Gezamenlijke punctie: behandeling, effect en risico's

Een joint prik omvat het openen van de holte van een gewricht met een naald. Het wordt gebruikt om in te voegen drugs of om vloeistof op te zuigen.

Wat is een gezamenlijke punctie?

Een joint prik omvat het openen van de holte van een gewricht met een naald. Het wordt gebruikt om medicijnen in te brengen of om vloeistof op te zuigen. Gezamenlijk prik verwijst naar een medische procedure waarbij de behandelende arts de gezamenlijke capsule met een naald. Op deze manier krijgt de arts toegang tot de gewrichtsholte. Het doel van gezamenlijke punctie is om medische substanties in te brengen of om vloeistof uit het gewricht op te zuigen. In principe is het mogelijk om alles groter te doorboren gewrichten​ De meest voorkomende lekke banden zijn onder meer kniegewricht punctie, facet gezamenlijke punctie en heup gewricht lekke band.

Functie, effect en doelen

Gezamenlijke punctie kan worden uitgevoerd voor zowel diagnostische als therapeutische doeleinden. Het wordt meestal gedaan als er zich vocht ophoopt in het gewricht. Artsen noemen een dergelijke ophoping van vocht een gewrichtseffusie. Gewrichtseffusies worden meestal veroorzaakt door verwondingen of ziekten van het aangetaste gewricht. Dit kan vers zijn meniscus schade of kraakbeen schade aan de knie. Verder kunnen gewrichtsaandoeningen ontstaan reumatiek, infecties of jicht komen vaak voor. Er wordt onderscheid gemaakt tussen bloedeloze en bloederige effusies. Dus een mix tussen synoviale vloeistof en bloed is mogelijk. In een gezond gewricht is het daarentegen een stroperige en duidelijke lekke band. Door een gewrichtspunctie uit te voeren, kan de arts veranderingen detecteren. Na de punctie wordt in een laboratorium een ​​meer gedetailleerde analyse van de gewrichtsvloeistof uitgevoerd. Bij het uitvoeren van een gewrichtspunctie moet onderscheid worden gemaakt tussen een diagnostische en een therapeutische toepassing. Tijdens een diagnostische punctie kan de mogelijke oorzaak van een gewrichtseffusie of zwelling worden vastgesteld. Op deze manier bepaalt de arts of ontsteking aanwezig is of dat er bloeding in het gewricht is. Sporen van bloedkan bijvoorbeeld duiden op een letsel aan het kapselband of op een letsel waarbij bot is betrokken. Als de punctie troebel-geelachtig is, wordt dit beschouwd als een indicatie van een reumatische aandoening. In het geval van een troebele dunne consistentie kan een etterende gewrichtsontsteking aanwezig zijn. Als de gewrichtsvloeistof kleurloos is, is er vaak kraakbeen or meniscus schade. Als de vloeistof een frambozenrode kleur aanneemt, geeft dit aan syphilis (lues). Therapeutische gewrichtspunctie is ook belangrijk. Dit wordt voornamelijk gebruikt in het geval van uitgesproken gewrichtseffusies. Met zijn hulp, pijn kan snel worden verlicht en het gewricht wordt ontlast. Punctie is ook uitermate belangrijk als de patiënt lijdt aan een hematoom in een joint. In dit geval een grotere hoeveelheid bloed is doorboord, omdat anders kraakbeen schade kan optreden, wat op zijn beurt tot pijnlijk leidt ontsteking binnen het gewricht. In het geval van een reeds bestaand gewricht ontsteking, een exclusief therapie met lekke banden wordt niet als nuttig beschouwd. Het positieve effect van opluchting met deze procedure is dus te kort. Om deze reden injecteert de arts de patiënt met cortisone in het zieke gewricht. Deze procedure verlicht meestal snel de pijn effectief. Er mag echter geen bacteriële infectie aanwezig zijn. Tijdens de punctie, andere medicijnen zoals kraakbeenopbouw hyaluronzuur, pijnstillers of contrastmiddelen kunnen ook worden geïnjecteerd. Bijvoorbeeld een contrastmiddel wordt toegediend vóór een computertomografie (CT) of MRI (MRI). Dit geeft de arts de mogelijkheid voor een betere beoordeling van het gewricht. Bij het uitvoeren van een gewrichtspunctie is het belangrijk ervoor te zorgen dat deze vrij is kiemen​ De punctie moet dus idealiter plaatsvinden in een operatiekamer. Voordat de medische behandeling wordt uitgevoerd, wordt het te behandelen gewricht grondig gedesinfecteerd. Het is ook bedekt met steriele lakens ter bescherming. Om de prikplaats te bedekken, gebruikt de arts, die beschermende chirurgische kleding draagt, een ingesneden laken. Er worden canules gebruikt, die verschillende lengtes en diameters hebben, afhankelijk van de behoefte. In de meeste gevallen ligt de patiënt tijdens een gewrichtspunctie op zijn of haar rug. De punctie wordt meestal uitgevoerd onder ultrageluid Dit omvat het inbrengen van een canule in het gewricht, waardoor de arts vloeistof opzuigt of een medicijn injecteert.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Omdat er weinig pijn wordt gevoeld bij het uitvoeren van een gewrichtspunctie, plaatselijke verdoving is slechts in enkele gevallen nodig. Narcose kan meestal worden vermeden. Ook een langer ziekenhuisverblijf is niet nodig. Er zijn meestal geen grote risico's of complicaties verbonden aan een gewrichtspunctie. Bij sommige patiënten is het optreden van bloeding of letsel aan de gewrichtsstructuren echter binnen het bereik van de mogelijkheid. Allergische reacties kunnen ook voorkomen. Dit gebeurt meestal wanneer de patiënt bepaalde medicijnen krijgt als onderdeel van de punctie. Typische tekens zijn een huiduitslagjeuk en zwelling. In het ergste geval kan dit leiden bloedsomloop of nierfalen​ Als onvoldoende steriliteit wordt gegarandeerd, bestaat het risico op gewrichtsontsteking. Als de procedure echter professioneel en steriel wordt uitgevoerd, is dit risico minimaal. Verder schade aan bloed schepen en zenuwen is denkbaar. Er bestaat ook de mogelijkheid van mechanische beschadiging van het gewricht door de penetrerende canule. Het gebruik van de canule kan ook leiden tot de penetratie van bacteriën in het gewricht, wat op zijn beurt resulteert in een infectie. Er zijn maar een paar bekende contra-indicaties voor gewrichtspunctie. Het zou bijvoorbeeld niet moeten worden gedaan als dat het geval is huid laesies, huidaandoeningen of een infectie op de prikplaats. Een andere mogelijke contra-indicatie is een enorme verandering in de bloedstolling.

Typische en veel voorkomende gewrichtsaandoeningen

  • artrose
  • gewrichtsontsteking
  • gewrichtspijn
  • Zwelling van de gewrichten
  • Reumatoïde artritis