Anale verzakking is een verzakking van de anus Hierdoor steekt het anale kanaal uit de anus.
Wat is een anale verzakking?
Anale verzakking wordt begrepen als een verzakking van de anus Hierdoor steekt het anale kanaal uit de anus. Anale verzakking is een verzakking van het anale kanaal huid en slijmvlies in de externe richting. Het wordt veroorzaakt door ontlasting of zware persing ervoor. In dit geval het anale huid is niet voldoende gehecht aan de sluitspier, die zich eronder bevindt. Na ontlasting is er een terugtrekking van het anale kanaal. Lekkage van het kanaal kan ook het gevolg zijn van zwaardere gewichten, niezen of hoesten. Als bovendien delen van het rectum of het rectum steekt uit de anus, het wordt rectale verzakking of rectale verzakking genoemd. Een anale verzakking kan in principe op elke leeftijd voorkomen. Vooral ouderen worden hierdoor getroffen. Dit omvat voornamelijk vrouwen.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken mogelijk voor het optreden van anale verzakking. De belangrijkste reden is zwak bekkenbodem spieren bij getroffen personen. Bij kinderen komt anale verzakking zeer zelden voor en treedt meestal op vóór de leeftijd van drie jaar. In de meeste gevallen wordt verzakking veroorzaakt door onderliggende ziekten zoals taaislijmziekte De reden voor een anale verzakking bij volwassenen is meestal de algemene verslapping van de bekkenbodem Dit kan ook een verzakking van andere organen veroorzaken. Deze omvatten de urinewegen blaas of de baarmoeder. Het is niet ongebruikelijk bekkenbodem schade bij vrouwen als gevolg van de bevalling. Dit verhoogt ook het risico op leeftijdsgebonden verzakking. Er zijn er ook enkele risicofactoren die de kans op anale verzakking vergroten. Deze omvatten chronische constipatie evenals verhoogde ontlastingsdruk. De spieren van de bekkenbodem hebben dan niet meer voldoende sterkte om verzakking tegen te gaan. Andere risicofactoren omvatten verwondingen aan de sluitspier, aangeboren afwijkingen, gynaecologische chirurgie, neurologische schade aan het bekken zenuwen en ontsteking en tumoren.
Symptomen, klachten en tekenen
Pijn komt zelden voor bij anale verzakking. In plaats daarvan steken voelbare delen van de darm of slijmvliesplooien uit de anus. Soms glijden de porties vanzelf terug. Het is ook mogelijk om ze met de hand terug te duwen. Sommige patiënten ervaren ook ernstige jeuk in het anale gebied. Omdat de sluitspier ook wordt beïnvloed door anale verzakking, fecaal incontinentie is niet ongebruikelijk, zodat de ontlasting meestal niet meer onder controle kan worden gehouden. Als gevolg hiervan passeren de getroffenen ontlasting zonder dat ze dat willen. De intensiteit van de incontinentie varieert. Het is bijvoorbeeld minder ernstig bij anale verzakking dan bij rectale verzakking. Een ander mogelijk symptoom is mechanische irritatie van de slijmvlies die lekt in anale verzakking. Op hun beurt kunnen de wrijvingskrachten optreden ontsteking en bloeden. Soms ontstaan er ook zweren. Evenzo een afscheiding van slijm en bloed uit de anus is denkbaar. Naarmate de symptomen meer uitgesproken worden naarmate de ziekte voortschrijdt, is het belangrijk om snel met een medische behandeling te beginnen.
Diagnose en verloop
In de meeste gevallen is de blik van een ervaren arts voldoende voor de diagnose van anale verzakking. Deze persoon kan ook onderscheiden of het een anale verzakking of een rectale verzakking is. Verdere onderzoeken zijn ook mogelijk ter bevestiging en voor een betere inschatting van de omvang van de ziekte. Dit kan echografie inhouden (ultrageluid onderzoek) of endoscopie van de onderste darm. Als de exacte mate van verzakking niet kan worden beoordeeld, wordt een defecogram uitgevoerd. Dit vereist dat de patiënt onder poepen Röntgenstraal controle. Omdat dit onderzoek erg onaangenaam is voor de patiënt, wordt het alleen in zeldzame gevallen uitgevoerd. Anale verzakking is niet levensbedreigend. Het kan echter meestal alleen effectief worden behandeld door een operatie. Een operatie kan de verzakking meestal met succes corrigeren.
