Delirium tremens is een alcoholopname delirium. Het wordt ook wel genoemd alcoholopname syndroom en behoort tot de mentale en gedragsstoornissen veroorzaakt door alcohol volgens ICD-10.
Wat is delirium tremens?
De term delirium tremens is afgeleid van de Latijnse woorden delirium ("krankzinnigheid") en tremere ("beven"). Het is een complicatie van chronisch alcoholisme​ In de meeste gevallen treedt delier op tijdens alcoholopname​ Het kan echter ook worden veroorzaakt door bedwelming. De dodelijkheid van onbehandeld delirium tremens is 26 procent. Daarom is een spoedopname in een ziekenhuis noodzakelijk als een delier dreigt of begint.
Oorzaken
Delirium tremens is het resultaat van langdurig gebruik alcohol afhankelijkheid. In de meeste gevallen treedt het op tijdens ontwenning. Delirium begint meestal 48 tot 72 uur na de laatste slok alcohol​ Ongeveer vijf procent van alle alcohol verslaafden ervaren minstens één keer in hun leven delirium tremens. De kans op herhaling is hoog met tien tot twintig procent. Het risico op delirium tremens tijdens gecontroleerde alcoholontwenning is minder dan één procent. Delirium wordt vaak veroorzaakt door ziekten die worden veroorzaakt door alcoholgebruik. Alcoholisten hebben vaak last van bloedingen in het maagdarmkanaal, lever cirrose of longontsteking​ Als als gevolg van deze ziekten ziekenhuisopname plaatsvindt en patiënten daar geen alcohol meer krijgen, kan dit leiden tot alcoholisch delier. Delirium wordt veroorzaakt door een onbalans van neurotransmitters. Neurotransmitters zijn boodschappersubstanties die verantwoordelijk zijn voor de signaaloverdracht tussen zenuwcellen van de centrale zenuwstelsel (CZS).
Symptomen, klachten en tekenen
Ongeveer de helft van alle deliria begint met een epileptische aanval​ De aanvallen zijn echter meestal onopvallend, dus worden ze vaak verkeerd geïnterpreteerd als een aan alcohol gerelateerde afwezigheidstoestand. In dit stadium is het alcoholdelirium nog niet voltooid. Het wordt daarom ook wel predelirium genoemd. Binnen een paar dagen ontwikkelt zich het volledige beeld van de ziekte. De klinische symptomen zijn onderverdeeld in psychiatrische, neurologische en vegetatieve symptomen. Psychiatrische symptomen zijn onder meer visueel hallucinaties en angst. Vaak komen deze twee symptomen in combinatie voor. Patiënten zijn gedesoriënteerd in tijd, plaats en situatie. In aanvulling op hallucinaties, komen ook illusoire misvattingen voor. In hallucinatiesnemen patiënten iets waar dat er niet is. Bij een illusionaire misvatting wordt de werkelijkheid verkeerd opgevat en verkeerd geïnterpreteerd. Een typisch neurologisch symptoom is tremor​ Dit is een grof tremor van de handen. Patiënten zijn ook in de war en niet altijd bij bewustzijn. De beperking van het bewustzijn kan evolueren naar coma​ Bovendien beide tonic en clonische convulsies kunnen optreden. Vegetatieve symptomen van delirium tremens zijn onder meer zweten, toegenomen bloed druk, verhoogde ademhalingsfrequentie, en verhoogde pols​ Vegetatieve symptomen kunnen ontsporen, vooral bij onbehandeld delirium tremens. Dergelijke cursussen kunnen fataal zijn. Vijfentwintig procent van alle onbehandelde patiënten overlijdt. De prognose verslechtert bij oudere patiënten en bij patiënten met herhaald delier. De meeste patiënten ervaren echter een duidelijke verbetering van de symptomen na drie tot zes dagen. In individuele gevallen kan delirium tremens echter tot twintig dagen aanhouden. Milde vegetatieve klachten, slaapstoornissen en angst kunnen blijven bestaan. Vaak zijn deze klachten de reden waarom patiënten weer overgaan op alcohol en terugvallen.
Diagnose
De eerste en soms heel duidelijke aanwijzingen voor het stellen van een diagnose worden geleverd door de symptomen. De ziekte moet worden onderscheiden van andere toestanden van agitatie, van febriele delier, van extreme urinaire urgentie, van een overdosis van astma medicatie, vanaf hypoglycemie, Of hersenvliesontsteking​ De eigen medische geschiedenis van de patiënt en die van anderen is ook belangrijk. Hier moet echter op worden gelet, aangezien familieleden uit schaamte de neiging kunnen hebben de symptomen en klachten van de patiënt te verbergen. Een andere diagnostische mogelijkheid is de administratie van alcohol. Dit kan oraal of veneus worden gedaan. Als de klachten van de patiënt echt gebaseerd zijn op delirium tremens, verdwijnen de symptomen binnen enkele minuten.
