Spiertrekkingen in de buik na een keizersnede
Een keizersnede is, ondanks de frequentie, een zware operatie en omvat een relatief lange incisie in de buikwand. Het gaat vaak om het doorsnijden van niet alleen de huid en vetweefsel, maar ook kleiner zenuwen en schepen. Dit kan postoperatief tot gevoelloosheid leiden, zoals de zenuwen kan geen informatie meer voeren. Na enige tijd deze zenuwen worden weer “hersteld”, wat vaak kan leiden tot spiertrekkingen in de onderbuik, maar verdwijnt na enige tijd weer.
De pathofysiologie
Spiertrekkingen is een plotselinge en onvrijwillige samentrekking (= spanning) van de spieren. De hersenen stuurt impulsen via de zenuwstelsel aan de spier. Deze impulsen kunnen echter ook onvrijwillig ontstaan en zelfs overlappen.
Dit kan leiden tot verschillende soorten spiertrekkingen, die in de geneeskunde onder verschillende namen worden geclassificeerd. De zogenaamde "fasciculatie" is bijvoorbeeld de onvrijwillige samentrekking van individuele spierbundels, die vaak door de huid heen zichtbaar zijn, maar meestal geen beweging veroorzaken. Spiertrekkingen die resulteren in beweging worden "myoclonieën" genoemd.
Deze komen bijvoorbeeld voor bij epileptische aandoeningen. Een ander, vaker voorkomend voorbeeld is de zogenaamde ‘slaap spiertrekkingen“, Wat regelmatig voorkomt bij ongeveer 70% van de bevolking. Andere voorbeelden van spiertrekkingen zijn de langdurige contracties (“Dystonie”) in de volksmond bekend als “spasmen”, evenals ritmisch terugkerende schokken, die medisch bekend staan als “tremoren” en vaak geassocieerd worden met de ziekte van Parkinson. De klassieke “spier tremor”Of“ klappertandend ”bij koud weer zijn ook voorbeelden van spiertrekkingen.
