Alternans-syndromen zijn hersenstam syndromen die symptomen van gekruiste verlamming veroorzaken en meestal te wijten zijn aan beroertes in het hersenstamgebied. Mogelijke oorzaken zijn ook tumoren of ontstekingsprocessen in deze regio's. De behandeling is afhankelijk van de primaire oorzaak, maar omvat ook fysiotherapie en logopedie in vrijwel alle gevallen.
Wat is het alternansyndroom?
Alternans-syndroom, zoals het wordt genoemd, is een hersenstam syndroom dat het gevolg is van eenzijdige afname bloed stroom naar de hersenstam Met uitzondering van de cerebellum, wordt de hersenstam gedefinieerd als alle delen van de hersenen onder het diencephalon. De middenhersenen met cerebrale steel, middenhersenkoepel en middenhersenen dak vormen zo samen met de romboïde de anatomische eenheid van de hersenstam. hersenen inclusief de brug en myelencephalon. De hersenstam regelt vitale lichaamsprocessen zoals ademhaling, bloed druk en hartactiviteit. Bovendien van vitaal belang reflexen zoals braken en hoesten reflexen bevinden zich in dit deel van de hersenen Bij beschadiging van delen van de hersenstam treden zogenaamde hersenstamsyndromen op. Hersenstamsyndromen zijn altijd gerelateerd aan verminderd bloed stromen naar de hersenstam en kunnen verschillende symptomen vertonen. Het zogenaamde Alternans-syndroom is een hersenstam-syndroom dat het gevolg is van een eenzijdig verminderde bloedtoevoer naar de hersenstam. Kenmerkend zijn craniale storingen zenuwen aan de aangedane zijde van de hersenen. Bovendien vindt hemiparese met hemifaciaal sensorisch verlies plaats aan de andere kant van het lichaam. Afhankelijk van de exacte lokalisatie van de schade, komt het Alternans-syndroom overeen met het Jackson-syndroom, het Weber-syndroom, het Millard-Gubler-syndroom of het Wallenberg-syndroom.
Oorzaken
De oorzaak van elk hersenstam-syndroom is cerebrale ischemie. In de meeste gevallen wordt elk syndroom veroorzaakt door circulatiestoornissen in de basilaire of wervelslagaders. In individuele gevallen tumoren, ontstekingsziekten zoals multiple sclerose, mechanische verwondingen of infecties kunnen de insufficiëntie ook veroorzaken. Syndromen van Alternans worden meestal voorafgegaan door vasculaire schade veroorzaakt door beroertes. Afhankelijk van de exacte lokalisatie wordt het Alternans-syndroom verder onderverdeeld. Het Millard-Gubler-syndroom wordt genoemd in het geval van circulatiestoornissen in het pons-gebied. Het Weber-syndroom wordt veroorzaakt door circulatiestoornissen in de middenhersenen en het Wallenberg-syndroom wordt veroorzaakt door circulatieschade in de regio van spinal cord uitbreiding. In circulatiestoornissen en ischemische processen bereiken de weefsels niet langer voldoende hoeveelheden bloed. Omdat het bloed van vitaal belang is zuurstofZowel voedingsstoffen als boodschappersubstanties sterven individuele cellen af als gevolg van de verminderde toevoer. De gekruiste symptomen van Alternans-syndromen zijn te wijten aan het feit dat craniaal zenuwen dalen af naar hun bevoorradingsgebieden aan dezelfde kant. Ruggengraat vezels, aan de andere kant, dalen elk naar de andere kant van het lichaam.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het Alternans-syndroom hebben verschillende symptomen, afhankelijk van de locatie van de schade. Het Weber-syndroom veroorzaakt verlamming van de oculomotorische zenuw aan dezelfde kant van de hersenbeschadiging aan de zijkant, wat lijkt op een soort eenzijdige blikverlamming. Aan de andere kant van het lichaam treedt spastische hemiplegie op als gevolg van een toename van de spierspanning, die ook de mimische spieren kan aantasten als gevolg van schade aan de tractus corticonuclearis. Bij het Millard-Gubler-syndroom, abducens parese met perifeer gezichtsverlamming komt weer voor in de richting van de zijkant van de schade. Aan de andere kant van het lichaam, zoals bij het Weber-syndroom, is er spastische hemiplegie. Het syndroom van Wallenberg leidt daarentegen tot het Horner-syndroom en roept bovendien hemiparese op, zacht gehemelte verlamming, dysfonie heesheid, en onvermogen om te spreken. Er is overmatige gevoeligheid in het gezichtsgebied. In aanvulling op, roterende duizeligheid kan gebeuren. Aan de andere kant van de schade treden gedissocieerde sensorische stoornissen op als gevolg van schade aan de tractus spinothalamicus lateralis. Jackson-syndroom onderscheidt zich van de andere alternansyndromen voornamelijk door verlamming van de tong.