Complicaties
Delirium tremens leidt in de regel tot ernstige ontwenningsverschijnselen en psychisch ongemak. Deze kunnen ook leiden gedragsstoornissen die de kwaliteit van leven van de patiënt ernstig verminderen en de dagelijkse activiteiten beperken. In veel gevallen leidt delirium tremens tot een terugval en lijdt de patiënt er weer aan alcohol afhankelijkheid. Niet zelden is een epileptische aanval treedt op als gevolg van het delier. De getroffen persoon lijdt aan ernstige angst en zweten. In ernstige gevallen kunnen ook hallucinaties optreden, waardoor de patiënt zich niet meer kan oriënteren en ook het tijdsbesef verliest. De handen trillen en verkrampen. Als delirium tremens niet goed wordt behandeld, kan in het ergste geval de dood optreden. In dit geval treedt de dood op als gevolg van hart- mislukking, zoals de hartslag wordt verhoogd en de bloed de druk is ook verhoogd. Patiënten kunnen 's nachts vaak niet slapen en hebben daarom overdag last van prikkelbaarheid. Als er de eerste dagen geen complicaties zijn, blijven er geen specifieke symptomen optreden. In de regel verdwijnen de ontwenningsverschijnselen na ongeveer een week, zodat de getroffen persoon zichzelf kan spenen van alcohol.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Of delirium tremens levensbedreigende kenmerken aanneemt, hangt af van de geschiedenis en de ernst van alcohol afhankelijkheid, evenals de generaal van de patiënt voorwaarde en symptomen. "Vaak" en meestal onschadelijke ontwenningsverschijnselen zoals hoge bloeddruk, hartkloppingen, trillingen, slaapstoornissen en rusteloosheid verschijnen kort nadat alcohol is gestopt, maar hun intensiteit neemt na twee dagen af. Als er geen verslechtering van de voorwaarde wordt waargenomen tijdens deze fase, is het niet nodig om een ​​arts te raadplegen. Daarentegen treedt delirium tremens, dat bovendien wordt gekenmerkt door hallucinaties, desoriëntatie en vervolgende wanen, pas enkele dagen na het begin van de onthouding van alcohol op. Als deze symptomen optreden, wordt onmiddellijk een arts geraadpleegd. Alleen een specialist in neurologie kan duidelijk bepalen of delirium tremens aanwezig is en of ziekenhuisopname noodzakelijk is. Onttrekking van alcohol zonder specifiek bewijs van delirium tremens kan ook poliklinisch worden uitgevoerd, onder toezicht van een huisarts of zonder medisch toezicht.
Behandeling en therapie
Als delirium tremens wordt vermoed, moet onmiddellijk een spoedarts worden gewaarschuwd. Als de ziekte volledig is, wordt de behandeling meestal gegeven in de intensive care afdeling​ Patiënten zijn vaak erg opgewonden en agressief. Psychotische toestanden komen ook regelmatig voor. Daarom behandeling met sedativa zoals diazepam or clomethiazol is noodzakelijk. Bij het toedienen van deze drugsmoeten patiënten nauwlettend worden gevolgd. De gebruikte stoffen werken de luchtwegen onderdrukt en kunnen ademhalingsstilstand veroorzaken. Afhankelijk van de symptomen kunnen andere medicijnen, zoals haloperidol or clonidine, kan worden toegediend. Voorkomen tonic en clonische ontwenningskrampen, carbamazepine wordt in sommige gevallen voorgeschreven. Alcohol delier kan ook worden onderbroken door intraveneuze toediening administratie van alcohol. Dit therapie wordt meestal alleen gekozen als een andere voorwaarde moet worden behandeld vóór het delier. Een voorbeeld hiervan is bloeding in het maagdarmkanaal. Deze worden alleen maar verergerd door het extra delier. Bovendien is de administratie alcohol heeft alleen effect in het predelirium. Een volledig ontwikkeld delirium tremens is niet te stoppen. De vloeistof en het mineraal van de patiënt evenwicht wordt gelijktijdig gecontroleerd. Getroffen personen moeten worden beschermd tegen zelfverwonding en tegen afkoeling.
