Allergie voor hondenhaar

Introductie

Hond haar allergie is de overgevoeligheidsreactie van een persoon op contact met honden. In tegenstelling tot de kat haar allergie, de allergie voor hondenhaar is vrij zeldzaam. Toch gaat men ervan uit dat tot 16% van de volwassen bevolking aan een hond lijdt haar allergie.

De term is helaas enigszins misleidend, aangezien de allergische reactie is eigenlijk niet gericht tegen het hondenhaar zelf, maar vooral tegen bepaalde stoffen die bijvoorbeeld aan het haar hechten speeksel, urine of huidschubben. De component waartegen de meeste allergische reacties van getroffen personen gericht zijn, is een eiwit genaamd Can f1, dat ‘allergeen’ wordt genoemd. Het is in verschillende mate aanwezig bij verschillende honden, en sommige rassen lijken het helemaal niet te produceren.

Mensen met een allergie voor hondenhaar reageren anders op verschillende hondenrassen en ook op individuele honden. Dit komt enerzijds door de bovengenoemde verschillen in de mate van vorming van het eiwit en anderzijds door andere allergenen in het dier waarop mensen kunnen reageren. Over het algemeen is het allergeenpotentieel bij langharige rassen niet zo hoog als bij kortharige hondenrassen. Bij sommige rassen, bijvoorbeeld boksers, worden allergieën bijzonder vaak beschreven. Bij andere, zoals de Portugese Waterhond, zijn tot nu toe geen allergische reacties gevonden.

Tekenen van een allergie voor hondenhaar

Een hondenallergie manifesteert zich door de typische symptomen van een allergie voor stoffen in de lucht - deze omvatten waterige en jeukende ogen, vloeibaar neus-, hoesten, jeuk en galbulten. In principe kan allergie op elke leeftijd beginnen, hoewel het meestal voor het eerst optreedt bij kinderen. Zelfs volwassenen die al een lange tijd een hond hebben, kunnen last hebben van een hondenhaarallergie.

Het valt meestal op door het feit dat toegenomen allergie symptomen voorkomen in de omgeving van de hond. Symptomen kunnen echter ook buiten de hond optreden, aangezien de hond haren met het allergeen heeft eiwitten is ook te vinden op kleding en in de lucht. Het is dus niet altijd gemakkelijk om de primaire oorzaak van de allergie te achterhalen - vaak een allergietest door een longarts of dermatoloog moet dan duidelijkheid geven.