Een scheur (breuk) van de pees tussen de onderste pool van de knieschijf (patella) en de tibiale tuberositas (Tuberositas tibiae) wordt een patella pees scheuren. De pees kan door verschillende krachteffecten scheuren. De kniescheurpeesruptuur is een zeldzame verwonding, maar de gebrekkige of onjuiste behandeling kan leiden tot blijvende schade of verdere scheuren. Jongere mensen worden het vaakst getroffen door een breuk van de patella pees, die in het dagelijks leven een hoge mate van mobiliteit en activiteit verwachten, daarom moet de breuk altijd door een arts worden behandeld. Met de juiste behandeling is de prognose voor een patellapeesruptuur over het algemeen zeer goed.
Anatomie
De quadriceps femoris-spier aan de voorkant van de dij strekt de been in de kniegewricht. De vier spieren eindigen waar de knieschijf is ingebed en strekt zich uit tot het scheenbeen. Onder de knieschijfDeze pees wordt ook wel het patellaire ligament (Ligamentum patellae) genoemd.
De pees fixeert de patella en dient als centraal draaipunt (hypomochlion) tijdens flexie in de kniegewricht. Het merendeel van de peesvezels is afkomstig van de eindpees van de spier rectus femoris, een van de vier dij spieren. Deze vezels stralen ook uit in de patella en kruisen deze gedeeltelijk. Aan de zijkant van de patella bevinden zich vezels van de andere drie spieren (musculus vastus medialis, musculus vastus lateralis, musculus vastus intermedius), die de patella passeren. De patella pees is absoluut noodzakelijk voor een krachtige extensie in het kniegewricht.
Patella peesruptuur
Breuk van de patellapees kan worden veroorzaakt door indirect of direct werkende krachten. De patellapeesruptuur wordt meestal veroorzaakt door overspanningstrauma tegen weerstand of sterke spanning in de gebogen positie van het kniegewricht. Een dergelijk ongevalsmechanisme komt vooral veel voor bij sporten zoals tennis of skiën.
Door de relatief kleine hefboom tussen het draaipunt van het kniegewricht en de knieschijf heeft de patellapees een zeer grote doorsnedebelasting, tot wel meer dan 1000 kg / cm2 bij zware personen. In zeldzame gevallen cortisone injecties in het kniegewricht kunnen leiden tot een breuk van de patellapees. Aangenomen wordt dat een pees die nog niet is voorbeschadigd slechts in de meest zeldzame gevallen zal scheuren.
De kans op een patellapeesruptuur neemt toe met bestaande eerdere beschadigingen. Degeneratieve schade wordt bijvoorbeeld aangetroffen bij mensen met Ehlers-Danlos syndroom, vlinder korstmos (lupus erythematosus), chronisch nierfalen, suikerziekte mellitus, arteriële occlusieve ziekte of na een operatie. Op volwassen leeftijd worden breuken van de patellapees het meest aangetroffen bij de overgang van de onderpool van de patella naar de pees, aangezien dit een anatomisch zwak punt lijkt te zijn.
Vaak wordt de patellapeesruptuur daarnaast gecombineerd met een benige peesruptuur, wat betekent dat een botfragment van de patella afbreekt aan de pees door overmatige tractie. Bij kinderen en adolescenten treedt een breuk van de patellapees meestal verder naar beneden op, nabij het bevestigingspunt van de pees aan het scheenbeen (nabij de tuberositas van het scheenbeen). Direct geweld, zoals snijwonden of snijwonden, kan ook een breuk in het midden van de patellapees veroorzaken. Ook kan er af en toe een scheur ontstaan door irritatie van de patellapees.