Vooruitzichten en prognose
Delirium tremens vertegenwoordigt een acute volksgezondheid situatie die voor veel patiënten een ongunstige prognose heeft. Zonder snelle medische noodhulp eindigt de levensbedreigende aandoening in 30% van de gevallen in het overlijden van de patiënt. De prognose verslechtert naarmate de leeftijd toeneemt, evenals de duur van delirium tremens. Patiënten met herhaald delier worden ook als risicovol beschouwd. Als het risicofactoren uitgesloten kunnen worden en snelle medische zorg mogelijk is, ervaart de patiënt een verbetering in volksgezondheid binnen een paar dagen. Normaal gesproken zijn de symptomen binnen drie tot zes dagen verlicht. Met name bij oudere patiënten duurt het genezingsproces tot drie weken. Bij delirium tremens wordt vaak geen volledige symptoomvrijheid bereikt. Veel patiënten ervaren levenslange beperkingen die in het dagelijks leven een zware last vormen. Slaap of Angst stoornissen optreden, wat kan leiden tot een terugval van de onderliggende ziekte van delirium tremens. Hoe langer het delirium tremens duurt, hoe slechter tegelijkertijd de prognose van de onderliggende ziekte. Dit vergroot de kans op een terugval in alcoholverslaving evenals de herhaling van delirium. Veel patiënten moeten na delirium tremens in een verpleeghuis blijven worden verzorgd, omdat ze vanwege het klinische beeld geen herstel ervaren.
het voorkomen
Delirium tremens kan meestal worden voorkomen door gecontroleerde terugtrekking. Alcoholische patiënten die voor een andere aandoening in het ziekenhuis worden opgenomen, krijgen tijdens de behandeling meestal kleine hoeveelheden alcohol zodat er geen delirium optreedt.
Nazorg
Omdat delirium tremens kan ontstaan ​​tijdens of na het stoppen met alcohol, is de nazorg afgestemd op toekomstig verslavend gedrag. Als iemand verslaafd is aan alcohol, is er meestal een levenslang risico op terugval na ontwenning. Degenen die delirium tremens hebben gehad, zijn meestal al ernstig verslaafd aan alcohol en moeten hun toekomstige levensstijl veranderen om terugval te voorkomen. Vooral na delirium tremens vallen veel patiënten terug in hun alcohol afhankelijkheid binnen het eerste jaar omdat ze oude gewoontes weer oppakken of overweldigd worden door het dagelijkse leven. Het is daarom niet ongebruikelijk dat intramurale revalidatie wordt voorgeschreven als nazorg na ontwenning. Tijdens deze revalidatie leert de patiënt met oude gewoonten te breken en zijn of haar verslavingsgedrag onder controle te krijgen. Ook nazorgbehandelingen bij psychotherapeuten komen veel voor. Met hun hulp leren verslaafden bepaalde gedragsregels om alcoholgebruik in de toekomst te voorkomen. Psychotherapie kan worden gedaan op poliklinische of intramurale basis met specialisten of in een gespecialiseerde kliniek. Er zijn tal van verslavingsadviescentra, gespecialiseerde psychotherapeuten en psychiaters, en zelfhulpgroepen. Deze helpen om terug te keren naar een normaal leven na delirium tremens en ondersteunen een abstinente levensstijl voor de toekomst. Vrij zelden worden medicijnen voorgeschreven als nazorgbehandeling om het verlangen naar alcohol te beteugelen. Regelmatig Grensverkeer en zelfzorg zijn enorm belangrijk na delirium tremens.
Hier is wat u zelf kunt doen
Op het moment dat de getroffen persoon aan delirium tremens lijdt, kan hij heel weinig voor zichzelf doen. Als hij kan, kan hij een ambulance bellen. Dit zal echter vaak moeten gebeuren door mensen in de directe omgeving. Preventief heeft de patiënt verschillende opties die hij kan gebruiken om de aandoening te vermijden. Eerst en vooral is Grensverkeer de hoeveelheid alcohol die in het dagelijks leven wordt geconsumeerd. Een alcoholstoornis ontwikkelt zich over een periode van meerdere jaren. Zodra de getroffen persoon merkt dat hij zijn levensstijl niet meer kan redden zonder alcohol te gebruiken, moet hij al hulp zoeken. Gebeurt dit niet op tijd, dan kan er een delier ontstaan ​​bij een intoxicatie of zelfgekozen ontwenning. Het onttrekken van alcohol moet op een gecontroleerde manier gebeuren, zodat delirium tremens kan worden vermeden. Als de getroffen persoon het alleen probeert, neemt hij onnodige risico's die kunnen leiden tot levensbedreigende complicaties. Zodra de eerste tekenen van een onverwacht beloop optreden, is medische hulp nodig. Als een ongecontroleerd tremor begint, is de beste beslissing voor de getroffen persoon om voor zichzelf een medische behandeling te zoeken. Indien mogelijk dient hij vooraf uitgebreide informatie te krijgen over zijn toestand en mogelijke contactpunten.
