Charcot-voet vertegenwoordigt een zeldzame speciale vorm van diabetische voet Het omvat het verzachten van het bot, dat uiteindelijk zelfs onder normale omstandigheden breekt spanning.
Wat is een Charcot-voet?
Charcot-voet of Charcot-artropathie treft voornamelijk diabetici. Dus 95 procent van alle patiënten zijn mensen die dat wel hebben suikerziekte mellitus. Charcot-voet wordt beschouwd als een zelden voorkomende speciale vorm van diabetische voet Bij deze ziekte, een of meer botten van de voet wordt steeds zachter, wat uiteindelijk tot bot leidt breuk, hoewel de voet slechts aan normaal wordt onderworpen spanning De Franse neuroloog en patholoog Jean-Martin Charcot (1825-1893) diende als naamgever van de voet van Charcot. De eerste beschrijver van de voorwaarde was de Britse arts Herbert William Page in 1881. Andere namen voor Charcot-voet zijn neuroartropathie of diabetische neuropathische osteoartropathie (DNOAP).
Oorzaken
De exacte manier waarop de Charcot-voet zich ontwikkelt, is nog niet vastgesteld. Het verlies van pijn gevoeligheid van de voeten wordt beschouwd als een voorwaarde voor neuroartropathie. De ziekte wordt meestal veroorzaakt door een traumatisch letsel aan het skelet. Er zijn twee theorieën over de oorsprong van Charcot-voet. Dit zijn zowel de neurovasculaire als de neurotraumatische theorie. Volgens de neurovasculaire theorie is er sprake van een toename bloed doorstroming als gevolg van zenuwstoornissen, evenals meer uitgebreid botverlies. De neurotraumatische theorie, aan de andere kant, gelooft dat repetitieve lichte verwondingen ontstaan op de gewrichtsoppervlakken als gevolg van overmatig gebruik, omdat er een gebrek aan waarneming is van pijn Dit leidt tot toenemende botafbraak. Bijna altijd zijn degenen die door Charcot-voet worden getroffen, diabetici. In zeldzame gevallen kan de voorwaarde kan andere oorzaken hebben. Deze omvatten aangeboren of verworven neuropathieën waarbij sprake is van een verminderde werking pijn perceptie, evenals ziekten zoals syringomyelie, lepra, syphilis or spina bifida.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomatologie van Charcot-voet omvat verschillende stadia. Ten eerste is er een ophoping van vocht in de voet. Dit oedeem is merkbaar als een zwelling of rood wordend gebied. De patiënt voelt echter zelden pijn, wat te wijten is aan de schade aan de zenuwen Als de patiënt er in dit stadium in slaagt de Charcot-voet te ontlasten, neemt de botverzachting af, wat een periode van twee tot drie maanden in beslag neemt. Na zes tot twaalf maanden is de Charcot-voet volledig achteruitgegaan. Echter, indien normaal spanning op de voet blijft, dit zorgt ervoor dat het botverlies doorgaat. Uiteindelijk breekt het bot volledig af. Als het bot breuk verschijnt in de middenvoetsbeentje, dit leidt in eerste instantie tot de ontwikkeling van een platvoet. In het verdere verloop vormt zich een schommelpoot. Als het enkel gewricht is aangetast, bestaat het risico op volledige ontwrichting. De patiënt beweegt zich dan binnen of buiten mee enkel De misstanden resulteren op hun beurt in drukpunten, die dan leiden voor blaren of open zweren. Dit brengt het risico met zich mee van kiemen het lichaam binnendringen, met als gevolg ernstige infecties. In ernstige gevallen kan dit zelfs het leven van de patiënt in gevaar brengen. In extreme gevallen, pijnloos speren van botfragmenten door de huid Kan worden waargenomen. Charcot-voet komt zelden voor in beide voeten.
Diagnose en verloop
Omdat getroffen personen in eerste instantie de Charcot-voet niet opmerken, zijn ze laat met het bezoeken van een arts. De arts maakt eerst een grondige inspectie van de voet, die meestal al gezwollen en ontstoken is. Een infectie zoals roos is meestal niet aanwezig. Vaak is de voet vervormd, rood gekleurd en verhit. Het is niet ongebruikelijk dat de dokter open kijkt wonden op de uitsteeksels van de botten Als etterig wonden aanwezig zijn, kunnen ze meestal pijnloos worden onderzocht met chirurgische instrumenten. Voor een nauwkeurige diagnose staan verschillende onderzoeksprocedures ter beschikking van de arts. Deze omvatten röntgenfoto's, een computertomografie (CT) -scan, en een MRI (MRI scan. Leukocyt scintigrafie kan ook nodig zijn om uit te sluiten osteomyelitis (ontsteking van de beenmerg).Als circulatiestoornissen worden vermoed, vindt aanvullend vaatonderzoek plaats. Een Charcot-voet kan ernstige gevolgen hebben voor de patiënt omdat hij of zij het bot aanvankelijk niet opmerkt breuk Als de patiënt niet meer kan lopen, bestaat het risico op complicaties zoals open zweren. Zelfs na een succesvolle genezing van een Charcot-voet, moet de getroffen persoon de rest van zijn of haar leven medische controles ondergaan, omdat er op elk moment opnieuw een risico op neuroartropathie bestaat.
