Lelijke blaren: Lip herpes en genitale herpes - de zogenoemde herpes simplex virussen (HSV) zijn hiervoor verantwoordelijk. Ze komen voor in twee verschillende varianten: Herpes simplex virus type 1 (HSV-1) en herpes simplex virustype 2 (HSV-2). Terwijl HSV-1 veroorzaakt koortslippen, HSV-2 is verantwoordelijk voor genitaal herpes. Eenmaal herpes simplex virussen gaan het lichaam binnen, ze blijven daar voor het leven.
Wat zijn herpes simplex-virussen?
Ongeveer 90 procent van de bevolking draagt de herpes simplex virussen - de bekendste is koud zeer (labiale herpes De herpes simplex-virussen zijn gelokaliseerd in de blaren van de huid evenals de slijmvliezen van de zieke personen. De overdracht vindt plaats van persoon tot persoon. De getroffen persoon merkt de eerste infectie niet op. De herpes simplex-virus komt het lichaam op twee manieren binnen - ofwel via een druppel- of uitstrijkje-infectie of via direct huid contact. Daarom is grote voorzichtigheid geboden bij niezen, hoesten, enz., Evenals bij het kussen of bij onbeschermd seksueel contact. Gedeeld keukengerei kan ook een bijzonder risico vormen. In de regel zijn de kleinste verwondingen aan de huid of slijmvliezen fungeren als toegangspunten. Dit verklaart het relatief hoge risico op infectie en infectiepercentage.
Betekenis en functie
Naar schatting hebben bijna alle oudere volwassenen tijdens hun leven minstens één keer contact gehad met het virus. Verrassend genoeg ervaart ongeveer 60 tot 70 procent van de geïnfecteerden nooit symptomen. Tot op heden is er geen verklaring voor deze levenslange afwezigheid van symptomen. In de meeste gevallen treedt infectie met herpes simplex-virussen op in jeugd - meestal zonder symptomen.
Ziekten en symptomen
Als een persoon eenmaal een herpesinfectie heeft gehad, betekent dit echter niet dat hij of zij is geïmmuniseerd. Herpes simplex-virussen zijn eerder altijd "stand-by": schijnbaar onopgemerkt in het lichaam - sluimerend in de zenuwknopen - kunnen ze wakker worden en dus op elk moment weer actief. Reactivering is een speciale eigenschap van de herpes simplex-virussen en zorgt ervoor dat ze met onregelmatige tussenpozen opnieuw kunnen verschijnen. Dit laatste is vooral het geval wanneer de immuunsysteem is verzwakt - als we dat hebben spanning of ziek zijn. Het wordt aanbevolen om aandacht te besteden aan voldoende slaap, evenwichtig dieet en lichaamsbeweging. Op deze manier kan het risico op een nieuwe uitbraak van herpes, in welke vorm dan ook, effectief worden verminderd. Behandeling van symptomen is geïndiceerd voor zowel de eerste infectie als voor elk recidief. Bij de behandeling van virale infecties worden zogenaamde antivirale middelen gebruikt. Ze remmen de virale replicatie en houden zo de verdere verspreiding van de ziekteverwekker tegen. Herpes simplex-virussen zijn persistent: als ze eenmaal het lichaam zijn binnengedrongen, blijven ze daar levenslang. Reactivaties kunnen keer op keer plaatsvinden met verschillende tussenpozen. Dit betekent een hernieuwde vermenigvuldiging van het virus - een hernieuwd optreden van de ziekte. Dergelijke reactivaties zijn gebaseerd op een breed scala aan oorzaken: naast een verzwakte immuunsysteemDeze omvatten psychologische en hormonale invloeden, evenals blootstelling aan zonlicht.
Gevaren, aandoeningen, risico's en ziekten
Als de vesiculaire ziekte ook onaangenaam blijkt te zijn, is deze in de overgrote meerderheid van de gevallen grotendeels onschadelijk. Complicaties zoals encefalitis zijn relatief zeldzaam. Het wordt echter gevaarlijk wanneer HSV-1 de hoornvlies van het oog: dit kan leiden tot verminderd gezichtsvermogen - in sommige gevallen zelfs blindheid HSV-1 kan bijzonder gevaarlijk zijn voor pasgeborenen en mensen met een verzwakte immuunsysteem In individuele gevallen, die soms fataal zijn, vormen zich blaren over het hele lichaam. Herpes simplex-virussen mogen in geen geval worden onderschat, aangezien ze een oncogeen potentieel hebben: onder bepaalde omstandigheden kunnen ze kankerverwekkend zijn. In expertkringen wordt aangenomen dat de herpes simplex-virus type 2 is bijvoorbeeld een trigger voor baarmoederhalskanker Infectie met HSV-2 blijkt bijzonder gevaarlijk voor pasgeborenen, aangezien infectie tijdens de geboorte mogelijk is. Als de infectie bij de moeder bekend is, kan overdracht van het virus op de pasgeborene qua bevalling worden voorkomen keizersnede.
Behandeling en therapie
Tot op heden is er geen efficiënte therapie voor infectie met herpes simplex-virusTot op heden is het niet mogelijk geweest om herpes simplex-virussen te vernietigen als ze eenmaal in het lichaam zijn. Dit betekent dat de behandeling van een herpesinfectie alleen bestaat uit het verminderen van symptomen zoals ontsteking En elk pijn etc. Antivirale ingrediënten - bijvoorbeeld aciclovir - minimaliseer daarom alleen het lijden van de getroffen persoon. Herpes op de lippen is gemakkelijk zelf te behandelen. Diverse zalven en crèmes met actieve ingrediënten zijn zonder recept verkrijgbaar in apotheken. De eerste tekenen van een herhaling van koortslippen in de vorm van een tintelende of strakke huid moet worden aangegrepen om een geschikte behandeling te starten. Daarentegen wordt overleg met een arts aanbevolen genitale herpes.
