Cervicale dystocie is wanneer het geboorteproces wordt vertraagd vanwege onvoldoende verwijding van de hals Cervicale dystocie wordt meestal veroorzaakt door functionele stoornissen Pijnlijke krampen treden op als gevolg van onvoldoende opening ondanks voldoende arbeid.
Wat is cervicale dystocie?
Cervicale dystocie is een complicatie van het geboorteproces. Normaal gesproken is de hals opent geleidelijk met het begin van de bevalling. Bij de vroege bevalling moet het breder worden tot een diameter van drie tot vijf centimeter. Wanneer de hals ongeveer acht tot negen centimeter open is, begint de fase van duwende bevalling. Als de baarmoederhals ongeveer tien centimeter in doorsnee is, is de baby hoofd kan worden geboren. Als de baarmoederhals niet of te langzaam opengaat, is er cervicale dystocie.
Oorzaken
Cervicale dystocie wordt veroorzaakt door functionele of pathologisch-anatomische stoornissen. In de meeste gevallen wordt cervicale dystocie veroorzaakt door functionele stoornissen Deze zijn meestal gebaseerd op spasmen van de baarmoederhals of het onderste deel van de baarmoeder Deze spasmen worden op hun beurt meestal veroorzaakt door ongecoördineerde of overmatige bevalling. Normaal gesproken openen contracties komen ongeveer drie keer voor in tien minuten met een druk van 10 tot 50 mmHg. Ongetimed en ongecoördineerd contracties, in tegenstelling tot normale openingscontracties, niet resulteren in het openen van de baarmoederhals. Cervicale spasmen kunnen echter ook psychologisch zijn. Moeders die voor het eerst in de leeftijd van 38 tot 40 jaar en ouder zijn, worden vooral getroffen door deze psychologisch geïnduceerde spasmen. Bovendien zijn de zogenaamde endogene prostaglandines reageren slechter bij late nieuwe moeders dan bij jongere moeders. prostaglandines zijn lokaal hormonen die onder meer een rol spelen bij de bevalling. Deze hormonale stoornis zorgt ervoor dat de baarmoederhals, inclusief de baarmoederhals, stijf blijft. Dit leidt vervolgens tot een functioneel verstoord geboorteproces. Pathologisch-anatomische oorzaken van cervicale dystocie zijn aanwezig wanneer de spieren van de baarmoederhals pathologisch zijn veranderd. De oorzaak van deze pathologische veranderingen is bijvoorbeeld een operatie, wat kan leiden tot littekens van de baarmoederhals. Dergelijke littekens treden bijvoorbeeld op na conisatie. Tijdens een conisatiewordt een deel van de baarmoederhals in het gebied van de baarmoederhals verwijderd. Emmetoplastiek of cerclage, evenals ontsteking, kan ook leiden tot littekens. In zeldzame gevallen kan de baarmoederhals aan elkaar blijven plakken bindweefsel. Deze voorwaarde heet conglutinatio orificii externi uteri.
Symptomen, klachten en tekenen
Cervicale dystocie manifesteert zich door onvoldoende opening van de baarmoederhals tijdens de bevalling. Arbeid wordt niet beïnvloed. Bij palpatie voelt de baarmoederhals grof of mogelijk zelfs krampachtig verhard aan. Getroffen vrouwen voelen elk van de pijnlijke contracties, maar de baarmoederhals gaat niet of onvoldoende open. In de meeste gevallen wordt de grens bereikt op vijf tot acht centimeter, waarboven de baarmoederhals niet meer verder opent. Voor de geboorte zou echter tien centimeter nodig zijn. Een cervicale dystocie kan uren duren. Het proces is erg vermoeiend en put de bevalling volledig uit.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose wordt gesteld door inspectie en palpatie van de baarmoederhals. Bij inspectie is de kleine diameter van de baarmoederhals duidelijk. Bij palpatie zien de baarmoederhals en de baarmoederhals er grof en hard uit.
Complicaties
Cervicale dystocie is een ernstige complicatie tijdens het geboorteproces. Als de baarmoederhals tijdens de bevalling niet wijd genoeg opengaat, treden pijnlijke weeën en soms bloeding op. Over het algemeen is een bevalling met cervicale dystokie erg slopend en uitputtend voor de aanstaande moeder. De baby kan tijdens de bevalling hematomen en andere verwondingen krijgen, maar deze zijn zelden ernstig. Er kunnen grote complicaties optreden als de baarmoederhals slechts enkele centimeters opengaat. Dan is een natuurlijke bevalling meestal niet mogelijk en a keizersnede moet worden geïnduceerd. Zo'n ingreep gaat altijd gepaard met risico's voor de bevalling en het kind. Het ongeboren kind kan bijvoorbeeld onhandig verdraaien of gewond raken door de chirurgische instrumenten keizersnede wordt geassocieerd met het risico op infectie, letsel en wond genezen problemen. De cosmetische vlek kan emotioneel ongemak veroorzaken. Therapie van cervicale dystocie gebruiken huismiddeltjes kan complicaties veroorzaken, afhankelijk van de methode en voorbereiding. Dus vooral alternatieve medische procedures zoals acupunctuur of remedies van homeopathie bepaalde risico's dragen. Conservatieve medicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken.
Wanneer moet je naar een dokter?
