Chronische transplantatie nefropathie is een aandoening die in tal van gevallen daarna optreedt nier transplantatie. De voorwaarde wordt ook wel aangeduid met de korte vorm, CTN, en resulteert vaak in het verlies van nier functie in het getransplanteerde orgaan.
Wat is chronische transplantatie-nefropathie?
Chronische transplantaatnefropathie komt relatief vaak voor in de setting van nier transplantatie Biopsieën tonen aan dat tussen de 40 en 60 procent van de patiënten twee jaar later tekenen van de ziekte vertoont orgaan transplantatie Het fenomeen doet zich in talrijke gevallen voor, zelfs wanneer het getransplanteerde orgaan zeer goed wordt geaccepteerd door het organisme van de persoon. Chronische transplantaatnefropathie is de belangrijkste reden voor de noodzaak van dialyse opnieuw bij mensen die een donororgaan hebben gekregen. Bovendien is chronische transplantaatnefropathie een veelvoorkomende oorzaak van ultieme nierfalen in ontwikkelde landen.
Oorzaken
De oorzaken van de ontwikkeling van chronische transplantaatnefropathie zijn zeer complex en worden momenteel niet definitief begrepen. Tot op heden is bekend dat verschillende oorzaken van de ziekte met elkaar verband houden. De belangrijkste oorzaken zijn immuunherkenning, ontstekingsprocessen en spanning veroorzaakt door organische verwondingen. De ontwikkeling van de ziekte vindt plaats in een spectrum tussen deze drie factoren. Zogenaamde calcineurineremmers zijn bijzonder relevant voor de ontwikkeling van chronische transplantaatnefropathie. Deze zijn voornamelijk significant voor die processen van het ontstaan van ziekten die geen verband houden met immuunherkenning. Mogelijke invloeden op dit gebied zijn bijvoorbeeld proteïnurie en diverse infecties. Daarnaast spelen de kwaliteit van de donornier en de leeftijd een belangrijke rol. Andere gunstige factoren zijn verhoogde bloed druk, ischemische laesies van de nier als gevolg van transplantatie, en sigarettenconsumptie. Chronische transplantaatnefropathie wordt vaker gezien bij getransplanteerde nieren die bij dode dan bij levende donoren zijn afgenomen. De progressie van de ziekte en de symptomen zijn echter vrijwel identiek in beide oorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
Chronische transplantaatnefropathie manifesteert zich door een aantal typische ziekteverschijnselen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, neemt de filtercapaciteit van de getransplanteerde nier gestaag af. Dit proces van achteruitgang strekt zich uit over een periode van enkele maanden tot meerdere jaren. Als gevolg van de afnemende en uiteindelijk falende filtercapaciteit van de nier, een definitief en volledig verlies van nierfunctie resultaten. Deze nierfalen beïnvloedt niet alleen het getransplanteerde orgaan zelf, maar ook de eigen twee nieren van de zieke patiënt.
Diagnose en progressie
Chronische transplantatie-nefropathie kan door verschillende specialisten worden gediagnosticeerd. In de meeste gevallen was een arts die ook betrokken was bij de niertransplantatie of wie verantwoordelijk is voor de follow-up stelt de diagnose van de ziekte. In veel gevallen wordt chronische transplantatie nefropathie ontdekt tijdens de reguliere controles die patiënten met donornieren ondergaan. Met name, bloed testen van de zieke personen spelen een belangrijke rol. De bloed wordt in het laboratorium geanalyseerd en speciale markers worden gecontroleerd. In het geval van chronische transplantatie-nefropathie geeft dit meestal al aanwijzingen voor de aanwezigheid en progressie van de ziekte. Daarnaast zijn er nog meer mogelijkheden voor het onderzoek en de diagnose van chronische transplantaatnefropathie. In de loop van een biopsiewordt weefsel uit het orgel gehaald en in het laboratorium onderzocht. Daarbij detecteren artsen een chronische aantasting van de nierfunctie. Kenmerkende symptomen van de ziekte zijn onder meer pathologisch vergroot bindweefsel en schade aan de bloedlichaampjes en tubuli van het orgel. Als gevolg van ontstekingsprocessen, de dikte van de wanden van het bloed schepen stijgt. Als gevolg hiervan versmalt het zogenaamde lumen. De exacte oorzaak van de afnemende filtercapaciteit van de nier is echter vaak niet identificeerbaar tijdens het diagnostische proces. immuunsysteem-geïnduceerde afstoting van het donororgaan kan ook een trigger zijn voor de symptomen.
