Diagnose
Om een diagnose te stellen, moet de arts eerst de lokalisatie van de pijn en de ziekte. Hiervoor voert hij eerst een patiëntgesprek, de anamnese. Tijdens dit gesprek kan de patiënt bijvoorbeeld informatie geven over de exacte locatie en intensiteit van de pijn. De arts palpeert vervolgens de patiënt. Als de diagnose onduidelijk is, bloed kan worden genomen om te zien of er ontstekingsparameters zijn toegenomen, of een ultrageluid of CT-scan kan worden uitgevoerd. In bijzonder onduidelijke gevallen kan het ook helpen als de patiënt contrastmiddel gebruikt om de exacte oorzaak van de gastro-intestinale aandoening in de Röntgenstraal afbeelding.
Frequentieverdeling
Gastro-intestinale aandoeningen behoren tot de meest voorkomende ziekten in Duitsland. Appendicitis alleen wordt in Duitsland 127,000 keer per jaar gebruikt. De kans om een divertikel te krijgen en er ziek van te worden neemt toe met de leeftijd en is al 30% voor de 60-jarige. Dus, ziekten van het maagdarmkanaal behoren tot de meest populaire ziekten.
Symptomen
Afhankelijk van welke gastro-intestinale aandoening aanwezig is, kunnen de symptomen heel verschillend zijn:
- Kwaadaardige tumoren, ongeacht in welk deel van het maagdarmkanaal, worden meestal pas laat merkbaar omdat ze geen pijn.
- De reflux oesofagitis manifesteert zich meestal als pijn na boeren, vergeleken met Maagzuur.
- A maag zweer of een maagtumor wordt vaak opgemerkt wanneer de patiënt geen zin meer heeft om alcohol te drinken of wanneer hij vetrijk voedsel, vooral vlees, sterk afwijst. Daarnaast, misselijkheid en braken komen vaak voor.
- Ontstekingsziekten van de dunne of dikke darm manifesteren zich meestal door een veranderde ontlasting, meestal afwisselend diarree (diarree) en constipatie. Daarnaast is er soms hevige pijn in de buikstreek (buik).
- Een divertikel laat zich ook op een vergelijkbare manier voelen, hoewel de pijn hier wordt gekenmerkt door een acute buik, dwz het komt snel en zeer intensief voor.
- Ziekten van de rectum komen vrij vaak voor.
Aambeien treft met name steeds meer patiënten. Patiënten klagen meestal over toenemende jeuk in het gebied van de anus.
- De symptomen van een abces zijn vaak niet specifieker. Omdat het echter een etterende ontsteking is, koorts en rillingen komen meestal voor.
In het geval van een extern zichtbare abces op de billen heeft de patiënt vaak pijn bij het zitten.
- A fistel gaat meestal ook gepaard met een ontsteking en kan onder bepaalde omstandigheden moeilijk te diagnosticeren zijn. Als het fistel bevindt zich in het anale kanaalgebied, veroorzaakt meestal pijn en de afscheiding van bloed en / of pus, die dan vast komt te zitten in het ondergoed.
Alle gastro-intestinale aandoeningen die hier worden genoemd, vereisen een chirurgische ingreep. Bovendien hebben ze meestal ook medicamenteuze behandeling nodig:
- In het geval van een kwaadaardige tumor (carcinoom) moet deze worden verwijderd en eventueel gevolgd door chemotherapie.
- In de vroege stadia van reflux oesofagitisconservatieve therapie is voldoende, maar later wordt een fundusmanchet aangebracht op het bovenste deel van de maag om terugstromen te voorkomen maagzuur.
- Zelfs in het geval van een maagzweer zweeris medicamenteuze behandeling in het begin vaak voldoende, maar in meer ernstige gevallen moet de zweer operatief worden verwijderd.
- In De ziekte van Crohn, is het mogelijk dat de enige behandelingsoptie chirurgische verwijdering van het ontstoken deel van de darm is.
- In colitis ulcerosa, wordt conservatieve therapie ook zo lang mogelijk geprobeerd. Als zich echter complicaties voordoen, kunnen beide delen van de darm, soms zelfs de hele darm dikke darm moet worden verwijderd.
- Een divertikel wordt altijd alleen verwijderd als het problemen veroorzaakt, wat niet altijd het geval is.
- Abcessen, fistels en aambeien worden altijd operatief verwijderd, omdat patiënten daarna meestal klachtenvrij zijn. Er kunnen echter ook ontstekingsremmende medicijnen worden toegediend.
