Huisartsen zijn doorgaans de artsen die het meest worden geraadpleegd bij lichamelijke klachten. Als ze die zelf niet kunnen behandelen, stemmen ze de verdere behandeling af op specialisten en stemmen ze de behandeling van hun eigen diagnostiek af op de bevindingen van de specialisten.
Wat is de huisartspraktijk?
Huisartsen zijn meestal de artsen die het vaakst worden geraadpleegd voor lichamelijke aandoeningen. Als ze ze niet zelf kunnen behandelen, stemmen ze de verdere behandeling af op specialisten. De menselijke geneeskunde bestaat uit 32 verschillende specialiteiten. Een van deze subspecialiteiten is huisartsgeneeskunde. Een huisarts, ook wel huisarts of huisarts genoemd, is het eerste aanspreekpunt voor patiënten als ze ziek zijn of klachten hebben die medische behandeling nodig hebben. Huisartsen zijn dus, zoals de naam doet vermoeden, verantwoordelijk voor de generaal volksgezondheid van patiënten. In de meeste gevallen hebben zij hun eigen praktijk als huisarts. Huisartsen hebben een regelmatig patiëntenbestand, meestal gedurende vele jaren, en kennen de medische geschiedenis van hun patiënten en hun families in detail. Deze persoonlijke band maakt hen tot een belangrijke vertrouwenspersoon voor patiënten. Op basis van de vaak zeer subjectieve klachtomschrijving moet een huisarts de juiste diagnose stellen en een behandeling starten of de patiënt indien nodig doorverwijzen naar een specialist voor verder onderzoek of behandeling.
Behandelingen en therapieën
De specialiteit van de huisartsgeneeskunde omvat het verlenen van basiszorg aan al hun patiënten, of ze nu een acute klacht hebben, een spoedgeval, of preventieve of nazorg. Ze zijn opgeleid om aandoeningen te behandelen die geen expertise vereisen die verder gaat dan basiszorg. Indien zij dit in de eerste lijn niet kunnen bieden, verwijzen zij hun patiënten door naar specialisten met specialistische kennis en ervaring op het betreffende vakgebied. De grenzen tussen huisartsgeneeskunde en specialistische geneeskunde zijn vaak vloeiend en niet duidelijk afgebakend. Hoewel de volksgezondheid verzekeringsfondsen en verenigingen van SHI-geaccrediteerde artsen specificeren in hun servicecatalogi welke groep artsen voor welke diensten kunnen factureren, veel specialismen zijn afhankelijk van verwijzing door een huisarts. Op deze manier nemen huisartsen een sturende functie in de medische zorg op zich en zorgen zij voor stapsgewijze diagnostiek, waarbij zij waar nodig samenwerken met specialisten om hun werkopdracht te vervullen in het belang van de patiënt en de eisen die de samenleving aan hen stelt. Als huisarts zorgen ze voor patiënten en hun families en brengen ze, indien nodig, huisbezoeken wanneer patiënten zo ziek zijn dat ze het kantoor niet kunnen bezoeken. Ze schrijven recepten voor medicijnen en andere behandelingen zoals massages, enz., En hervatten de behandeling van patiënten nadat ze doorverwezen zijn naar een specialist en de diagnose is gesteld. Ze beheren injecties, bijvoorbeeld als onderdeel van vaccinatiebescherming. Huisartsen bieden medische zorg van de hoogst mogelijke kwaliteit, rekening houdend met het belang van de patiënt, maar zorgen er tegelijkertijd voor dat deze passend is, ook in termen van kostenfactor. Kostendruk en daardoor minder tijd voor het individuele geval zorgen er echter vaak voor dat er weinig tijd is voor een holistische kijk op de patiënt.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Een zorgvuldige en uitgebreide diagnose is de belangrijkste voorwaarde voor een adequate behandeling. Een aantal onderzoeken kan plaatsvinden in een huisartsenpraktijk met de juiste technische apparatuur. Preventieve onderzoeken behoren tot de meest voorkomende onderzoeksprocedures in de huisartsgeneeskunde. Veel ziekten kunnen in een vroeg stadium worden opgespoord en behandeld door middel van regelmatige preventieve onderzoeken. Om deze reden preventief volksgezondheid zorg speelt een belangrijke rol in de huisartsgeneeskunde. Huisartsen adviseren hun patiënten welke preventieve onderzoeken voor hen nuttig zijn, en voeren in sommige gevallen deze onderzoeken zelf uit, bijv. Controles, onderzoek van moedervlekken om een risico op huid kanker, etc. Als patiënten er last van hebben hart- klachten of hartritmestoornissenkan een ECG informatie geven over een mogelijke coronaire hartziekte (CHZ) .Aangezien het soms niet mogelijk is om precies te beoordelen in welke situaties de klachten optreden, ECG op lange termijn wordt indien nodig besteld, die de hartactiviteit over een periode van 24 uur registreert en informatie kan geven over mogelijke oorzaken. Standaard examens omvatten een bloed druk en pols meting. Op deze manier, hoge bloeddruk (hypertensie) Of lage bloeddruk (hypotensie) kunnen worden gedetecteerd. Een lange term bloed drukmeting gedurende 24 uur kan nauwkeurigere indicaties opleveren. Als ademhaling problemen zijn aanwezig, de hart- en longen worden beluisterd met een stethoscoop. Luisteren zal onregelmatig detecteren hart- geluiden of abnormaal ademhaling geluiden. Aan de hand van kunnen veel ziekten, zoals ontstekingen, worden opgespoord bloed, urine- of ontlastingstesten. Hiervoor wordt bloed afgenomen bij de patiënten en ofwel onderzocht in het eigen laboratorium of doorgestuurd naar een extern laboratorium. Bij aandoeningen van de luchtwegen wordt ook een keelzwabber genomen om een streptokokkeninfectie uit te sluiten. Veel huisartspraktijken beschikken over geavanceerde technische apparatuur en kunnen ook presteren ultrageluid en Röntgenstraal examens zelf. Sommigen zijn ook in staat om longfunctietests uit te voeren, die belangrijk zijn voor mensen met chronische ademhalingsaandoeningen zoals astma Deze functionele test geeft informatie over het verloop van bronchiale en longaandoeningen zoals astma en COPD en toont de reactie op medicatievoorschriften. Het is niet ongebruikelijk dat huisartsen een aanvullende opleiding volgen op verschillende gebieden, zoals acupunctuur or homeopathie, en dan mogen ze ook diagnoses stellen en klachten behandelen in deze specialismen.