Complicaties
Transplantatienefropathie leidt meestal tot relatief ernstige complicaties omdat de getransplanteerde nier niet goed functioneert in het lichaam. Er treden verschillende symptomen en complicaties op, waarvan de meeste duidelijk wijzen nierinsufficiëntie De prestatie van de nier kan echter ook alleen in de loop van de jaren afnemen en niet leiden op klachten vanaf het begin. In het ergste geval kan het volledig falen van de nier zonder behandeling leiden tot de dood. De getroffen persoon is dan afhankelijk van dialyse In de meeste gevallen wordt transplantatie-nefropathie eerst met medicatie behandeld. Er kan echter geen positief verloop van de ziekte worden gegratineerd. Of nierfunctie kan worden bewaard hangt ook sterk af van het fysieke van de patiënt voorwaarde Een gezonde levensstijl heeft in de regel ook een positief effect op transplantaatnefropathie en kan deze beperken of voorkomen. Overgewicht moet ook worden verminderd. Helaas is een causale behandeling van transplantaatnefropathie niet mogelijk. Als de behandeling niet succesvol is, is de getroffen persoon afhankelijk van dialyse Dit vermindert ook de levensverwachting.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
In de meeste gevallen treedt deze klacht op als de betrokkene nog in het ziekenhuis ligt. Om deze reden kan de diagnose en behandeling onmiddellijk worden gestart. Als de nier van de getroffen persoon niet functioneert, moet een medisch onderzoek worden uitgevoerd. Het functieverlies hoeft niet direct plaats te vinden, maar kan zich over meerdere maanden of jaren uitstrekken. Om deze reden is de patiënt na de transplantatie afhankelijk van regelmatige onderzoeken om verdere complicaties te voorkomen. Omdat dit ook de eigen nier van de patiënt kan beschadigen, moet ook deze nier worden gecontroleerd. In de regel is een internist of de behandelend arts niertransplantatie kan gecontacteerd worden in het geval van deze ziekte. De behandeling wordt dan gegeven door middel van medicatie. De getroffen persoon is echter nog steeds afhankelijk van een donororgaan. Bij mogelijke psychische klachten of Depressiemoet een psycholoog worden geraadpleegd. Het is ook mogelijk dat de ziekte de levensverwachting van de getroffen persoon aanzienlijk vermindert.
Behandeling en therapie
Om de ziekte te behandelen, schrijft de behandelende arts verschillende genezende middelen voor maatregelen Chronische transplantaatnefropathie wordt voornamelijk behandeld met medicatie. Bovendien wordt de patiënt aangemoedigd om positieve veranderingen in levensstijl aan te brengen. Aanvankelijk krijgen getroffen personen immunosuppressiva die niet het effect van calcineurineremmers vertonen. Op deze manier kan de progressie van chronische transplantaatnefropathie worden vertraagd. In principe bestaat er tot op heden echter geen specifieke behandeling voor chronische transplantaatnefropathie. In plaats daarvan is het de verantwoordelijkheid van patiënten om bepaalde te verminderen risicofactoren in hun eigen levensstijl. Overgewicht moet indien mogelijk worden verminderd, en roken moet ook worden gestopt. Ideaal, bloeddruk moet in een laag tot optimaal bereik zijn. Zeker ACE-remmers hebben soms een gunstig effect op de uitscheiding van eiwitten Patiënten wordt voorgeschreven om deze middelen in te nemen als aanvullende behandeling voor chronische transplantaatnefropathie. Er zijn momenteel medische onderzoeken gaande om chronische transplantatie-nefropathie specifiek te voorkomen en te behandelen. Dit komt doordat het ook de wachttijd van dialysepatiënten op een donornier verkort.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van chronische transplantaatnefropathie is sterk geïndividualiseerd, maar wordt in veel gevallen als ongunstig beschouwd. Hoewel het aantal getroffen patiënten de afgelopen decennia aanzienlijk is afgenomen, leidt transplantaatnefropathie tot een ernstige verslechtering van volksgezondheid of, in het ergste geval, de dood van de patiënt. Bij patiënten met een donornier van een levend persoon is de kans op herstel groter dan bij een reeds overleden donor. Bijkomende psychologische factoren zijn belangrijk voor herstel. De huidige patiënt spanning ervaring of mogelijke psychische beperkingen hebben een grote invloed op het verdere verloop van de ziekte. Als de patiënt emotioneel is evenwicht, verbetert zijn prognose. Bij een gezonde levensstijl en een stabiele psyche nemen de bestaande klachten vaak af. Als de patiënt er niet in slaagt de risicofactorentreedt meestal een verdere verslechtering op. In het ergste geval kan de donornier worden afgestoten of kan orgaanfalen optreden. Dit brengt het leven van de patiënt weer in gevaar. Omdat patiënten met een donornier in het verleden met veel uitdagingen te maken hebben gehad, ontbreekt het hen vaak aan het optimisme dat nodig is om chronische transplantaatnefropathie het hoofd te bieden wanneer complicaties van de donornier optreden.
