chondroïtinesulfaat behoort tot de groep van mucopolysacchariden en is een onderdeel van kraakbeen, bindweefsel, pezen en huid. chondroïtinesulfaat is een gesulfateerde GAG - glycosaminoglycaan - en een van de belangrijkste componenten van kraakbeen gemalen substantie. Het remt de activiteit van kraakbeen-vernietigend lytisch enzymen Tekort aan chondroïtinesulfaat en andere glycosaminoglycanen leiden tot een verhoogde afbraak van proteoglycanen, collagenen en chondrocyten (kraakbeenvormende cellen) - cellen die afkomstig zijn van chondroblasten en die in kraakbeenweefsel verblijven - als gevolg van verhoogde activiteit van katabole enzymen (metabolische versnellers die afbraak bevorderen). Als gevolg hiervan wordt kraakbeenstof verminderd, waardoor de wrijvingsweerstand en slijtage toenemen en het risico op ontwikkeling toeneemt. osteoartritis Op oudere leeftijd is het risico van osteoartritis is bijzonder hoog. Het vermogen om zelf chondroïtinesulfaat te synthetiseren, neemt af. Als gevolg hiervan maakt het lichaam niet genoeg proteoglycanen en collageen om kraakbeen gezond te houden. Bovendien is de activiteit van kraakbeenafbraak enzymen kan niet langer worden geremd en verhoogde katabolisme van kraakbeen massa treedt op. Daarom speelt op oudere leeftijd de extra toevoer van chondroïtinesulfaat een essentiële rol.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- artrose
- Coxartrose (osteoartritis van de heup gewricht heupartrose).
- Gonartrose (artrose van de kniegewricht; knieartrose).
- Primaire artrose van andere gewrichten: hand (vingers, carpus, metacarpus, gewrichten tussen deze botten).
- Rhizartrose (artrose van de duim zadelgewricht).
Het werkingsmechanisme
Na orale inname - bijvoorbeeld als capsule of tablet - wordt chondroïtinesulfaat door de enzymen (metabolische versnellers) verdeeld in zijn splitsingsproducten - mono- en disacchariden - die door de darmwand kunnen gaan. Deze splitsingsproducten gaan een relatie aan met de GAG-bevattende structuren van kraakbeen en hopen zich daar op. Op deze manier produceren de kraakbeencellen alle GAG's die in het kraakbeen aanwezig zijn. De chondroïtinesulfaten (vitale stoffen *) van de intercellulaire stof zijn hydrofiel, dwz water-binding, eigenschappen en daarmee het vermogen om water in het kraakbeen te binden. Rijp kraakbeen bevat 75% water Het vermogen om te binden water geeft kraakbeen zijn interne spanning, wat de basis is voor de mechanische eigenschappen van kraakbeen, zoals soepele beweging, elasticiteit en schokken absorptie Bovendien wordt aangenomen dat ze ontstekingsremmende (ontstekingsremmende) eigenschappen hebben. Verschillende wetenschappelijke onderzoeken tonen aan dat chondroïtinesulfaat leidt tot een afname van pijn, zwelling en verbeterde gewrichtsfunctie en mobiliteit. * Vitale stoffen (micronutriënten) zijn onder meer vitaminen, mineralen, sporenelementen, essentieel aminozuren, essentieel vetzuren, enz .. Chondroïtinesulfaat, zoals glucosamine sulfaat, is geclassificeerd als een chondroprotectant (kraakbeenbeschermer), die wordt gebruikt voor degeneratieve gewrichtsaandoeningen. Ze behoren ook tot de SYSADOA (Symptomatic Slow Acting Drugs bij artrose) en worden gekenmerkt door een gebrek aan direct analgetisch effect (pijnstillend effect). Chondroïtinesulfaat en glucosamine sulfaat werkt synergetisch, dat wil zeggen in dezelfde zin. Ze stimuleren de vorming van nieuw kraakbeen en remmen tegelijkertijd de kraakbeenvernietigende enzymen in hun activiteit. Met het gebruik van chondroprotectantia kan de regeneratie van kraakbeenweefsel worden bevorderd bij osteoartritispatiënten, verder verlies van kraakbeen massa kan worden voorkomen, en daarmee kan het ziekteproces van artrose worden gestopt. In een systematische review werd aangetoond dat bij patiënten met of met risico op artrose het gebruik van glucosamine en chondroïtinesulfaat als conservatieve maatregel kan dienen om gewrichtskraakbeen te beschermen en de progressie van osteoartritis te vertragen. Hyaluronzuur injecties vertoonden variabele werkzaamheid, terwijl NSAID's en vitaminen E en D lieten geen effect zien op de progressie van artrose. In een multicenter interventiestudie met 606 gonartrose patiënten kon worden aangetoond dat het effect van glucosamine en chondroïtine voor de therapie of gonartrose, vertoonde identieke effecten als een medicamenteuze behandeling met de selectieve COX-2-remmer celecoxib. Beide vormen van therapie verminderde de pijn index van gonartrosepatiënten met ongeveer 50%. De afname in zwelling van de gewrichten en gezamenlijke effusie nam ook evenredig af in beide groepen.
