Twee zalmfamilies verplaatsen zich door oceanen en rivieren: Atlantische en Pacifische zalm. Wanneer zalm door de geest beweegt, is het hoogstwaarschijnlijk de Atlantische zalm - hij was tenslotte lang inheems in Duitsland en oorspronkelijk ook thuis in de Elbe, de Rijn en andere rivieren. Uit een heel ander deel van de oceanen van de wereld komt de Pacifische verwant, die duidelijk verschilt van de Atlantische zalm.
Dit is wat u moet weten over Atlantische zalm.
Regelmatige consumptie van Atlantische zalm voorziet het lichaam van belangrijke voedingsstoffen en eiwitten, dit vermindert aanzienlijk het risico op hart- aanval. Tijdens de groeifase heeft Atlantische zalm een opvallende groengrijze rug, zilverkleurige zijkanten met donkere vlekken en een lichte buik. Het kan een gewicht bereiken tot 30 kg en groeien tot 1.50 m lang. Voordat hij aan zijn reis begint als een anadrome migrant, geeft hij de voorkeur aan de kustwateren van de Atlantische Oceaan, omdat de zalm voor het paaien terugmigreert naar de zoetwaterrivieren waarin ze uitkwamen. Tijdens deze reis verandert het lichaam geleidelijk in prachtige tinten rood en geel. Deze eigenaardige manier van leven brengt een migratie met obstakels met zich mee die wel een jaar kan duren. Stroomversnellingen, watervallen en dammen zijn de vele obstakels die moeten worden overwonnen. Als deze barrières niet te hoog zijn, kan een zalm ze overwinnen met enorme sprongen en krachtige staartslagen, aangezien hij erin slaagt om 3-5 meter hoog te springen. Bij stuwen en dammen worden echter al heel lang zalmtrappen en -ladders gebouwd zodat er niet te veel zalmen sterven tijdens hun trek, omdat hun sterkte slinkt omdat ze geen voedsel eten tijdens de hele terugreis, die wel een jaar kan duren, en zich alleen voeden met hun vetreserves. Net op tijd voor het paaiseizoen, van begin november tot begin maart, komen ze aan in hun thuiswateren, precies waar ze zijn opgegroeid. Ze werden geleid door een mysterieus richtingsgevoel en de vrouwtjes lagen er nu duizenden eieren, ongeveer 6 millimeter groot, die onmiddellijk worden bevrucht door meerdere mannetjes. Na een tot vier maanden komen de larven uit en het duurt nu ongeveer vijf jaar voordat ze stroomafwaarts richting zee beginnen te migreren. Het zal nog een tot drie jaar duren voordat ze vetgemest zijn krabben en kleine vissen, worden volwassen en planten zich voort, en maken de lange reis terug naar hun geboorteplaats. Tijdens deze paaitrek worden de zalm gevangen in de rivieren, met haring als aas, en op zee worden meestal beuglijnen en netten gebruikt. Omdat de populariteit van Atlantische zalm als voedselvis aanzienlijk is toegenomen, nemen de bestanden sterk af en mag er jaarlijks slechts 5,000 ton Atlantische zalm worden gevangen. Noorwegen herbergt 's werelds grootste wilde zalmbestanden en toch is het kweken op grote boerderijen daar een van de belangrijkste industrieën, net als in Schotland, Ierland, de Faeröer, Canada en de VS. Deze vorm van zalmkweek vormt een grote bedreiging voor de wilde zalmbestanden. Gekweekte zalm krijgt vismeel en vis te eten, wat ook onvermijdelijk tot overbevissing leidt. Een uitweg is gekweekte zalm met de “biologische zeehond”, omdat het voer voor deze zalm uitsluitend afkomstig is van vangsten die alleen voor voedselproductie worden gebruikt. Het gebruik van antibiotica, chemicaliën, genetisch gemodificeerde organismen en groeiregulatoren is ook verboden. Ook voor in zee gevangen zalm is er een certificaat. De MSC (Marine Stewardship Council) heeft sinds 2001 visserijen gecertificeerd die duurzaam vissen. Atlantische zalm heeft een zeer mals vlees en een kenmerkende en sterke kruidige smaak. Op de boerderij gekweekte Atlantische zalm is vetter en heeft een meer zoetzure smaak. Aangezien Atlantische zalm voornamelijk als kweekvis wordt aangeboden, kan deze het hele jaar door in constante kwaliteit worden verkregen. Wilde Atlantische zalm heeft zijn hoogseizoen in de herfst.
