Agitatie (ook: agitatie) is een toestand van interne agitatie die zich manifesteert door een onverzadigbare drang om te bewegen. Agitatie-toestanden kunnen optreden als een symptoom van verschillende ziekten, zoals Depressie or dementie, of kan optreden als bijwerking van het gebruik van bepaalde medicijnen. Drugsgebruik of ontwenning van drugs kan ook opwinding veroorzaken.
Agitatie of nervositeit?
Het is belangrijk om agitatie te onderscheiden van eenvoudige rusteloosheid of nervositeit, aangezien voor een agitatie mogelijk medische behandeling nodig kan zijn voorwaarde Hier leest u hoe u agitatie kunt herkennen en wat u eraan kunt doen. Het karakteristieke kenmerk van agitatie is de overmatige behoefte om te bewegen. Geagiteerde mensen lopen gewoonlijk onrustig op en neer en kunnen niet stilzitten. Bovendien vertonen ze vaak ongecontroleerde, doelloze bewegingspatronen zoals friemelen, constant aan hun eigen kleding plukken of nonchalant met voorwerpen omgaan. In de psychologie worden deze gedragingen gegroepeerd onder de term 'verhoogde psychomotorische activiteit'.
Ongebreidelde drang om te bewegen als teken
Patiënten ervaren meestal zelf een sterke innerlijke spanning en rusteloosheid als ze in een staat van opwinding zijn. In tegenstelling tot mensen die over het algemeen nerveus zijn of zich gespannen voelen in een stressvolle situatie, zijn geagiteerde personen niet in staat om de drang om te bewegen te onderdrukken. Dit gaat vaak gepaard met verhoogde prikkelbaarheid tot agressief gedrag en ongecontroleerde uitbarstingen van woede. In zeldzame gevallen kan dan zelfs tijdelijke plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis nodig zijn om de getroffen persoon zelf of anderen niet in gevaar te brengen.
Oorzaken en triggers
Agitatie kan verschillende oorzaken hebben:
- In de context van psychische aandoeningen zoals dementie, Depressie, schizofrenie, grenslijn persoonlijkheidsstoornis en angststoornis, evenals acuut psychologisch spanningkan agitatie optreden als symptoom.
- Drug gebruik, alcohol misbruik, en alcohol of ontwenning van drugs kunnen elk agitatie veroorzaken, vooral als het een verstoring van het bewustzijn veroorzaakt (delirium).
- Organische ziekten zoals ernstig hyperthyreoïdie, epilepsie, ontsporing van het metabolisme (bijvoorbeeld in suikerziekte)of elektrolyten, evenals een astma aanval of zuurstof Een tekort kan een staat van opwinding veroorzaken.
- Als bij kinderen tekenen van opwinding optreden, kan dit een aanwijzing zijn voor attention deficit hyperactivity disorder (ADHD In dit geval gaat een overmatige drang om te bewegen meestal gepaard met ernstige concentratie problemen en neiging tot impulsieve acties. Als u deze symptomen in een enorm uitgesproken vorm bij uw kind opmerkt, dient u advies in te winnen bij een kinderarts of een kinderpsycholoog.
Geagiteerde depressie
Opgewonden Depressie is een bijzondere vorm van depressieve stoornis, omdat de symptomen soms verschillen van de typische tekenen van depressie Terwijl patiënten met een klassieke depressie gewoonlijk klagen over lusteloosheid en een vertraagde beweging vertonen, wordt geagiteerde depressie gekenmerkt door rusteloosheid en drive. Bovendien zijn er gewoonlijk pijnlijke angsttoestanden en sterke innerlijke rusteloosheid. In sommige gevallen kan dit leiden op impulsieve acties en dus op een verhoogd risico op zelfmoord. Het is daarom belangrijk om de symptomen correct te interpreteren en in een vroeg stadium een psychotherapeutische behandeling te starten.
Agitatie als bijwerking van medicatie
Agitatie kan optreden als bijwerking van bepaalde medicijnen. Er kan bijvoorbeeld een zogenaamde paradoxale reactie optreden bij het nemen sedativa zoals benzodiazepines of opioïde pijnstillers zoals morfine In dit geval ervaart de patiënt een staat van opwinding, hoewel het medicijn een kalmerend effect zou moeten hebben. Drugs voor depressie zoals venlafaxine or lithiumevenals cortisone-achtige agenten, kunnen ook leiden tot agitatie. Dit is vooral het geval bij een overdosis. Af en toe wordt ook agitatie waargenomen na een operatie als bijwerking van anesthesie.
Agitatie: rust en geruststelling geven
Tegenover een opgewonden persoon is het allereerst belangrijk om kalm te blijven en kalmte uit te stralen. Signaal dat hulp mogelijk is, omdat de patiënt voorwaarde is meestal zeer beangstigend. Creëer een rustige situatie en elimineer indien mogelijk storende prikkels. Onder bepaalde omstandigheden kan het handig zijn om andere mensen te vragen de kamer te verlaten. Als de getroffen persoon echter agressief gedrag vertoont en daarmee een mogelijk gevaar voor zichzelf of anderen vormt, moet u niet aarzelen om de hulpdiensten te bellen. Dit komt omdat als de agitatie ernstig is, het nodig kan zijn dat de patiënt wordt behandeld sedativa (benzodiazepines In zeer ernstige gevallen moet de spoedarts de patiënt opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis om gevaar voor hemzelf of anderen te voorkomen. Maar zelfs als de getroffen persoon kalmeert en de agitatie afneemt, moet een staat van agitatie altijd worden opgehelderd door een arts of psychotherapeut om de onderliggende oorzaak te achterhalen.
Verhoogd risico op letsel bij dementie
Omgaan met agitatie is bijzonder moeilijk bij personen met dementie Dit komt enerzijds omdat de getroffenen de situatie meestal niet kunnen begrijpen vanwege hun beperkte mentale vermogen, waardoor het moeilijk is om een kalm gesprek te voeren. Aan de andere kant verhoogt een dergelijke staat van onrust, die ook vaak 's nachts optreedt, het risico op letsel en vallen voor de patiënt. Behandeling van agitatie met kalmerende middelen brengt ook een verhoogd risico met zich mee bij ouderen met dementie, aangezien deze drugs beperk bovendien motorische en mentale vermogens. Geurende aroma's en rustgevende muziek kunnen worden gebruikt als nuttige toevoegingen aan medicijnen therapie.