Complicaties
Met de Charcot-voet kan de aangedane persoon zelfs bij zeer lichte inspanning een breuk in de voet krijgen. Dit resulteert in extreem hevige pijn en bewegingsbeperkingen. Meestal treedt de breuk niet direct op. In het begin vertoont de voet alleen zwelling en roodheid en kan onder bepaalde omstandigheden ook pijnlijk zijn. In sommige gevallen kan de pijn volledig afwezig zijn vanwege schade aan de zenuwen Bovendien is er een geleidelijke afbraak van het bot en toenemende pijn. Evenzo kan de patiënt geen zware belasting meer op de voet uitoefenen. Dit heeft een negatief effect op de kwaliteit van leven. De behandeling is primair gericht op het ontlasten van de voet. Dit kan leiden tot aanzienlijke beperkingen in het dagelijks leven. In ernstige gevallen kan a gips cast wordt ook rond de voet geplaatst. Verder moet er een oorzakelijke behandeling plaatsvinden, die het behandelt suikerziekte Dit leidt meestal niet tot bepaalde complicaties of ongemak. Diabetes relatief goed te behandelen. In het ergste geval moet de Charcot-voet worden geamputeerd als de schade niet meer omkeerbaar is. De levensverwachting zelf wordt niet beïnvloed door Charcot-voet.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als u zwellingen of rode plekken op uw voet heeft, kan het zijn dat u een Charcot-voet heeft. Als deze symptomen uiterlijk na een week niet zijn verdwenen, is medisch advies nodig. Als de beweging beperkt is of het bot is gebroken, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Als er uiterlijk dan geen medische behandeling wordt gegeven, kunnen pijnlijke drukpunten, misstanden en infecties optreden - medische noodgevallen die onmiddellijk moeten worden behandeld. Na ziekenhuisopname, afhankelijk van de fase van de diabetische voet, langdurig fysiotherapeutisch therapie mogelijk vereist. Degenen die psychisch lijden aan de plotselinge bewegingsbeperking kunnen aanvullend een therapeut raadplegen. Charcot-voet treft voornamelijk diabetici en patiënten met neuropathieën, lepra, syphilis of ziekten van de spinal cord Als u tot deze risicogroepen behoort, kunt u de bovengenoemde waarschuwingssignalen het beste onmiddellijk door de verantwoordelijke arts laten ophelderen en direct ter plaatse laten behandelen. Naast de huisarts kan ook een diabetoloog of een specialist voor het betreffende symptoom geraadpleegd worden. Bij een ernstig beloop dient in ieder geval de spoedarts te worden gewaarschuwd.
Behandeling en therapie
Acute Charcot-voet is geclassificeerd als een medisch noodgeval. De behandeling vereist daarom intramurale zorg door een specialist die de druk volledig ontlast. In de vroege oedeemfase duurt een volledige decompressie drie maanden. Bij kleine instortingen kan de toepassing van speciale schoenen nuttig zijn. Ook worden soms ontlastende looptoestellen zoals clamshell orthesen gebruikt, zodat het bot weer sterker wordt en er geen verkeerde positionering optreedt. Na de acute fase krijgt de voet een aangepast gips gipsverband of een hard plastic verband. Er wordt dan een speciale orthopedische schoen gedragen. Het is ook belangrijk om de suiker metabolisme door de diabetes op de juiste manier te behandelen. In sommige gevallen een operatie of zelfs amputatie van de aangedane voet moet worden uitgevoerd. In dit geval krijgt de patiënt een lager been orthese die kan worden gedragen met een orthopedische schoen.
