Oorzaken
De exacte oorzaken van tendinose calcarea zijn niet definitief opgehelderd. Aangenomen wordt dat degeneratieve veranderingen in de pezen, dwz slijtage tijdens het verouderingsproces, veroorzaken de bloed circulatie in de pezen verslechteren en de druk op de pezen toenemen. Dit leidt uiteindelijk tot reactieve afzettingen van calcium kristallen in het weefsel, die leiden tot pijn bij het verplaatsen. in het voorbeeld van de schoudergewrichtleiden de kristallen tot een relatieve verdikking van de pees, zodat deze bekneld raakt tussen het schoudergewricht en het acromion wanneer de arm wordt opgeheven.
Dit veroorzaakt de typische klachten. In de loop van de ziekte, de immuunsysteem reageert ook op de opgeslagen kristallen door bepaalde immuuncellen, de macrofagen, die de kristallen proberen af te breken. Dit leidt uiteindelijk tot littekens in het weefsel en, onder bepaalde omstandigheden, tot aanhoudende verdikking van de pezen.
Geschiedenis
Vaak wordt de tendinose calcarea eerder bij toeval vastgesteld, aangezien het meestal vrij pijnloos is. Veel patiënten hebben een ‘verkalkte schouder’ zonder dat dit ooit enig ongemak veroorzaakt. Het verloop van de ziekte en de ontwikkeling van de tendinose calcarea verkalkte schouder kunnen in afzonderlijke fasen worden verdeeld.
Vanwege het faseachtige verloop van de ziekte, acuut pijn gebeurt meestal in fasen. Het verblijf in een ziektefase verschilt van patiënt tot patiënt en is niet te voorspellen. Fasen van inflammatoire schouder pijn overgang naar fasen van bijna volledige pijnvrijheid.
Er zijn vier fasen van tendinitis calcarea:
- Fase: Fase van celtransformatie: Binnen de eerste fase vindt een celtransformatie plaats. Tijdens dit proces wordt het peesweefsel omgezet in vezelachtig kraakbeen. De patiënt heeft meestal geen of zeer lichte pijn.
Deze fase kan nog niet worden vastgesteld door een röntgenstraal omdat er nog geen verkalking is opgetreden.
- Fase: Fase van verkalking: In de loop van de tweede fase, de kraakbeen weefsel sterft gedeeltelijk af, kalkaanslag. Deze fase kan worden vastgesteld door middel van ultrageluid, maar ook door Röntgenstraal examens. Als de schouderpees erg wordt opgetild door de calcium aanbetaling, kan een schouderdak strakheid ontstaan wanneer de arm wordt opgetild.
Dit leidt weer tot irritatie van de pezen die onder de acromion, in het bijzonder de supraspinatus pees, en van de bursa (bursa subacromialis). Het pijnlijke klinische beeld van een impingement syndroom kan zich dus ontwikkelen.
- Fase: Fase van resorptie: In deze fase lost de kalkkachel spontaan op. Vaak worden kalkdeeltjes overgebracht naar aangrenzende bursae, wat een enorme ontsteking kan veroorzaken.
De derde fase wordt daarom vaak gekenmerkt door de sterkste pijn, die komt door de sterkste bursitis. Door de pijn hebben patiënten grote moeite om hun arm te bewegen. Binnen een paar weken zijn de verkalkingen echter eindelijk verdwenen.
- Fase: Fase van herstel: In de laatste fase is de verkalking zodanig afgenomen dat nieuw littekenweefsel de resterende peesblessure kan opvullen.
Dit kan onder bepaalde omstandigheden resulteren in een verdikte pees, wat voor problemen kan blijven zorgen. In het beste geval kan de pees echter ook zijn oorspronkelijke vorm en dikte terugkrijgen. Niet elke tendinose calcarea-ziekte doorloopt deze cyclus volledig. De tendinosis calcarea kan in elk stadium van de ziekte achterblijven en bereikt misschien niet eens het volgende stadium.
