Logopedie: toepassingsgebieden en oefeningen

Wat is logopedie?

Communicatie is een belangrijk onderdeel van het leven. Door duidelijk en begrijpelijk met anderen te kunnen communiceren, wordt actieve deelname op vrijwel alle terreinen van het leven mogelijk gemaakt – zowel op het werk als in de sociale en familiale omgeving. Als spraakverstaan, articulatie, fonatie en dergelijke worden aangetast, vertraagt ​​dit de getroffenen – vaak lijden naast de sociale relaties ook de professionele vooruitzichten, en in het geval van kinderen, de schoolvooruitzichten.

Logopedie heeft in de eerste plaats tot doel het vermogen om te communiceren te herstellen of te ontwikkelen. Het onderzoekt en behandelt stoornissen van spraak, stem en taal. Ook slikstoornissen behoren tot het vakgebied, omdat deze een negatief effect kunnen hebben op het spraakvermogen.

De nadruk ligt op de behandeling van dergelijke stoornissen door opgeleide logopedisten. De diagnose en het voorschrift worden door de arts gesteld. Meestal schrijven huisartsen, pneumologen (longspecialisten), KNO-artsen en kinderartsen logopedie voor.

Wanneer wordt logopedie uitgevoerd?

De doelgroep van logopedische maatregelen zijn zowel volwassenen als kinderen. Toepassingsgebieden zijn bijvoorbeeld:

  • Dysfagie (zuig-, voedings-, eet- en slikstoornissen) bij baby's en peuters
  • Dysfagie (slikstoornissen) bij volwassenen, bijvoorbeeld bij neurologische en geriatrische ziekten of als gevolg van tumorziekten.
  • Spraakontwikkelingsstoornissen bij kinderen
  • Mutisme (“angst om te spreken”)
  • Dyslalia (fonetische misvorming)
  • Auditieve verwerkings- en perceptiestoornissen
  • Stotteren en vervuilen
  • Stemstoornissen
  • Spraak- en taalstoornissen (afasie) in de context van neurologische of geriatrische ziekten, zoals beroertes, multiple sclerose, de ziekte van Parkinson, amyotrofische laterale sclerose (ALS), dementieën, evenals bij slechthorende en dove mensen.

Logopedie voor kinderen

Bij sommige kinderen wordt de taalontwikkeling om verschillende redenen vertraagd. Maar op welk moment is logopedie geïndiceerd? Deskundigen raden een logopedisch onderzoek aan als het kind op vierjarige leeftijd nog steeds aanzienlijk achterloopt op zijn leeftijdgenoten op het gebied van taal. Ontwikkelingsstoornissen kunnen de volgende gebieden beïnvloeden:

  • Uitspraak (bijvoorbeeld lispelen of consistent gebruik van onjuiste letters zoals Tasper in plaats van Kasper)
  • woordenschat (aanzienlijk verminderde individuele woordenschat)
  • grammatica (bijvoorbeeld onjuiste zinsvolgorde voor activiteitswoorden: "Rita is weg")
  • het taalgebruik
  • begrip van spraak
  • de spraakstroom (bijvoorbeeld stotteren en voorlopers daarvan)

Wat doe je bij logopedie?

Logopedie is gebaseerd op drie hoofdprocedures: logopedie, taaltherapie en stemtherapie. Afhankelijk van de onderliggende klacht schrijft de arts één van de therapievormen of een combinatie daarvan voor. In eerste instantie is dit een eerste recept, dat indien nodig kan worden gevolgd door vervolgrecepten.

De basis hiervoor is een uitgebreide diagnose. Op basis hiervan wordt de meest geschikte therapievorm bepaald. Logopedische diagnostische procedures omvatten bijvoorbeeld:

  • Geluidsaudiogram (hoorcurve) om het individuele gehoorvermogen te meten
  • Stroboscopische bevindingen
  • Stemstatus
  • Beeldvormingsprocedures
  • Meting van het stemveld
  • Endoscopisch en neurologisch onderzoek
  • Spraakanalyse
  • Afasietest Aken (AAT)
  • Spraak- en taalanalyses

Logopedie

Logopedie houdt zich bezig met het elimineren van problemen in de spraakontwikkeling, het taalgebruik en het begrip. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan een beperkte woordenschat, het onvermogen om in samenhangende zinnen te spreken of de betekenis van teksten en taal te vatten. Bij kinderen is het doel meestal het corrigeren van stoornissen in de taalontwikkeling. Ook de behandeling van dyslexie (dyscalculie) behoort tot dit terrein.

