Al in de middeleeuwen, moeras goudsbloem toepassing gevonden als medicinale plant. Tegenwoordig wordt het vrij zelden gebruikt. Niettemin is het diuretisch, krampstillend en slijmoplossend effecten kunnen worden gebruikt voor tal van ziekten. Vanwege de sterke verandering in onze landschappen staat het in sommige staten echter al op de rode lijst en wordt het als bedreigd beschouwd.
Voorkomen en teelt van goudsbloem.
De naam geeft al de gewenste locatie aan: op vochtige plaatsen, vooral op rivieroevers en moerassen, is de geelbloemige plant te vinden. Het moeras goudsbloem draagt de wetenschappelijke naam: Caltha palustris en behoort tot de goudsbloemen (Caltha). Dit is een onderdeel van de plantenfamilie Ranuculaceae. Het is een zeer overblijvende kruidachtige plant en bloeit meerjarig. De groeihoogte kan variëren van 5 tot 30 centimeter, afhankelijk van of de stengels rechtop staan of langs de grond lopen. In het vroege voorjaar ontkiemen de plantjes sterke groene bladeren - ook aan de stengels. Tussen maart en mei, moeras goudsbloem bloeit intens zonnig geel. Hoewel het visueel sterk lijkt op boterbloemen, is het gemakkelijk te onderscheiden door zijn ronde en vettige glanzende bladeren. De distributie regio van de goudsbloem is circumpolair. Dienovereenkomstig vindt het ideale groeiomstandigheden in heel Europa, Noord-Azië en zo ver weg als Arctisch Noord-Amerika. De naam geeft al de gewenste locatie aan: de geelbloemige plant komt voor op vochtige plaatsen, vooral op rivieroevers en moerassen. Hij geeft de voorkeur aan voedselrijke bodems, die hij ook aantreft in vochtige moerasweiden, uiterwaarden en moerasbossen, bronnen en beken. Goudsbloem is dus ook een betrouwbare indicator van vocht en nattigheid.
Effect en toepassing
Net als veel andere planten die in de natuurlijke geneeskunde worden gebruikt, is goudsbloem licht giftig voor giftig. In welke concentraties dit van toepassing is, is niet duidelijk omschreven. Gedeeltelijk worden de groene bladeren geconsumeerd als een wilde salade, anderen raden het gebruik helemaal af. Desalniettemin dient deze plant uit voorzorg alleen gedroogd, uitwendig of homeopathisch bereid te worden gebruikt. Recepten worden alleen in de volksgeneeskunde gegeven en zelfs hier wordt de goudsbloem zelden gebruikt. Het giftige effect is te wijten aan de anemonines, saponines, apoquinalkaloïden en triterpenlconen die het bevat. Deze secundaire plantaardige stoffen komen voor in alle boterbloemen. Consumptie van rauwe bladeren of toppen veroorzaakt irritatie van de slijmvliezen, keel en neusgangen. Bovendien kan het gif veroorzaken braken, verdomd diarreeflauwvallen, toevallen en water retentie. Bij zeer gevoelige mensen, zelfs alleen huid contact veroorzaakt irritatie en zwelling. Brandwonden van de huid zijn ook mogelijk. Deze treden meestal op na vier tot vijf uur. In geval van vergiftiging zal het nemen van actieve kool of maagspoeling helpen. Cooking de plant vermindert de toxische werking. Als het gedroogd is, verdwijnt het volledig. Een thee kan dus vrij veilig worden ingenomen. Andere componenten van goudsbloem zijn choline, flavonoïden, protoanemonine en caroteen. In de middeleeuwen gebruikten mensen deze plant voor lever ziekten. Dit volgde de wijdverbreide leer van handtekeningen. De kleur geel werd geassocieerd met lever en galblaas In deze context wordt de term geelzucht Omdat de goudsbloem intens geel bloeit, werd deze aan deze klachten toegewezen. Tegenwoordig wordt goudsbloem sporadisch gebruikt in de vorm van theemengsels voor hoest. De saponinen het bevat een slijmoplossend en krampstillend effect. Deze boterbloemplant wordt ook gebruikt in homeopathie Onder de wetenschappelijke naam Caltha palustris is het verkrijgbaar in de potenties D3 tot D6 en wordt het gebruikt bij hoest, ontstekingen van de huid en menstruatie krampen In het laatste geval heeft de patiënt ook baat bij het krampstillend effect. Daarnaast werd goudsbloem in het verleden gebruikt als kleurstof voor zuivelproducten en luxe voedingsmiddelen. Het was ook een integraal onderdeel van sommige nationale keukens. Het werd onder andere gebruikt ter vervanging van kappertjes bij het inmaken azijn Echter veroorzaakt maag overstuur na consumptie.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
Over het algemeen hebben de componenten van goudsbloem een diureticum, irriterend voor de huid, krampstillend en slijmoplossend Dit resulteert in tal van behandelingsopties. Het slijmoplossend en krampstillend effect is vooral nuttig bij ziekten van het bovenste deel luchtwegen. Hoest en bronchitis kan worden verlicht. Het krampstillend effect helpt ook vrouwen met menstruatie krampen Vanwege zijn diuretisch effect wordt het ook gebruikt voor galblaas en lever klachten, evenals reumatische aandoeningen. Dit komt doordat door de verhoogde uitscheiding het lichaam als het ware kan ontgiften. Regelmatig ontgifting wordt speciaal aanbevolen voor reumatiek patiënten. Het kan ook worden gebruikt voor inflammatoire huidziekten. Er zijn dus positieve berichten ontvangen over het gebruik ervan bij de behandeling van wratten Bovendien wordt gezegd dat producten van gedroogde goudsbloemen helpen bij algemene zenuwzwakte en migraine Bovendien is bekend dat de toxische component anemonine effectief is tegen tumoren. De meeste voorbeelden van gebruik zijn afkomstig uit de Indiase cultuur. Hier wordt de goudsbloem ook gebruikt in gevallen van griep om het lichaam te laten zweten en toenemen koorts Evenzo wordt het geelbloemige kruid gebruikt om op te wekken braken in gevallen van maag aandoeningen. Bovendien associëren inheemse Amerikaanse volkeren de bloemen van goudsbloem met een afrodisiacum en gebruiken ze ze in allerlei liefdesbetoveringen. Kortom, de goudsbloem wordt zeer zelden gebruikt. Als dit het geval is, wordt het uitsluitend in gedroogde vorm gebruikt, extern of homeopathisch bereid. Op deze manier wordt elk mogelijk vergiftigingsgevaar vermeden. Er moet speciale aandacht worden besteed aan zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, ze mogen niet in contact komen met componenten.
