De term bindweefsel zwakte beschrijft een inferioriteit van het bindweefsel in verschillende delen van het lichaam. Afhankelijk van welk weefsel is aangetast, treedt een breed scala aan symptomen op. In alledaags gebruik de term bindweefsel zwakte wordt vaak geassocieerd met cellulite (zogenaamde sinaasappelschil huid). Een zwakte van de bindweefsel kan niet alleen cosmetische maar soms ook ernstige medische gevolgen hebben.
Functies van het bindweefsel
Het bindweefsel wordt door het hele lichaam aangetroffen en heeft een ondersteunende functie. Een persoon met een normaal gewicht bestaat voor ongeveer een kwart tot een derde (ongeveer 20 kg) van zijn lichaamsgewicht uit bindweefsel.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten bindweefsel zoals los, strak, gelatineus, spinocellulair bindweefsel of vetweefsel. Afhankelijk van hun locatie in het menselijk lichaam, worden verschillende soorten bindweefsel meestal naast elkaar gevonden en vervullen ze verschillende functies. Wat alle typen gemeen hebben, is dat de weefsels uit zeer weinig cellen bestaan en, in verhouding, een grote hoeveelheid intercellulaire massa.
De belangrijkste cellen in het bindweefsel zijn de zogenaamde fibrocyten, die de eigenschappen van de intercellulaire ruimte bepalen door de synthese van verschillende stoffen. In de intercellulaire ruimte bevindt zich een netwerk van vezels (voornamelijk collagenen), die bestaan uit eiwitten en beschermen tegen trekkrachten, en de zogenaamde proteoglycanen (eiwitmoleculen met verschillende suikerresten), die vele malen hun eigen gewicht aan water kunnen binden en zo fungeren als schokken absorbers. Belangrijke taken van het bindweefsel zijn het behouden van de orgaanvorm en het beschermen tegen beschadiging. Daarnaast dient het bindweefsel als belangrijk waterreservoir en vervult het belangrijke functies bij de afweer tegen ziekteverwekkers en in de celcyclus.
Oorzaken van zwakte van het bindweefsel
Hoe strakker vezels (collageen vezels) bevinden zich in de interstitiële substantie van het bindweefsel, hoe hoger de weefselspanning. Als hun aantal of kwaliteit afneemt, leidt dit tot zogenaamde bindweefselzwakte. De belangrijkste factor voor het ontstaan van bindweefselzwakte is een erfelijke aanleg.
A zwakte van het bindweefsel is daarom meestal aangeboren en dergelijke symptomen zijn vaak wijdverbreid in de families van de getroffenen. De genetische factor kan niet worden gemanipuleerd of behandeld, waardoor de causale behandeling van een zwakte van het bindweefsel uitgesloten is. Een andere belangrijke factor is de leeftijd, aangezien een aangeboren zwakte van het bindweefsel altijd toeneemt met de leeftijd.
Ook de hormoonsituatie is bepalend. Gedurende zwangerschap en de menopauzeZo zijn er fluctuerende concentraties van het vrouwelijk geslacht hormonen (oestrogeen, progesteron), waardoor het bindweefsel bijzonder gevoelig wordt. Dit is een van de redenen waarom vrouwen over het algemeen veel vaker last hebben van bindweefselzwakte dan mannen.
Naast deze factoren, die al vanaf de geboorte zijn vastgesteld, spelen ook een ongezonde levensstijl en bepaald gedrag een rol bij het verergeren van het probleem. Allereerst moet hier het gebrek aan lichaamsbeweging worden genoemd, wat in veel gevallen leidt tot de vroege en verhoogde ontwikkeling van bindweefselzwakte. Roken, alcoholgebruik en een eentonig, hoog vetgehalte dieet verminderen ook de kwaliteit van het bindweefsel. Bovendien, het nemen van bepaalde medicijnen (bijv cortisone) kan leiden tot de ontwikkeling van bindweefselzwakte ondanks een gezonde levensstijl en een gebrek aan genetische aanleg. Gedurende zwangerschap Evenals bij sterke gewichtsschommelingen (bijv. in het kader van diëten of eetstoornissen), wordt het bindweefsel afwisselend uitgerekt en losgemaakt, waardoor de strakke vezels verslijten en beschadigen en tot bindweefselzwakte kunnen leiden.
Alle artikelen in deze serie:
