De diagnose
Mocht er behoefte zijn aan verdere opheldering door een neuroloog, dan stelt hij of zij eerst enkele belangrijke vragen over de spiertrekkingen, evenals over de persoon zelf, om de grote pool van oorzaken te verminderen. Dit wordt gevolgd door een lichamelijk en neurologisch onderzoek door de arts. Als er nog geen oorzaak is gevonden, kunnen neurologische onderzoeken zoals EEG, EMG of ENG volgen. Indien nodig, meer algemene onderzoeken zoals sectionele beeldvorming (CT, MRT), bloed Ook kunnen tests, drankpuncties of allergietests worden geregeld.
De behandeling
De behandeling van spiertrekkingen is afhankelijk van de oorzaak van de spiertrekkingen en varieert daarom sterk. Meestal zijn het echter onschadelijke en zelfbeperkende spiertrekkingen die geen verdere behandeling behoeven. Als de symptomen vaker voorkomen, is stress in het dagelijks leven meestal de trigger en kan daarom worden voorkomen door ontspannende maatregelen zoals sporten, autogene training or yoga.
Een gebalanceerd dieet met speciale aandacht voor een voldoende inname van magnesium, evenals het vermijden van alcohol en cafeïne kan ook helpen om de spiertrekkingen. Medicatie kan ook bijwerkingen hebben die spiertrekkingen veroorzaken. Als dit het geval is, moet met de arts worden besproken of het mogelijk is om over te stappen op een vergelijkbaar medicijn.
Als er echter een neurologische of organische ziekte is die de spiertrekkingenis de behandeling gericht tegen deze ziekte. Neurologische "tics"Of"Tourette syndroom”Worden behandeld met zogenaamde neuroleptica. Als er een epileptische oorzaak is, wordt deze behandeld met anti-epileptica. De situatie wordt ingewikkelder in het geval van ziekten zoals multiple sclerose, De ziekte van Parkinson of amyotrofische laterale sclerose (ALS), die naast medicamenteuze therapie ook begeleidende behandelingen zoals fysiotherapie kunnen omvatten. Hoe kan stress worden verminderd?
De duur
De duur van een spiertrekkingen kan sterk variëren, van enkele milliseconden tot minuten. Meestal is het trillen echter binnen een bereik van een paar seconden en stopt het meestal vanzelf. Er zijn echter een paar uitzonderingen, zoals een ritmisch terugkerende zenuwtrekking, die medisch 'tremor”En komt bijvoorbeeld voor bij de ziekte van Parkinson, kan ook chronisch zijn.