Complicaties
Anale verzakking zorgt ervoor dat het anale kanaal onwillekeurig uit de anus steekt. Het symptoom ontwikkelt zich in verschillende stadia tot zijn uiteindelijke verschijning en manifesteert zich pas op latere leeftijd. Overmatig persen tijdens de ontlasting kan het anale kanaal zodanig beschadigen dat zelfs minimale bewegingen kunnen leiden verzakken. Zwakte van de bindweefsel wordt vermoed als de pathogenese. Dit kan genetisch zijn, maar kan ook voorkomen in families met aambeien en fecaal incontinentie Bij vrouwen kan er een verzwakking van de bekkenbodem optreden als gevolg van de bevalling, wat het symptoom latent bevordert. Vrouwen en ouderen hebben meer kans op anale verzakking dan kinderen. Als het symptoom niet op tijd wordt behandeld, treden er aanzienlijke complicaties op. Het anale kanaal kan ver uit de anus steken. tevens de voorwaarde verspreidt zich naar de rectum en rectum. De patiënt ervaart pijnincontinentie en een ernstig verlies van kwaliteit van leven. Meestal kan de darm als medische maatregel worden teruggeduwd. Als dit niet lukt, wordt een spoedoperatie gestart. De patiënt krijgt dan medicatie therapie evenals fysiotherapeutische bekkenbodemoefeningen om latere complicaties te voorkomen. Afhankelijk van de ernst van de verzakking, moeten voedingsgewoonten consequent worden gewijzigd om de stoelgang zacht te houden. Als de diagnose op tijd wordt gesteld, neemt de kans op herstel toe.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als na de ontlasting delen van de darm aan de anus kunnen worden gevoeld, moet een arts worden geraadpleegd. De medische professional kan meestal in één oogopslag zien of het om een anale verzakking gaat. Afhankelijk van de diagnose kan vervolgens een passende behandeling worden gestart, waardoor de verzakking snel zou moeten verdwijnen. Als de anale verzakking echter onbehandeld blijft, kunnen er aanzienlijke complicaties optreden. Onder andere, pijn, incontinentie en ziekten van de rectum en endeldarm kan voorkomen. Als de anale verzakking al zo ver is gevorderd dat deze ernstig is volksgezondheid problemen optreden, moet een spoedarts worden geraadpleegd. In de meeste gevallen moet het anale kanaal dan worden verplaatst door middel van een spoedoperatie. Om dit te voorkomen, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen bij de eerste tekenen van anale verzakking. Patiënten met aambeien, taaislijmziekte, chronisch constipatie, ontsteking of tumoren moeten afwijkingen aan de anus onmiddellijk bespreken met de verantwoordelijke arts. Uiterlijk bij fecale incontinentie of een zichtbaar deel van de darm bij de anus.
Behandeling en therapie
In de meeste gevallen wordt anale verzakking operatief behandeld. Slechts af en toe kan een chirurgische ingreep worden vermeden. Bij kinderen is behandeling van de uitlokkende onderliggende ziekte meestal voldoende. Als een operatie nodig is, wordt er onderscheid gemaakt tussen twee methoden. De operatie wordt uitgevoerd vanuit de anus of via de buikholte. Een operatie door de buikholte is a laparoscopie (laparoscopie) of een laparotomie, waarbij een open incisie in de buik wordt gemaakt. Bij deze procedure wordt het rectum zo gefixeerd dat doorzakken niet meer mogelijk is. Hiervoor hecht de chirurg de darm ter hoogte van de heiligbeen Soms kan een net van plastic ook worden gebruikt om de darm te fixeren. In sommige gevallen is het ook nodig om bepaalde delen van de dikke darm Als de chirurgische ingreep wordt uitgevoerd vanuit de anus, wordt de darm die eruit is gekomen door de arts verwijderd. Vervolgens worden de twee uiteinden van de darm teruggeduwd en gehecht. In principe wordt een operatie via de buikholte als efficiënter beschouwd omdat de kans op latere complicaties kleiner is. Het operatierisico voor de patiënt is echter lager bij een operatie aan de anus, maar dit geldt ook voor de kans op succes. Daarom een goede evenwicht moet tussen de twee procedures worden geslagen. Na de operatie krijgt de patiënt speciale medicatie. Hij moet ook een specifiek volgen dieet plan. Dit dient om de ontlasting zacht te houden.
Vooruitzichten en prognose
In de regel veroorzaakt anale verzakking slechts in zeldzame gevallen ernstige pijn of ander ongemak. In dit geval kunnen de getroffenen meestal de delen van de anus of darm terug in zichzelf duwen, en in veel gevallen glijden ze vanzelf weer naar binnen. Bovendien ervaren veel patiënten met een anale verzakking ook ernstige jeuk en roodheid van de huid Als de getroffen persoon het betreffende gebied krabt, wordt de jeuk versterkt. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten er ook last van hebben fecale incontinentie, wat een zeer negatief effect heeft op het dagelijks leven en de kwaliteit van leven. Het is niet ongebruikelijk voor psychische klachten of Depressie Bloeding of ontsteking kan ook voorkomen, wat pijnlijk kan zijn. Een zweer kan zich ook ontwikkelen. Als de symptomen niet vanzelf verdwijnen, moet de getroffen persoon zeker een arts raadplegen. In de regel wordt de levensverwachting niet verminderd door deze ziekte. Met behulp van een chirurgische ingreep kunnen de klachten worden verlicht. Het verdere verloop hangt meestal af van de onderliggende ziekte. Verdere klachten of complicaties komen meestal niet voor.
het voorkomen
De beste preventieve maatregel tegen anale verzakking is het vroegtijdig afronden van gymnastiekoefeningen om de bekkenbodem te versterken, wat onder begeleiding van experts moet gebeuren. Op deze manier kunnen het perineum en de anus worden versterkt. Het is ook belangrijk om te vermijden constipatie.
Nazorg
Anale verzakking wordt in veel gevallen door een operatie gecorrigeerd, maar kan ook conservatief worden behandeld. In beide gevallen is een consistente follow-up belangrijk om twee redenen. Enerzijds is het belangrijk om te regenereren therapie gevolgen zoals een wond na een operatie zo goed mogelijk. Aan de andere kant, gericht maatregelen moet worden genomen om herhaling van anale verzakking te voorkomen. In beide gevallen kan de nazorg worden verleend door de huisarts of de behandelende proctoloog. De patiënt is ook betrokken bij de nazorg door symptomen zoals moeilijke stoelgang of pijn of bloeding in het anale gebied zo snel mogelijk aan zijn of haar arts te melden. EEN stoelgang dat is niet te moeilijk is de belangrijkste nazorg en preventie tegelijk. Zwaar persen tijdens stoelgang moet ten koste van alles worden vermeden, omdat om deze reden vaak een anale verzakking ontstaat. Voldoende drinken is daarom net zo belangrijk als een dieet rijk aan vezels. De kruk kan er zacht en volumineus mee gehouden worden psyllium schillen als een bewezen huismiddeltje. Naast stoelgangregulatie omvat nazorg ook de verzorging van een eventuele operatiewond. Dit gebeurt volgens de instructies van de arts. Later is een grondige hygiëne ook belangrijk. Harde reinigingsmiddelen en vochtig toiletpapier worden echter niet aanbevolen. Lauw water is in veel gevallen voldoende. Droog deppen met zacht papier is belangrijk, zoals bacteriën geef vooral de voorkeur aan vochtige omgevingen.
Wat u zelf kunt doen
Anale verzakking beperkt vaak de kwaliteit van leven van de getroffenen ernstig. Veel patiënten schamen zich voor hun lijden en stellen daarom een bezoek aan de dokter uit. Dit moet in ieder geval worden vermeden. Hoe eerder een anale verzakking wordt vastgesteld en behandeld, hoe groter de kans op succes therapie Uiterlijk wanneer voor het eerst ongecontroleerde ontlasting heeft plaatsgevonden, moet een arts worden geraadpleegd. Een verzakking van het anale kanaal kan meestal alleen operatief worden behandeld. Omdat zwakte van de bekkenbodemspieren meestal verantwoordelijk is voor het anale kanaal en, indien nodig, delen van de darm die niet in het lichaam worden vastgehouden, kunnen speciale oefeningen het probleem helpen voorkomen of voorkomen dat de symptomen na de operatie terugkeren. Een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging kan extra voorkomen risicofactoren, zoals permanente obstipatie. Vrouwen hebben veel vaker last van een anale verzakking dan mannen, vandaar een connectie met zwangerschap en (natuurlijke) bevalling wordt vermoed. Vrouwen kunnen dit risico dus beïnvloeden door het aantal geboorten en de keuze van de geboortemethode. Als zich tijdens alledaagse situaties ongecontroleerde ontlasting voordoet, zoals hoesten of zwaar tillen, kunnen speciale luiers uit winkels voor medische artikelen de patiënten helpen zich weer veiliger te voelen.