het voorkomen
Effectieve preventie van chronische transplantatie-nefropathie door patiënten is slechts in beperkte mate mogelijk. Zo levert een zo gezond mogelijke levensstijl een belangrijke bijdrage aan het verkleinen van het risico op chronische transplantaatnefropathie. Chronische transplantaatnefropathie is echter ook mogelijk bij personen zonder zwaarlijvigheid or tabak gebruikt.
Follow-up
Chronische transplantaatnefropathie treedt op als gevolg van een geïmplanteerde donornier. Het leidt tot voortijdig falen van het geïmplanteerde orgaan en moet onmiddellijk worden behandeld. Regelmatige bezoeken aan de dokter zijn daarom verplicht voor patiënten met implantaten Zonder medische opvolging en constant Grensverkeer, geen nier kan worden getransplanteerd. In het verleden was het hoge aantal patiënten bij wie a niertransplantatie patiënt ontwikkelde chronische transplantaatnefropathie na slechts twee jaar was problematisch. Bij maximaal 60 procent van de geïmplanteerden werd deze diagnose gesteld door biopsie In de meeste gevallen betekende dit dat de patiënt met een nierziekte opnieuw dialyse moest ondergaan. Het ongemak vereiste regelmatige medische zorg om ervoor te zorgen dat de donornier zo lang mogelijk behouden bleef. Alles wat in deze zin medisch wordt gedaan, maakt deel uit van de nazorg. Gedeeltelijk klassiek immunosuppressiva toegediend waren verantwoordelijk voor de ontwikkeling van chronische transplantaatnefropathie. De reden is hun toxiciteit, die vooral schadelijk is voor de nieren. De behandelende artsen schrijven daarom tegenwoordig vaak een ander immunosuppressivum voor dat minder giftig is voor de nieren. Hierdoor is het aantal patiënten met chronische transplantatie nefropathie verminderd. Omdat niertransplantatie is een ingrijpende ingreep in het lichaam, de nazorg moet dienovereenkomstig uitgebreid zijn. Anders wordt het getransplanteerd ontgifting orgel kan zijn taken binnen enkele jaren niet meer vervullen.
Wat u zelf kunt doen
Omdat chronische transplantatie-nefropathie een bijwerking is van een chirurgische ingreep, heeft de getroffen persoon zelf weinig opties voor zelfhulp. Niettemin kan hij of zij een algemene invloed uitoefenen voor het behoud van zijn of haar levensvreugde en kwaliteit van leven om een verbetering van zijn of haar welzijn te bereiken. De ziekte komt vrij vaak voor met een niertransplantatie Dit geeft de getroffen persoon de mogelijkheid om informatie uit te wisselen met andere patiënten en te profiteren van hun ervaringen. Het is altijd nuttig voor het genezingsproces als er een gezonde levensstijl wordt geleefd. Dit omvat een dagelijkse routine die zo regelmatig mogelijk is, een goede slaaphygiëne en een gezonde dieet. De immuunsysteem moet worden versterkt zodat het organisme er niet vatbaar voor wordt pathogenen Overgewicht moet worden vermeden, zoals zou moeten nicotine, alcohol en andere drugs Het kennen van de eigen fysieke grenzen helpt om op tijd rust te kunnen nemen. Een stabiele sociale omgeving en deelname aan het sociale leven zijn ook belangrijk om de kwaliteit van leven te bevorderen. Mentaal volksgezondheid moet worden bevorderd met vrijetijdsactiviteiten, een optimistische kijk op het leven en zelfverzekerde gedachten. Mentaal ontspanning technieken kunnen de geest helpen versterken en een gevoel voor humor behouden. Het helpt om angsten openlijk aan te pakken en, indien nodig, therapeutische hulp te zoeken.
