Bijwerkingen
Zoals bijna elke medische procedure, narcose is niet vrij van bijwerkingen. Hoewel men veel ervaring heeft met de procedure en in de meeste gevallen goed wordt verdragen, moet men toch op de belangrijkste bijwerkingen wijzen. De vorm en mate waarin bijwerkingen optreden daarna narcose hangt van veel factoren af.
Ouderen of mensen met reeds bestaande aandoeningen zijn er bijzonder vatbaar voor, maar over het algemeen kunnen verschillende risicofactoren een invloed hebben. Over het algemeen na algemeen anesthesiebijwerkingen zoals korte verwarring en sufheid treden onmiddellijk op na het ontwaken. Het is aanvankelijk moeilijk om zich te oriënteren.
Deze bijwerkingen zijn echter normaal en duren niet lang. Een zeer vaak waargenomen bijwerking is PONV. Deze afkorting staat voor "postoperatief misselijkheid en braken", Wat" postoperatieve misselijkheid en braken "betekent.
Deze uiterst onaangename, maar meestal onschadelijke bijwerking wordt later bij 20-30% van de patiënten beschreven narcose en is niet van lange duur. Sommige risicofactoren bevorderen het optreden van PONV. Kinderen en adolescenten, vrouwen en mensen die aan reisziekte lijden, hebben meer kans misselijkheid en braken na algemene anesthesie.
Met krachtige medicijnen zoals dexamethason, antihistaminica en setrons, die worden gebruikt om te behandelen misselijkheidkunnen de symptomen meestal goed onder controle worden gehouden. Bovendien wordt medicatie vaak profylactisch gegeven vóór algehele anesthesie om het optreden van PONV. Het mechanisme van zijn ontwikkeling is nog niet goed begrepen.
Het is zeker dat zeker anesthetica en medicijnen die tijdens anesthesie kan bepaalde receptoren in de hersenen, die de eigen beschermende reflex van het lichaam tegen giftige stoffen activeren. Een tweede bijwerking die vaak wordt gezien na een operatie onder algemene anesthesie is hypothermie met postoperatieve tremor (rillingen). Zoals de naam doet vermoeden, heeft de patiënt een overdreven verhoogd gevoel van kou.
Een oorzaak kan tijdelijk zijn hypothermie tijdens algemene anesthesie. Als reactie hierop probeert het lichaam warmte te produceren met de spier tremor en om de hypothermie. Er worden echter ook andere oorzaken besproken, zodat het proces hierachter niet echt begrepen wordt.
De frequentie wordt gegeven als 5-60%. Als behandeling voor deze bijwerkingen zijn er enerzijds kalmerende middelen beschikbaar en anderzijds kan het lichaam ondersteund worden met verwarmende dekens en verwarmde infusen om het te helpen warmte te produceren. Aangezien algemene anesthesie diepe medicijnen omvat die diep ingrijpen in het bewustzijn en de complexe structuur van de hersenenkunnen er verschillende soorten cognitieve bijwerkingen optreden na algehele anesthesie.
Deze bijwerkingen komen vooral voor bij oudere mensen. Allereerst postoperatief delier, dat is onderverdeeld in een hyperactieve en hypoactieve vorm, afhankelijk van de verhoogde of verminderde opwinding en activiteit. Na algehele anesthesie zijn het bewustzijn en de cognitieve aandacht beperkt.
Aldus geheugen stoornissen kunnen optreden en de temporele en ruimtelijke oriëntatie van de patiënt kan worden aangetast. Andere beschreven bijwerkingen zijn slaapstoornissen en algemene rusteloosheid. Soms mild hallucinaties of waanvoorstellingen kunnen voorkomen.
De frequentie van delier is naar verluidt 5-15% en soms aanzienlijk verschillend. Als bijwerkingen zoals gebrek aan concentratie pas na dagen of maanden verschijnen, spreekt men van cognitieve disfunctie, die lang kan duren en in het ergste geval permanent kan zijn. Naast deze bijwerkingen, die beperkt zijn tot de centrale zenuwstelsel, er zijn ook een aantal bijwerkingen tijdens algehele anesthesie, die orgaanspecifiek kunnen optreden vanwege de gebruikte methoden en instrumenten.
Omdat kunstmatige beademing wordt gebruikt tijdens algemene anesthesie, postoperatief pijn en irritatie van de mondholte, nek en stembanden kunnen mechanisch worden veroorzaakt door een ingebrachte buis. Slikproblemen na algehele anesthesie kan ook optreden. In zeldzame gevallen worden de tanden tijdens intubatie, dwz wanneer de ademhaling buis wordt in de luchtpijp ingebracht.
Door de positie van de patiënt tijdens de operatie kan schade aan zenuwen met resulterende gevoelloosheid of verlies van gevoel is denkbaar. Aangezien bij algehele anesthesie ook meerdere toegangen tot de aderen of slagaders nodig zijn, zijn kneuzingen op de injectieplaatsen mogelijk. De beschreven bijwerkingen zijn mogelijk, maar hoeven niet te voorkomen. Al met al dankzij modern anesthetica en goed onderzochte gelijktijdige medicatie, algemeen anesthesie is nu een goed verdragen procedure met weinig bijwerkingen. Mochten er zich echter toch voordoen, dan kunnen deze meestal onder controle worden gebracht.