Diagnose en verloop
De vermoedelijke diagnose van het Alternans-syndroom wordt door de arts gesteld op basis van visuele diagnose. In deze context zijn de symptomen van gekruiste verlamming bijzonder diagnostisch. Bevestiging verkrijgt de neuroloog door beeldvorming van de hersenen. Door middel van deze beeldvorming kan ook de primaire oorzaak van het syndroom worden gelokaliseerd. Als tumoren in de hersenstam verantwoordelijk zijn voor de symptomen in plaats van stoornissen in de bloedsomloop, laten deze veranderingen een relatief typisch beeld zien op MRI. De prognose voor patiënten met het Alternans-syndroom hangt af van de omvang van de schade, de lokalisatie en de primaire oorzaak van de schade.
Complicaties
Een kenmerk van het Alternans-syndroom is een verminderde bloedtoevoer naar de hersenstam, wat resulteert in zenuwverlies aan de aangedane zijde van de hersenen. Aan de andere kant van het lichaam treden volledige verlamming en hemiplegie op. Afhankelijk van de exacte locatie van hersenschade, worden alternans-syndromen geclassificeerd als het Weber-syndroom, het Wallenberg-syndroom, het Millard-Gruber-syndroom en het Jackson-syndroom. Bloedsomloopstoornissen in de middenhersenen of aan de bloedstroom gerelateerde eerdere ziekten in het gebied van de spinal cord extensies duiden op het Wallenberg-syndroom. Als gevolg van deze aandoeningen sterven individuele cellen van het lichaam af omdat ze niet meer van voldoende worden voorzien zuurstof en boodschapper en voedingsstoffen. Afhankelijk van de locatie van de beschadiging kan spastische hemiplegie optreden, zoals bij het Weber-syndroom, resulterend in verminderde gezichtsuitdrukking. Verlamming van de zesde hersenzenuw die dubbelzien en aangezichtsverlamming veroorzaakt, duidt op het Millard-Gruber-syndroom. Bewegingsstoornissen, heesheid, spraakstoornissen, roterende duizeligheid, en verhoogde gevoeligheid in het gezicht zijn tekenen van Horner-syndroom, een specifiek zenuwschade aan de oogspieren. Jackson-syndroom wordt gekenmerkt door verlamming van de tong De symptomatologie van gekruiste verlamming laat in de meeste gevallen blijvende schade achter omdat het zenuwweefsel van elk deel van de hersenen zeer gespecialiseerd is. Daarom is de kans op herstel of op zijn minst gedeeltelijke regeneratie erg laag, zelfs met tijdige diagnose en passende behandeling. Als het Alternans-syndroom te wijten is aan een tumor in de hersenstam of aan een beroerte, een verbeterde kwaliteit van leven begint met een consistente postoperatieve behandeling therapie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij het alternansyndroom zijn in ieder geval medisch onderzoek en behandeling noodzakelijk. De klachten verdwijnen niet vanzelf en er is geen spontane genezing of verbetering van dit syndroom. Niet alle klachten kunnen echter worden beperkt. In de regel hangt de behandeling ook af van de oorzaak van het alternansyndroom. In ieder geval moet een arts worden geraadpleegd als het Alternans-syndroom bewegingsbeperkingen en een onvermogen om te spreken veroorzaakt. De bewegingsbeperkingen kunnen ook in verband worden gebracht met verlamming over het hele lichaam. Ook in het gezicht kunnen sensorische stoornissen optreden, die ook op het syndroom duiden. Verder hebben de meeste patiënten er ook last van duizeligheid en misselijkheid Ook bij plotselinge visusklachten dient een arts te worden geraadpleegd, deze kunnen namelijk wijzen op klachten in de hersenen. Evenzo moet behandeling plaatsvinden als a beroerte opgetreden voorafgaand aan het Alternans-syndroom of als de getroffen persoon lijdt hart- problemen. In dit geval kunnen echter niet alle klachten volledig worden verlicht, waardoor verlamming kan blijven bestaan.
Behandeling en therapie
Schade aan de hersenen leidt vaak tot blijvende schade. Het zenuwweefsel in de hersendelen is zeer gespecialiseerd. In tegenstelling tot andere lichaamsweefsels is het regeneratievermogen daarom ernstig beperkt. Na beschadiging kunnen cellen naar andere weefsels van het lichaam migreren en de specifieke functies van het betreffende weefseltype overnemen. In de hersenen is dat maar beperkt mogelijk omdat de specialisaties hier te groot zijn. Het is echter waargenomen, vooral in beroerte patiënten kunnen die consistente oefening en specifieke training ertoe leiden dat naburig hersenweefsel de functie van het defecte gebied overneemt. Daarom, afhankelijk van de beschadigde gebieden, fysiotherapie en logopedie er vinden sessies plaats die een herverdeling van hersenfuncties kunnen bevorderen. Om beroertes in de toekomst te voorkomen, worden patiënten ondersteund therapie Deze behandeling bestaat uit minimaliseren risicofactoren en mogelijk medicijn therapie dat verdunt het bloed. Als geen beroerte maar een tumor het Alternans-syndroom heeft veroorzaakt, vindt een chirurgische behandeling plaats. Afhankelijk van de mate van maligniteit en de operabiliteit van de tumor kan medicamenteuze behandeling als alternatief of tegelijkertijd worden overwogen. Aan acute ontstekingen wordt op hun beurt een einde gemaakt drugs zoals cortisone or antibiotica In het geval van auto-immunologische ontsteking door multiple sclerosekrijgen patiënten ook langdurige immunosuppressieve therapie.
