Pfeiffersches klierkoorts bij het kind

Introductie

Pfeiffer's klier koorts, technisch bekend als infectieuze mononucleosis, is een virale ziekte die wordt overgedragen door de Epstein-Barr virus (EBV). Het virus valt met name het lymfeweefsel aan, zodat weefselvocht knooppunten, milt en amandelen die lymfeweefsel bevatten, worden in het bijzonder aangetast. Bijna elke persoon (ongeveer 70%) komt in de loop van zijn of haar leven met deze ziekte in aanraking.

De ziekte komt vooral voor bij kinderen en adolescenten. Omdat de ziekte bij adolescenten vaak wordt overgedragen door kussen, wordt het ook wel 'kusziekte' genoemd. Kinderen worden meestal getroffen tussen de 4 en 15 jaar. Bij kleine kinderen vindt de overdracht vaak plaats door kussen van ouders.

Symptomen van fluitende klierkoorts bij kinderen

Bij kinderen verloopt de ziekte meestal licht, zodat het vaak niet wordt herkend als de klier van Pfeiffer koorts, aangezien alleen niet-specifieke symptomen zoals vermoeidheid en koorts voorkomen. Vooral bij baby's en zuigelingen lijkt de infectie meer op een onschadelijke virale infectie en verloopt ze zonder afwijkingen. In sommige gevallen vertonen ze helemaal geen symptomen.

Het mildere verloop van baby's en kleine kinderen is te wijten aan het feit dat hun immuunsysteem reageert nog niet zo sterk op het virus als bij oudere kinderen. Van de kleuterschool ouder worden, het karakteristieke uiterlijk van een fluitende klier koorts kan al verschijnen. Dit komt echter meer voor bij adolescenten en vooral bij volwassenen.

Ze worden vaak ernstiger aangetast en de ziekte duurt ook langer. Een dergelijk ernstig beloop is echter nogal atypisch bij kinderen. In de meeste gevallen is het erg mild en vaak asymptomatisch.

Het wordt meestal verward met een onschadelijke verkoudheid.

• EBV-infectie begint meestal met algemene tekenen van verkoudheid, zoals hoesten, rhinitis en keelpijn.
• Dit gaat meestal gepaard met hoge koorts en zwelling van de weefselvocht knooppunten in het nek.
• ook amandelontsteking en de bijbehorende ernstige keelpijn en slikproblemen kan er vaak mee worden geassocieerd. Dit wordt gekenmerkt door witte afzettingen op de amandelen en kleine bloedingen op het gehemelte.
• Zelden komt het vergezeld van een huiduitslag.
• Sommige patiënten kunnen ook last krijgen van zwelling van de lever.
• Vaker echter de milt wordt opgezwollen.

  Patiënten mogen in deze periode beslist geen sporten beoefenen, aangezien het risico bestaat dat de gezwollen milt zal scheuren, wat resulteert in een levensbedreigende scheuring van de milt.

• In ongeveer 10% van de gevallen is zwelling van de lever treedt op, soms veroorzaakt geelzucht.
• In zeer zeldzame gevallen is de centrale zenuwstelsel wordt ook beïnvloed, wat kan leiden tot verlamming en ontsteking van de hersenen en ruggengraat hersenvliezenDaarom moet bedrust altijd in acht worden genomen tijdens de acute fase van de ziekte.

In sommige gevallen kan de klierkoorts van Pfeiffer gepaard gaan met huiduitslag. De uitslag is geen verplicht criterium voor een diagnose, maar kan zich tijdens de infectie manifesteren in verschillende delen van de huid of door het hele lichaam. Als er toch huiduitslag optreedt, manifesteert deze zich meestal in de eerste 2-3 dagen van de ziekte.

Vaak wordt de romp van het lichaam aangetast, maar het kan ook zijn huidveranderingen op de ledematen, in het gezicht of zelfs in de mondholte en slijmvliezen. De uitslag is vergelijkbaar met de huidveranderingen een rodehond infectie. Er verschijnen kleine, roodachtige vlekken die zich verenigen en verschijnen als een platte roodheid die zich vanuit het gezicht over het hele lichaam verspreidt.

In tegenstelling tot de typische uitslag van rodehondis een uitslag in de context van een Pfeiffer-infectie met klierkoorts minder uitgesproken. Gewoonlijk zien alleen geïsoleerde huiduitslag en roodheid eruit als een kelk en gaan ze gepaard met hevige jeuk. Om de symptomen te verlichten, kunnen kinderen alleen koorts en pijn- medicatie moet worden verlicht en ervoor moet worden gezorgd dat ze voldoende drinken. De uitslag verdwijnt vanzelf en zonder blijvende huidbeschadiging.