In Europa vindt de geboorte van een kind meestal plaats onder de hoede van een arts en een verloskundige. Het is voor een vrouw minder aan te raden om een kind te baren zonder de aanwezigheid van medisch geschoold personeel. De bevalling kan plaatsvinden in een intramurale setting, in een geboortecentrum of thuis. Op alle locaties is samenwerking met verloskundigen of verloskundigen mogelijk. Ruim voor de verwachte bevallingsdatum moet de zwangere vrouw passende zorg zoeken. Als zich tijdens het geboorteproces complicaties of tegenslagen voordoen, kan de situatie zo snel mogelijk worden aangepakt. Bovendien moet de aanstaande moeder zich voldoende informeren over het geboorteproces. Uiterlijk bij het begin van de bevalling moet een verloskundige worden gebeld of een ziekenhuis worden bezocht. Als er een ongeplande en plotselinge geboorte plaatsvindt, moet een ambulance worden gewaarschuwd. Er moet onmiddellijk actie worden ondernomen om ontwikkelingen te vermijden die het volksgezondheid van zowel het ongeboren kind als de moeder.
Behandeling en therapie
De eerste focus ligt op pijn Verlichting. Vooral bij spasmen van de baarmoederspieren en baarmoederhals lijden getroffen vrouwen ernstig pijn Om het ongeboren kind te beschermen, de pijn wordt vooral op conservatieve wijze verlicht. Hiervoor kan bijvoorbeeld een ontspannend bad in de badkuip dienen. Ter ondersteuning hiervan kan de verloskundige gedetailleerde instructies en tips geven voor een betere verwerking van de weeën en weeën. De partner kan een waardevolle ondersteuning zijn in de verloskamer. Alternatieve medische procedures zoals acupunctuur, homeopathie or aromatherapie kan ook voor verbetering zorgen. Als deze conservatieve pijnbestrijding maatregelen niet succesvol zijn, kunnen pijnstillers worden gebruikt. Anticonvulsieve medicijnen (spasmolytica) kan worden toegediend als zetpillen of infusies Ze zorgen voor decongestie van de baarmoederhals, wat de opening ervan bevordert. Opiaten kunnen ook in de gluteale spier worden geïnjecteerd. Deze hebben een pijnstiller en kalmerend effect. Ze hebben echter het nadeel dat de ademhalingsaandrijving van de bevallende vrouw en mogelijk ook de ademhalingsaandrijving van de pasgeborene wordt onderdrukt. Periduraal anesthesie kan nuttig zijn, vooral bij zeer ernstige pijn en langdurige bevalling. In dit geval is een plaatselijke verdoving wordt geleverd via een buisje in het gebied van de spinal cord Als de baarmoederhals erg stijf is, plaatselijk administratie of prostaglandines kan ondersteunend zijn. De baarmoederhals moet mogelijk handmatig worden uitgerekt om de baby te laten geboren worden.
het voorkomen
Met name functionele cervicale dystocie kan het beste worden voorkomen door een gedegen voorbereiding op de bevalling. Een voorbereidingscursus voor de bevalling kan in dit verband erg behulpzaam zijn. Het neemt de angst voor de bevalling en weeën en versterkt ook het vertrouwen in het eigen vermogen om te baren. Tijdens de cursus leert de zwangere vrouw ademhalingsoefeningen die de bevalling vergemakkelijken en pijn verminderen. Niet correct ademhaling tijdens de bevalling kan krampen in de baarmoederhals veroorzaken. Met behulp van de ontspanning oefeningen die in de cursus zijn geleerd, kan de bevalling nieuw tekenen sterkte tijdens de bevalling. Vrouwen die al bevallen zijn, hoeven natuurlijk niet bang te zijn voor cervicale dystocie. In feite komt dit bijna uitsluitend voor bij nieuwe moeders.
Follow-up
In het geval van cervicale dystocie hebben de getroffenen meestal maar een paar en meestal beperkte maatregelen van nazorg die voor hen beschikbaar is. Daarom moeten ze medische hulp inroepen bij de eerste symptomen hiervan voorwaarde om complicaties of andere symptomen te vermijden naarmate het voortschrijdt. Een vroege diagnose met daaropvolgende behandeling heeft doorgaans een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte. De meeste patiënten zijn afhankelijk van chirurgische ingrepen, die de symptomen kunnen verlichten. De tijd daarna is om af te zien van lichamelijke inspanning en stressvolle activiteiten. Vanwege cervicale dystocie zijn veel van de getroffenen ook afhankelijk van de hulp en ondersteuning van hun eigen familie. Ondersteuning in het dagelijks leven is erg belangrijk, en psychologische hulp kan ook de ontwikkeling van voorkomen Depressie en andere psychische klachten. Het verdere verloop van cervicale dystokie is echter sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose en ook van de ernst van de ziekte, zodat een algemene voorspelling niet mogelijk is. Daarom ligt de focus op vroege diagnose en detectie van de ziekte.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van cervicale dystokie, de maatregelen en de opties voor zelfhulp zijn aanzienlijk beperkt. In sommige gevallen zijn ze tijdens het proces zelfs niet beschikbaar voor de patiënt. Daarom is in de eerste plaats een snelle en vooral vroege diagnose van de ziekte noodzakelijk, zodat deze ook snel kan worden behandeld, omdat deze tijdens het proces niet tot een zelfherstel kan komen. In veel gevallen van cervicale dystocie is de steun en hulp van de familie ook erg belangrijk. Dit kan voorkomen of beperken Depressie en ook andere psychische aandoeningen. Het is niet ongebruikelijk dat de partner ook ondersteuning nodig heeft. Vaak heeft contact met andere cervicale dystokiepatiënten een positief effect op het verdere verloop van de ziekte en kan het het leven van alledag ietwat gemakkelijker maken, aangezien het leidt tot informatie-uitwisseling. Acupunctuur or aromatherapie kunnen ook de symptomen verlichten, hoewel deze therapieën geen volledige medische behandeling kunnen vervangen. Regelmatige controles door een arts moeten ook worden uitgevoerd om verdere complicaties of ongemak te voorkomen.