Vooruitzichten en prognose
Het Alternans-syndroom veroorzaakt veel verschillende neurologische en mentale symptomen. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt aanzienlijk verminderd door het syndroom, zodat hij of zij in het dagelijks leven afhankelijk kan zijn van de hulp van andere mensen. Er zijn ook stoornissen in beweging en coördinatie Bovendien kan een onvermogen om te spreken optreden en lijdt de getroffen persoon soms aan sensorische stoornissen of zelfs verlamming. Verder zijn er vaak gevoelens van duizeligheid of ronddraaien duizeligheid Verlamming van de tong kan ook voorkomen, waardoor patiënten voedsel of vloeistoffen niet meer goed kunnen opnemen. Dit kan leiden op deficiëntieverschijnselen of uitdroging De familieleden of ouders van de patiënt kunnen als gevolg van de symptomen ook ernstige psychische problemen ervaren. Het Alternans-syndroom kan met verschillende therapieën worden behandeld. Het is echter niet algemeen te voorspellen of dit zal resulteren in een positief beloop van de ziekte. Het is mogelijk dat de getroffen persoon de rest van zijn of haar leven met deze beperkingen zal moeten leven. De levensverwachting wordt meestal alleen verlaagd als de tumor niet kan worden verwijderd.
het voorkomen
Omdat alternansyndromen meestal worden veroorzaakt door beroertes, zijn dezelfde preventiestappen die van toepassing zijn op beroertes van toepassing op het voorkomen van symptomatologie. Bijvoorbeeld, roken moet worden onthouden. Bovendien is er een verandering in dieet kan worden beschouwd. Voldoende lichaamsbeweging is ook een stap in de preventie van een beroerte. Regelmatig Grensverkeer of bloeddruk niveaus kunnen ook nuttig zijn.
Nazorg
Bij het alternansyndroom is er zeer beperkte nazorg maatregelen beschikbaar voor getroffen personen. In de regel is medische behandeling altijd nodig om de symptomen te verlichten en de dood van de getroffen persoon te voorkomen. Zelfgenezing vindt niet plaats en de symptomen kunnen niet door zelfhulp worden behandeld maatregelen De behandeling wordt meestal uitgevoerd met behulp van medicatie of antibiotica De patiënt dient er altijd voor te zorgen dat de medicatie regelmatig wordt ingenomen en dient daarbij ook rekening te houden met eventuele interacties met andere medicijnen. In het geval van antibiotica, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat nee alcohol wordt geconsumeerd bij het nemen ervan, om het effect van de antibiotica niet te verzwakken. Verder fysiotherapie maatregelen zijn vaak nodig. In dit geval kunnen veel van de oefeningen ook worden herhaald en uitgevoerd bij de patiënt thuis, waardoor de genezing van de getroffen persoon wordt versneld. In het geval van een tumor bij het Alternans-syndroom wordt deze meestal operatief verwijderd. Na een dergelijke operatie moet de patiënt altijd rusten en zoveel mogelijk voor zijn lichaam zorgen. Vermijd zware activiteiten of andere stressvolle activiteiten. Contact met andere patiënten met het Alternans-syndroom kan ook nuttig zijn om informatie over therapeutische methoden uit te wisselen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Het Alternans-syndroom moet altijd worden gediagnosticeerd en behandeld door een arts. De maatregelen die getroffen personen zelf kunnen nemen, zijn afhankelijk van de ernst van het syndroom. Een mild Alternans-syndroom kan op zijn minst worden verlicht door fysieke en ergotherapie Lichaamsbeweging gaat de fysieke symptomen van mislukking tegen, net als gewone sporten, yoga or Pilates Bovendien kunnen dieetmaatregelen zoals een evenwichtige dieet en het vermijden van genotmiddelen ook helpen. Het ernstige alternansyndroom kan niet onafhankelijk worden behandeld. De getroffen persoon hoeft meestal alleen de neurologische en mentale symptomen te accepteren. Als de ziekte eenmaal is geaccepteerd, kan de kwaliteit van leven geleidelijk weer worden verbeterd door het vormen van nieuwe hobby's en een gezonde levensstijl. De nabestaanden van de getroffenen moeten ook leren de nieuwe levensomstandigheden te accepteren, hetzij door therapeutische maatregelen, hetzij door een verandering in eerdere leefgewoonten. Door acceptatie en uitputting van de medische mogelijkheden kan ondanks de ziekte een zekere normaliteit in het dagelijks leven worden hersteld. De verantwoordelijke arts kan waardevolle tips geven over het omgaan met het Alternans-syndroom en de weg terug naar het leven leiden.
