Hoeveel kost een gebitsprothese?

Introductie

In tandheelkundige terminologie, de term tandprothese wordt gebruikt om alle apparaten te beschrijven waarvan de fabricage dient om ontbrekende, natuurlijke tanden te vervangen. In het algemeen, kunstgebit zijn onderverdeeld in twee hoofdgroepen, vaste en uitneembare prothesen. Terwijl de groep vaste kunstgebit omvat vullingen en bruggen, evenals gedeeltelijke en volledige kronen, worden gedeeltelijke en volledige prothesen beschouwd als verwijderbare prothesen.

Een gedeeltelijk kunstgebit wordt gebruikt om individuele ontbrekende tanden te vervangen. Het is binnen bevestigd mondholte met behulp van klemmen en strikken en is meestal zeer comfortabel om te dragen, omdat het zonder problemen op de kaakrand kan worden bevestigd. Een totale prothese daarentegen is uitgerust met een groot aantal kunsttanden.

Dergelijk kunstgebit worden meestal gemaakt zodra alle tanden in één kaak (boven- of onderkaak) zijn eruit gevallen en moeten worden vervangen. Zowel de fabricage als het creëren van een ideale grip in de mondholte is veel moeilijker met een volledig kunstgebit dan met een gedeeltelijk kunstgebit. Het houvast van een totale prothese wordt voornamelijk gecreëerd door zogenaamde adhesiekrachten tussen de mond slijmvlies en het kunstgebitmateriaal.

In tegenstelling tot de wijdverbreide aanname dat een totale prothese een veel slechtere grip vindt in de bovenkaak dan in de onderkaak vanwege de zwaartekracht is de realiteit nogal tegengesteld. Totaal kunstgebit van de bovenkaak hebben over het algemeen een groter oppervlak. Als gevolg hiervan kunnen grotere adhesiekrachten ontstaan ​​tussen de orale slijmvlies en het kunstgebitmateriaal. Naast de precisie tijdens de fabricage van de uitneembare prothese speelt de hygiënische behandeling van de prothese een doorslaggevende rol. Kunstgebitten die zelden worden schoongemaakt en daardoor zware afzettingen vertonen, vinden doorgaans nauwelijks houvast op de kaakrand.

Kosten van een gebitsprothese

De kosten voor het maken en invoegen van een tandprothese varieert van patiënt tot patiënt. Bij de berekening van de werkelijke prijs moet er rekening mee worden gehouden dat de omvang van de prothetische werkzaamheden, de materiaalkeuze en ook de betreffende tandartspraktijk en het tandtechnisch laboratorium een ​​doorslaggevende invloed hebben op de uiteindelijk te betalen prijs. Om deze reden kunnen de kosten binnen Duitsland aanzienlijk variëren.

De kosten van een gebitsprothese bestaat doorgaans uit verschillende factureerbare individuele services. Een van de meest uitgebreide kostenposten bij de productie van een tandprothese is de tandartsprijs. Bij het verlenen van een standaardservice wordt dit honorarium, dat wil zeggen het deel van het werk waarop de tandarts recht heeft, berekend op basis van de overeengekomen BEMA (Duitse BEMA = Duitse Vereniging voor de Evaluatie van Tandheelkundige Services) met de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen.

Als de patiënt een gebitsprothese wenst die verder gaat dan de standaardzorg (beter materiaal, mooier fineer-etc.), dan zijn naast de BEMA-waarden kosten verschuldigd die zijn berekend volgens het tariefschema van de tandarts (kortweg GOZ). Dit zijn particuliere diensten die niet onder volksgezondheid verzekering en moeten dus door de patiënt zelf worden betaald.

In tegenstelling tot de vaste BEMA-prijs heeft de tandarts de mogelijkheid om de individuele belasting van elke patiënt mee te nemen in de kostenberekening. Daarom werkt het tariefschema van de tandarts met zogenaamde verhogingspercentages, waarmee een basisprijs met een bepaalde factor kan worden verhoogd. De gemiddelde waarde is een stijgingspercentage van 2.3.

Met schriftelijke verantwoording kunnen de kosten zelfs worden verhoogd tot 3.5 keer het tarief. Een verdere kostenpost bij het maken van de gebitsprothese zijn de vergoedingen waar het tandtechnisch laboratorium recht op heeft (laboratoriumkosten). Deze diensten omvatten de werkzaamheden van de tandtechnicus en materiaalkosten. Daarnaast dienen verdere materiaalkosten die voortvloeien uit de voorbehandeling en het inbrengen van de gebitsprothese binnen de tandartspraktijk (materiaalkosten) te worden meegerekend bij de berekening van de totaalprijs.