Belang voor de gezondheid
Naast zijn uitzonderlijk goed smaakAtlantische zalm heeft veel goeds te bieden volksgezondheid Het is een van de beste bronnen van omega-3 vetzuren Het is echter essentieel om ervoor te zorgen dat alleen Atlantische zalm met het certificaat "biologische zeehond" of MSC (Marine Stewardship Council) wordt geconsumeerd, anders bevat hij tegenwoordig te veel verontreinigende stoffen die schadelijk zijn voor volksgezondheid. Regelmatige consumptie van Atlantische zalm voorziet het lichaam van belangrijke voedingsstoffen en eiwitten, wat het risico op hart- aanval. Voor oudere mensen is de consumptie ervan bijzonder gunstig voor het opbouwen van spieren massa, omdat dit in deze levensfase snel wordt afgebroken en waardevol eiwitten van Atlantische zalm kan dit tegengaan. Atlantische zalm is ook perfect voor jongeren in de opbouw- en groeifase. De waardevolle ingrediënten en voedingsstoffen bevorderen een gezonde groei en hersenen activiteit wordt gestimuleerd. Atlantische zalm heeft een natuurlijke rijkdom aan eiwitten, omega-3 vetzuren en anti-oxidant elementen. Deze waardevolle inhoud maakt het huid ouder worden langzamer en bijdragen aan zijn volksgezondheid onderhoud.
Ingrediënten en voedingswaarden
Nutritioneel is de consumptie van Atlantische zalm een belangrijke bron van essentieel vetzuren en hoogwaardige eiwitten vanwege het hoge gehalte aan omega-3-vetzuren met lange ketens, 1.0 tot 1.8 gram per 100 gram vis. Andere waardevolle voedingsstoffen in Atlantische zalm zijn onder meer B. vitaminen, vitamine A, vitamine D en het sporenelement jodium, dat een onderdeel is van de schildklier hormonen.
Intoleranties en allergieën
Voor sommige mensen kan het eten van Atlantische zalm echter nog steeds schadelijk zijn. Dit komt omdat als je een vis hebt allergie, kan het eten ervan ernstige tot gevaarlijke reacties veroorzaken. Mensen kunnen ervaren huid uitslag, braken, diarree, misselijkheid of moeilijkheid ademhaling. Mondeling allergie syndromen verschijnen als blaren in de mond, zwelling van de lippen of jeuk in de keel.
Winkelen en keukentips
Idealiter zou Atlantische zalm op de dag van aankoop moeten worden geconsumeerd. Als dit niet mogelijk is, kan het ook een dag in de koelkast worden bewaard. Om dit te doen, mag het niet in de verpakking blijven, maar moet het worden overgebracht naar een neutrale container en worden afgedekt met folie en ijs. Een verse zalm is gemakkelijk te herkennen, hij heeft heldere en uitpuilende ogen huid is glanzend en de schubben zijn strak en glad. Haar geur moet aangenaam zijn en mag niet een te sterke visgeur hebben. EEN vinger drukmarkering moet na korte tijd verdwijnen. Bij de zalmfilet mogen de afzonderlijke spierelementen niet uit elkaar gaan.
Voorbereidingstips
Van Atlantische zalm kunnen vele soorten goed smakende gerechten worden bereid. Of het nu gebakken, gebakken, gepocheerd, koud of warm gerookt, op de huid gegrild of bereid als de populaire Graved Salmon - het is altijd een traktatie voor het gehemelte. Het harmonieert ook uitstekend met veel soorten groenten. Een geflambeerde zalm met een dunne krokante bodem, sappige topping met zure room, zalm en prei is ook een perfecte traktatie.
