Chronisch recidiverend multifocaal osteomyelitis is een specifieke vorm van osteomyelitis die niet wordt veroorzaakt door bacteriën De ziekte wordt gekenmerkt door een chronisch beloop. Chronisch recidiverend multifocaal osteomyelitis wordt in veel gevallen ook wel aangeduid met de afkorting CRMO. Eigenlijk, osteomyelitis is een ontsteking van de botten, en de verantwoordelijke kiemen zijn meestal niet op te sporen.
Wat is chronische terugkerende multifocale osteomyelitis?
Chronische recidiverende multifocale osteomyelitis komt in de meeste gevallen voor in de zogenaamde metafysen op de lange termijn. botten, bekken, wervelkolom en Schoudergordel De ziekte werd voor het eerst beschreven in 1972 door de arts Andres Giedion. In principe is chronische recidiverende multifocale osteomyelitis ofwel monofocale ofwel multifocale osteitis. De ziekte komt meestal voor bij kinderen of adolescenten en kent een recidiverend beloop. Kortom, chronische recidiverende multifocale osteomyelitis is een ziekte die zeer zelden voorkomt. Bijvoorbeeld de incidentie van de ziekte in jeugd patiënten wordt geschat op vier per 1,000,000 individuen. In de meeste gevallen treedt chronische recidiverende multifocale osteomyelitis voor het eerst op in het tiende levensjaar. Bij volwassen patiënten bestaat een ziekte met vergelijkbare symptomen. Dit is echter geen chronische recidiverende multifocale osteomyelitis, maar het zogenaamde SAPHO-syndroom.
Oorzaken
Over de oorzaken van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis zijn op dit moment in principe geen definitieve uitspraken mogelijk. Dit komt doordat medisch onderzoek nog niet voldoende resultaten heeft opgeleverd met betrekking tot de pathogenese van de ziekte. Er is echter een suggestie dat een specifiek immunopathologisch proces betrokken is bij de ontwikkeling van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis. Daarnaast staan ook genetische factoren ter discussie voor de oorzaken van de ziekte. Bovendien kunnen latente infecties in sommige gevallen ook gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis. De oorzaken van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis zijn nog niet definitief vastgesteld. Er is echter een nauw verband tussen de ziekte en psoriatica artritis en artritis. Bewijs voor mutaties als oorzaak van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis is nog niet aangetoond. Het is tot op heden ook onduidelijk of chronische recidiverende multifocale osteomyelitis een auto-immuunziekte is.
Symptomen, klachten en tekenen
Chronische recidiverende multifocale osteomyelitis wordt in verband gebracht met een verscheidenheid aan verschillende klachten en symptomen. Deze zijn voornamelijk geconcentreerd in de metafysen van de lange buis botten Iets minder vaak manifesteren de symptomen zich in de regio van de Vertebrale lichaam, voet of bekken. In aanvulling op, ontsteking van de aangrenzende gewrichten komt in tal van gevallen voor. Bovendien ontwikkelt zich een zogenaamde palmoplantaire pustulose bij ongeveer 10 tot 20 procent van alle getroffen patiënten in jeugd Deze ziekte is een speciaal type psoriasis Over het algemeen komt chronische recidiverende multifocale osteomyelitis in verschillende episodes voor. Dit resulteert in symptomen zoals chronisch pijn, beperkingen van mobiliteit en lokale zwelling.
Diagnose
Met betrekking tot de diagnose van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis zijn er veel verschillende onderzoeksmethoden waaruit u kunt kiezen. De behandelende specialist kiest het gebruik van de onderzoeksmethoden na afweging van het individuele geval. In de regel wordt de diagnose van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis gesteld na verschillende radiologische, klinische en mogelijk ook histologische onderzoeken. Bij dit proces kan chronische recidiverende multifocale osteomyelitis worden vastgesteld door uitsluiting te diagnosticeren. De eerste stap is meestal om die van de patiënt te nemen medische geschiedenis, die wordt uitgevoerd door de behandelende arts. Dit wordt meestal gevolgd door Röntgenstraal en laboratoriumonderzoeken. Magnetische resonantie imaging is ook mogelijk.In de meeste gevallen wordt het hele lichaam onderzocht. In de differentiële diagnosedient chronische recidiverende multifocale osteomyelitis primair te worden onderscheiden van juveniele idiopathische osteomyelitis, bacteriële osteomyelitis, artritisof hypofosfatasie. Het sarcoom van Ewing, osteosarcoom, en Langerhans-celhistiocytose moet ook worden uitgesloten. Bovendien moeten patiënten worden beoordeeld op aseptisch necrose van bot.