Vooruitzichten en prognose
In de meeste gevallen kan de Charcot-voet goed worden behandeld als de behandeling vroeg wordt uitgevoerd en de getroffen persoon zijn of haar levensstijl verandert. Dit is vooral nodig bij de behandeling van diabetes, aangezien Charcot-voet wordt veroorzaakt door deze onderliggende ziekte. De Charcot-voet zelf wordt in noodgevallen behandeld. In dit geval vertrouwen patiënten op verschillende prothesen of zolen om de symptomen te verlichten. In ernstige gevallen zijn ook amputaties of andere chirurgische ingrepen nodig. In dit geval hangt het verloop van de ziekte sterk af van de exacte manifestatie van de ziekte.Therapie moet daarom heel vroeg beginnen om mogelijke complicaties te voorkomen. Als de Charcot-voet niet wordt behandeld, kan de voet volledig afsterven, waarbij andere delen van het lichaam meestal worden aangetast ontsteking en infectie als resultaat. Voor de getroffen persoon resulteert deze ziekte altijd in ernstige bewegingsbeperkingen en een aanzienlijk verminderde kwaliteit van leven. Regelmatig onderzoek door een arts kan echter Charcot-voet voorkomen. Als de getroffen persoon zijn dieet en mogelijk overgewicht vermindert, kan er een positief verloop van de ziekte zijn.
het voorkomen
Omdat Charcot-voet meestal wordt geactiveerd door diabetes mellitus, voorkomen is niet eenvoudig. Regelmatige controles bij een arts worden als belangrijk beschouwd.
Nazorg
Zodra de primaire behandeling door de arts is afgerond, om verdere complicaties in de toekomst te voorkomen, dient de patiënt met een Charcot-voet zich niet alleen te houden aan de gedragsregels van zijn behandelende diabetoloog, maar ook actief deel te nemen aan de nazorg en ook preventieve zorg van zijn medisch probleem. Vooral het goede bloed suiker controle is essentieel om verdere symptomen van de ziekte te voorkomen. Als de vervorming van de voet erg ernstig is, is het voor de patiënt mogelijk om speciale orthopedische schoenen (op maat gemaakt) te krijgen. Deze beschermen de voet tegen verdere schade (kosten moeten worden verduidelijkt met de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij vooraf). Ook moet de mening van een Charcot-voetspecialist worden ingewonnen. Als verdere nazorgmaatregel dient de patiënt tijdens de dagelijkse verzorging altijd zijn voeten goed in de gaten te houden om eventuele veranderingen in een vroeg stadium te kunnen opmerken en erop te kunnen reageren. Er moet speciale aandacht worden besteed aan drukpunten en verwondingen. Mooi zo bloed circulatie aan de voeten kan worden bereikt als de getroffen persoon blootsvoets "voettymnastiek" uitvoert: opstaan, rondlopen, de voeten draaien en er gewicht op zetten. Bovendien moet worden overwogen om gebruik te maken van de diensten van een professionele voetverzorging. Het geld dat hier wordt geïnvesteerd is de moeite waard, omdat de geschoolde professionals niet alleen de voeten optimaal verzorgen, maar ook met een geoefend oog herkennen of en zo ja welke veranderingen in de voeten zijn opgetreden.
Wat u zelf kunt doen
Acute Charcot-voet is een medisch noodgeval en moet onmiddellijk door een specialist worden behandeld. Het is absoluut noodzakelijk dat getroffen personen onmiddellijk naar een ziekenhuis gaan. Een van de belangrijkste zelfhulp maatregelen is om de ziekte op tijd te ontdekken en te laten behandelen. Aan het begin van de ziekte is er meestal alleen een schijnbaar onschadelijke ophoping van vocht op de voet. De getroffen persoon merkt vaak niet meer dan roodheid of zwelling. Als de aandoening in dit stadium wordt herkend en behandeld, verdwijnt de botverzwakking meestal volledig na een periode van acht tot twaalf weken. Leden van risicogroepen moeten daarom altijd onmiddellijk een arts raadplegen als ze oedeem in het voetgedeelte opmerken, zelfs als dit onschadelijk lijkt. Vooral diabetici behoren tot de risicogroepen. In zeldzame gevallen vormt zich echter ook een Charcot-voet infectieziekten zoals syphilis Diabetici helpen zichzelf het beste door de onderliggende ziekte te bestrijden. In het geval van type 2 diabetes mellitusbetekent dit meestal een complete verandering in levensstijl. Het is belangrijk om het bestaande overgewicht te verminderen. Daarnaast is een verandering in voedingsgewoonten en de integratie van sport en regelmatige lichaamsbeweging in de dagelijkse routine bijna altijd noodzakelijk. In het geval van een acute ziekte, allemaal maatregelen om de voet te ontlasten, die de behandelende arts heeft voorgeschreven, moet strikt worden nageleefd. Alleen op deze manier is er een kans dat het verzacht botten zal herstellen en de voet zal weer gezond worden.
