In de volgende tekst zullen we onze aandacht vestigen op de bekkenbodem/ bekkenbodemoefeningen. Dit wordt vaak verwaarloosd bij sport of gymnastiek. Het heeft een vasthoudende en stabiliserende functie, net als de buik- of rugspieren.
De houding en zware palpatie maken het voor veel mensen moeilijk om deze groep te oefenen. Om te beginnen gaan we in op de anatomie van deze kleine spiergroep. Zoals de naam doet vermoeden, is de bekkenbodem rust op het bekken als een vloer.
De buisvormige uiteinden van orgels gaan door deze vloer. Deze bevinden zich centraal in de bekkenbodem en bestaan uit het einde van de blaas, die zich aan de voorkant bevindt, en de rectum. Rondom deze buisjes zitten ringvormige spieren die ervoor zorgen dat urine en ontlasting gecontroleerd naar buiten stromen.
Ze hebben dus niet alleen een vasthoudfunctie, maar moeten in de juiste dosering openen om te worden geleegd. Vereenvoudigd is de bekkenbodem, bestaande uit de diepe en oppervlakkige lagen. Het diepe deel bevat het bekken diafragma, die uit twee spiergroepen bestaat.
Deze lopen in een boog en trekken van de schaambeen aan de voorkant, naar de stuitbeen achteraan. De oppervlakkige laag bestaat uit de diafragma urogenitaal en wordt gevormd door verschillende spieren. Van onderaf gezien vormt het een driehoek die horizontaal loopt.
De spieren beginnen bij de twee zitbeenknobbels aan de achterkant en bij de schaambeen vooraan. Dit is waar het einde van de blaas bevindt zich en, bij vrouwen, ook de uitgang van de vrouwelijk geslachtsorgaan. De artikelen Fysiotherapie voor Stuitbeen Pijn gedurende Zwangerschap en oefeningen voor Stuitbeen Pijn tijdens de zwangerschap kan ook voor u interessant zijn.
Bekkenbodemgymnastiek
Onvoldoende bekkenbodemspieren kunnen verschillende oorzaken hebben. Dit kan in alle levensfasen voorkomen en is daarom in elke groep mensen aanwezig. Voorwaarde is een zeker gevoel voor het lichaam en een intacte, nerveuze controle over de bekkenbodemspieren.
Om te beginnen moet de lichaamswaarneming worden getraind om de individuele spiergroepen en -processen te spannen. De spieren van de bekkenbodem kunnen natuurlijk niet geïsoleerd worden versterkt, maar om alle spieren aan te spreken, moeten verschillende stimuli worden ingesteld. Metaforen worden gebruikt om het spannen van de spieren te vergemakkelijken.
Afbeeldingen worden gebruikt om de bekkenbodemspieren te introduceren en om de verschillende processen nauwkeuriger te richten. In aanvulling op, ademhalingsoefeningen kan worden gebruikt bij bekkenbodemoefeningen om het lichaamsbewustzijn te verbeteren. De bekkenbodem beweegt mee met de inademing en uitademing en kan hierdoor ook worden geoefend.
Na de lichaamswaarneming komt het tot een gerichte versterking van het spierstelsel. In deze fase van bekkenbodemoefeningen wordt de kracht vergroot en de duur van de spanning verlengd. Wanneer de patiënt meer gevorderd is, zal hij proberen de spanning vast te houden tijdens het uitvoeren van andere activiteiten (bijv. Lopen of lopend trap).
Zodat hij de oefeningen ook in het dagelijks leven kan uitvoeren. Een verdere toename is het aanspannen van de bekkenbodemspieren in combinatie met buik-, rug- en been opdrachten. Dit zorgt voor een uitgebreide training.
Eerste oefening De eerste oefening is bedoeld om de lichaamswaarneming te trainen en vindt plaats in zittende positie. Je werkt met geluiden en probeert je voor te stellen hoe de bekkenbodem beweegt tijdens deze geluiden. Je maakt je bovenlichaam recht en maakt je rug recht.
Hun handen zijn onder hun ischiale tuberositas en de handpalmen wijzen naar boven. De zitting is bij deze oefening niet belangrijk en kan een stoel of een bed zijn. De handpalmen zijn eerder relevant en dienen om de perceptie van contracties.
Begin meerdere keren achter elkaar een "K ́ ́" -geluid te zeggen. Hoe luider het is, hoe meer samentrekking je hebt in je spieren. Bij elke "K ́ ́-klank wordt de bekkenbodem aangespannen.
Probeer je voor te stellen hoe het tegen je vingers drukt en je voelt de trilling. Neem na ongeveer 10 herhalingen een pauze en doe 5 series. 2e oefening Bij de volgende oefening ga je weer op een stoel of bed zitten en strek je je rug.
Je handen liggen losjes op je dijen. Stel je drie vuisten voor in het midden van je bekkenbodem. De eerste vuist staat voor haar schaambeen.
De tweede is in het midden achter de eerste. En de derde vuist is net voor haar stuitbeen. Maak nog een "K ́ ́-geluid en stel je voor dat de voorste vuist sluit.
Herhaal dit nog eens ongeveer 10 keer. Ga na de pauze verder met de oefening en stel je deze keer voor dat de middelste vuist sluit met elk "K ́ ́" -geluid. Herhaal de oefening na de derde pauze met de derde en achterste vuist. Als u zich zeker voelt en het gevoel voor de bekkenbodem goed is, kunt u het "K ́ ́" -geluid weglaten en proberen de individuele vuisten zonder geluid te spannen.
Verdere oefeningen staan vermeld in het artikel Bekkenbodemoefeningen-zwangerschap. De samentrekking (spanning) van de bekkenbodem treedt op tijdens het uitademen. Dus aan het begin van een training kun je met de uitademing of luit werken.
Wanneer de spieren zich spannen, gaan ze omhoog en worden ze alleen weer plat tijdens inademing. Dit mechanisme is belangrijk om de romp gespierd te stabiliseren. Vooral bij het dragen van zware lasten, hoesten of niezen is de bekkenbodem bestand tegen de druk.
Bekkenbodemoefeningen dienen ook als voorbereiding voor en tijdens te worden uitgevoerd zwangerschap. Na een zwangerschap mogen bekkenbodemoefeningen pas de tweede dag langzaam worden uitgevoerd. Informatie hierover vindt u in het artikel Fysiotherapie na zwangerschap.
Dit geldt niet voor blessures aan de bekkenbodem veroorzaakt door de bevalling. In dat geval moet u nog langer wachten. Zwangerschap is na een paar dagen een belangrijke indicatie voor bekkenbodemoefeningen.
De bekkenbodem moest tijdens de zwangerschap meer werk verrichten en wordt tijdens de bevalling extra gestrekt. Een tijdelijke zwakte van de bekkenbodem is dus onvermijdelijk. In de meeste gevallen bouwen de spieren zichzelf weer op.
Om dit proces echter te ondersteunen en eventuele gevolgen te voorkomen, worden bekkenbodemoefeningen aanbevolen. Bekkenbodemoefeningen worden vaak geassocieerd met de voorwaarde na een geboorte. Er zijn meer factoren die de zwakte van de bekkenbodem bevorderen.
Operaties in het urogenitale kanaal, neurologische aandoeningen of trauma's zijn er onder. Mannen kunnen ook worden getroffen. Desalniettemin gaat het onderwerp bekkenbodem gepaard met veel schaamte en kunnen incontinentieproblemen leiden tot een vermindering van het zelfrespect. Daarom moeten mannen in dit opzicht ook als patiëntengroep worden beschouwd. Meer informatie is te vinden in het artikel Bekkenbodemtraining.