Complicaties
Deze ziekte heeft meestal een chronisch beloop omdat het niet wordt veroorzaakt door bacteriën De symptomen en complicaties kunnen behoorlijk uiteenlopen. In de meeste gevallen manifesteren ze zich in de lange botten. Ontstekingen komen ook voor in de gewrichten en kan dus leiden tot beperkte beweging en ernstig pijn. De pijn kan optreden in de vorm van pijn in rust of in de vorm van episodes. De getroffenen lijden vaak aan een algemeen gevoel van ziekte en zwelling van de getroffen gebieden. Als de bewegingsbeperking relatief ernstig wordt, kan de getroffen persoon ook afhankelijk zijn van lopen AIDS Door de ziekte neemt de kwaliteit van leven aanzienlijk af. De behandeling wordt causaal uitgevoerd, waarbij met name medicatie wordt gebruikt. Er treden geen verdere klachten of complicaties op. Het is echter niet ongebruikelijk dat patiënten last hebben van klachten in de maag en darmen. Evenzo hebben de meeste patiënten psychologische zorg nodig of fysiotherapie Ernstige bewegingsbeperkingen kunnen dat wel leiden naar Depressie en andere psychische klachten. De levensverwachting wordt meestal niet beïnvloed.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij deze ziekte is een bezoek aan de dokter beslist noodzakelijk. Zelfgenezing vindt niet plaats en er wordt een chronisch beloop van de ziekte gevormd. In de regel moet de arts worden bezocht wanneer deze vaak is ontsteking in de gewrichten of botten. De ontstekingen kunnen in verschillende gewrichten voorkomen en langdurig aanhouden. Permanent pijn in de gewrichten en botten en bijbehorende bewegingsbeperkingen kunnen ook op de ziekte duiden en moeten door een arts worden onderzocht. Evenzo duiden zwellingen in de getroffen regio's ook op de ziekte. Bij deze klachten dient in de regel altijd een orthopeed te worden geraadpleegd. In noodgevallen of bij zeer hevige pijn is ook een bezoek aan het ziekenhuis aan te raden. Verdere behandeling wordt dan ook uitgevoerd door verschillende specialisten. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de patiënt hierdoor niet beperkt of verminderd voorwaarde.
Behandeling en therapie
Chronische terugkerende multifocale osteomyelitis wordt meestal ontstekingsremmend behandeld drugs die niet-steroïde zijn. TNF-blokkers evenals bisfosfonaten zijn een alternatief. In sommige gevallen vormt zich sintering op de wervellichamen en ontwikkelt zich meestal ook wervelplana. Deze symptomen moeten individueel worden behandeld. Chronische recidiverende multifocale osteomyelitis is recidiverend, met spontane remissies. De ziekte wordt vaak geassocieerd met autoimmuunziektenbijvoorbeeld inflammatoire darmziekte met een chronisch beloop. Fysiotherapie wordt meestal geïndiceerd ter ondersteuning van medicamenteuze behandeling. Over het algemeen is de prognose van chronische recidiverende multifocale osteomyelitis relatief goed.
Vooruitzichten en prognose
Chronische recidiverende multifocale osteomyelitis verloopt in episodes en heeft een goede prognose. Als er geen medische zorg wordt gevraagd, neemt de stoornis in het dagelijks leven aanzienlijk toe. Bovendien neemt het risico op het uitbreken van nog meer ontstekingsziekten toe. Dit verlengt het genezingsproces en leidt tot een verslechtering van de algemene kwaliteit van leven. Naarmate het welzijn afneemt, neemt de kwetsbaarheid voor de ontwikkeling van psychische stoornissen toe. Met medicamenteuze behandeling wordt verlichting van de symptomen bereikt. De gebruikte medicijnen hebben een goed effect, waarbij de patiënt normaal gesproken geen verdere bijwerkingen of andere onregelmatigheden ervaart. Spontane genezing wordt vaak waargenomen tussen episodes van ongemak. De symptoomvrije periode tussen terugvallen kan enkele maanden duren. Handig om te verbeteren volksgezondheid is deelname aan fysiotherapie.Als de patiënt de oefeningen die daar worden aangeleerd onafhankelijk buiten toepast therapievindt verdere stabilisatie plaats. De kans op verbetering van de symptomen neemt significant toe bij een gezonde levensstijl en een stabiele psyche. Een essentiële factor is de vermindering van de algemene spanning ervaring. Met een gezonde immuunsysteem en vroege behandeling na het optreden van de eerste symptomen, kan de ziekte snel en goed worden behandeld.
