) vindt plaats met de internist of gastro-enteroloog, al dan niet in samenwerking met de huisarts. Direct na de therapie, een zacht dieet dat niet extra toevoegt spanning op de darmen van de patiënt is belangrijk. In geval van bloeding of soortgelijke ongebruikelijke gebeurtenissen, dient overleg met de behandelende arts te worden gezocht. Het dieet wordt afgestemd met de arts, maar ook voedingsdeskundigen of diëtisten kunnen hierbij waardevolle hulp bieden. Een dieet rijk aan voedingsvezels in combinatie met voldoende drinken zijn in veel gevallen de optimale samenstelling. Groenten en fruit zijn aan te raden. Winderig of gekruid voedsel, aan de andere kant, evenals alcohol zijn iets dat de getroffen persoon liever moet vermijden om de behandeling na diverticulose aan te vullen met gerichte nazorg. Divertikels kunnen in hun ontwikkeling worden bevorderd door sterk op en te drukken constipatie Daarom moet de ontlasting idealiter zacht en volumineus worden gehouden. Als dit niet kan worden bereikt met een puur vezelrijk dieet, psyllium producten zijn vaak nuttig. Zeker in het kader van nazorg is het echter van belang om het gebruik van psyllium producten vooraf met de behandelende artsen. colonoscopie is zowel nazorg als preventieve zorg. De frequentie wordt ook bepaald door de arts. Het detecteert vroeg of nieuwe divertikels zich weer aan het vormen zijn en kan dus een vroege behandeling mogelijk maken.
Wat u zelf kunt doen
Divertikels in de darm (diverticulosis) zijn een vorm van de ziekte die, naast de klassieke medische therapieën, patiënten ook een hele reeks mogelijkheden biedt voor zelfhulp in het dagelijks leven. Dit komt door het feit dat de ziekte vaak gepaard gaat met of wordt veroorzaakt door chronisch constipatie Het verlichten of, idealiter, volledig elimineren van deze constipatie is een van de belangrijke therapeutische strategieën die ook de actieve en vooral consistente medewerking van de patiënt vereisen om succesvol te zijn. Een belangrijke factor hierbij is voldoende drinken. Het zorgt voor voldoende vocht in de darm en kan helpen voorkomen dat er ontlastingsresten worden afgezet in de divertikels, waar ze kunnen leiden tot ontstekingen (diverticulitis Een vezelrijk dieet heeft hetzelfde effect. Het kan nog effectiever worden gemaakt door huismiddeltjes, zoals het nemen van psyllium kafjes. Daartoe helpt het vaak om overdag over te schakelen van een paar royale maaltijden naar vaker kleinere porties. Naast een bewust dieet kan voldoende beweging ook de symptomen van divertikels in de darm verbeteren. Regelmatige lichaamsbeweging en andere bewegingsintensieve activiteiten verhogen ook de mobiliteit in de darmen. Het voedselpulp kan efficiënter worden getransporteerd en een aanslag in bestaande divertikels kan vaak worden voorkomen. Uithoudingsvermogen sporten zoals zwemmen, wandelen of fietsen zijn bijzonder effectief.