Volgens de remediecatalogus zijn logopedische maatregelen vooral gericht op het volgende:

  • Initiatie van taaluitingen
  • Training en behoud van de gesproken taal voor taalkundige communicatie
  • Articulatieverbetering of creatie van non-verbale communicatiemogelijkheden
  • Normalisatie of verbetering van het auditieve waarnemingsvermogen
  • Opzetten van communicatiestrategieën
  • Normalisatie van spraakgeluid
  • Eliminatie van disfuncties van het strottenhoofd en de tongspieren
  • Verbetering en onderhoud van het slikproces

Logopedie

Logopedie behandelt articulatieproblemen, dat wil zeggen problemen met de juiste uitspraak en klankvorming.

De remediecatalogus voorziet logopedische maatregelen voor gerichte initiatie en promotie:

  • articulatie
  • de snelheid van spreken
  • de coördinerende prestatie
  • @ de motorische en sensorische spraakgebieden van het spraakapparaat, ademhaling, stem en slikken.

Logopedie: Stemtherapie

Stemtherapie heeft tot doel de stem te versterken en stemklachten zoals heesheid of dwangmatig keelschrapen op te lossen.

Volgens de remediecatalogus zijn de toepassingen van stemtherapie gericht op het reguleren van:

  • Ademen
  • fonatie (klank- en stemvorming)
  • @ articulatie
  • slikprocessen

Manuele stemtherapie volgens Münch maakt gebruik van elementen uit de osteopathie en fysiotherapie en combineert deze met actieve oefeningen van de patiënt. Het doel is om de spanningstoestand van de spieren die verantwoordelijk zijn voor stem, ademhaling en slikken te normaliseren.

Logopedie: oefeningen

In de logopediepraktijk staan ​​diverse spraak- en taaloefeningen en motorische trainingseenheden op het programma. Op basis van de diagnose stelt de logopedist een individueel therapie- en oefenplan op. De getroffenen trainen bijvoorbeeld de juiste uitspraak van klinkers, medeklinkers en lettergrepen door middel van zoemoefeningen.

Mondgymnastiek kan helpen om de spreekinstrumenten los te maken en bewuster te gebruiken. Slik- en ademhalingsoefeningen en voorlezen helpen de getroffen persoon om duidelijk en begrijpelijk te spreken. Andere oefeningen zijn gericht op het vergroten van het waarnemings- en concentratievermogen.

Veel logopedische oefeningen zijn echter niet alleen beschikbaar in de logopediepraktijk: thuisoefeningen vullen de training aan en versterken effectief het geleerde.

Voorbeeld: Dysartrie oefening voor thuis

  • Samenvattend: neurie de een na de ander de klinkers a, e, i, o en u luid en langdurig. Herhaal 10 keer per klinker, oefen drie keer per dag.
  • Hoog en laag: Spreek elke klinker één keer met een zeer lage stem en vervolgens met een zeer hoge stem.
  • Gericht oefenen: Schrijf woorden op die bijzonder moeilijk uit te spreken zijn en oefen ze bijzonder intensief.

Meer voorbeelden en suggesties vindt u in diverse boeken over dit onderwerp. Het internet biedt ook tal van praktische oefeningen om te downloaden. Als u uw trainingsunits altijd en overal bij de hand wilt hebben, kunt u het beste een logopedie-app gebruiken. Logopedische oefeningen zijn eenvoudig te gebruiken en te begrijpen en kunnen gemakkelijk in het dagelijks leven worden geïntegreerd.

Voor kinderen zijn er speciale materialen in de vorm van een boek, app of online oefenmateriaal. Hierdoor kan de logopedische therapie thuis en onderweg op een speelse manier worden voortgezet.

Voorbeeld: kindvriendelijke mondmotorische oefeningen voor thuis

  • Lipoefeningen: Borrelen in de badkuip met of zonder rietje, opblazen van rubberen dieren, opblazen van zeilschepen van papier of kurk, zoutstokjes eten zonder handen.
  • Tongoefening: etensresten van de lippen likken.

Wat zijn de risico’s van logopedie?

Er zijn geen specifieke risico’s verbonden aan logopedie. Als de behandeling vroeg wordt gestart, is de kans groot dat de spraak- of taalstoornissen aanzienlijk afnemen.

Waar moet ik op letten na logopedie?