het voorkomen
Op dit moment zijn er geen effectieve preventieve middelen bekend maatregelen met betrekking tot chronische recidiverende multifocale osteomyelitis. De belangrijkste reden hiervoor is dat de oorzaken tot op heden grotendeels onbekend zijn. Daarom is het bijzonder belangrijk om klachten en symptomen serieus te nemen en een geschikte specialist te informeren.
Nazorg
Chronische recidiverende multifocale osteomyelitis gaat ook vaak gepaard met medicamenteuze behandeling tijdens de follow-up. Dit wordt gebruikt om pijn en gevoeligheid te verlichten. In aanvulling op, fysiotherapie is nuttig, wat de stabilisatie bevordert wanneer het onafhankelijk wordt uitgevoerd. Als gevolg hiervan verbeteren de symptomen aanzienlijk, wat ook van invloed is op mentale volksgezondheid Een gezond, veerkrachtig immuunsysteem helpt ook bij het optimaliseren van de kwaliteit van leven. Daarom moeten patiënten letten op een evenwichtige, vitamine-rijk dieet als onderdeel van hun nazorg. Dit is vooral handig voor kinderen met de ziekte, die beter beschermd zijn tegen pijn en terugval met een uitgebreid behandel- en nazorgplan. Hier zijn nazorg en preventie nauw met elkaar verbonden. De behandelende artsen zijn bekend met effectieve methoden en kunnen getroffenen een zelfhulpgroep aanbevelen. Door deze ondersteuning voelen patiënten zich prettiger. Ook nuttig zijn fysiotherapeutische trainingsmethoden, waaronder zwemmen In het dagelijks leven helpen wraps en baden ook om de gezwollen gewrichten Patiënten kunnen deze ook innemen maatregelen zich. Integratie in de sociale omgeving speelt een grote rol, aangezien het zorgt voor een goede psychologische stabiliteit.
Wat u zelf kunt doen
Chronische recidiverende multifocale osteomyelitis is gebaseerd op beenmerg ontsteking, die niet bacterieel is. Bij patiënten neemt het symptoom vaak een acuut beloop, wat het dagelijks leven ernstig verstoort naarmate ze ouder worden. Het symptoom treedt al op in jeugd of in de adolescentie bij recidieven. Op het gebied van zelfhulp kunnen zowel ouders van getroffen kinderen als reeds adolescente patiënten zinvol oefenen maatregelen naast de medische therapie plan. Omdat de ziekte zich manifesteert in de wervels, de Schoudergordel en het bekken moeten getroffen personen pijnpreventie uitvoeren. Hetzelfde, psychotherapie of artistieke bezigheden in een steungroep kunnen het omgaan met de ziekte acceptabeler maken. Zachte training ondersteund door fysiotherapie, evenals zwemmen, versterkt de spieren en verlicht pijn in de gewrichten evenals achterin. Als de gewrichten te opgezwollen zijn, kunnen baden en kompressen door de patiënt worden aangebracht. Om het immuunsysteem, een laag vetgehalte dieet rijk aan vitaminen en omega-3 vetzuren moet worden gevolgd. Chronische terugkerende multifocale osteomyelitis gaat soms gepaard met artritis en psoriasis Zeker met het oog hierop, a dieet aangepast aan de behoeften van de patiënt is een uiterst belangrijk hulpmiddel. Roken en alcohol moet in het algemeen worden vermeden. Als de mobiliteit aanzienlijk beperkt wordt naarmate de leeftijd toeneemt, moet worden gestreefd naar begeleid wonen.
